αžŸαŸ€αžœαž—αŸ…αž›αŸ’αž’αž”αŸ†αž•αž»αžαž…αŸ†αž“αž½αž“ 3 αžŠαŸ„αž™ Luis Leante

αž€αžΆαžšαžŠαžΉαž„αž–αžΈαžšαž”αŸ€αž”αž”αž„αŸ’αž€αžΎαž“αž›αŸ’αž”αžΏαž“αž“αŸƒαž€αžΆαžšαž”αž„αŸ’αž€αžΎαžαžŸαŸ’αž“αžΆαžŠαŸƒαž™αž»αžœαž‡αž“ αž“αž·αž„αž˜αž“αž»αžŸαŸ’αžŸαž–αŸαž‰αžœαŸαž™ αž‚αžΊαž‡αžΆαž›αŸ†αž αžΆαžαŸ‹αžŠαŸαžŸαŸ’αž˜αž»αž‚αžŸαŸ’αž˜αžΆαž‰αž˜αž½αž™αž€αŸ’αž“αž»αž„αžšαž”αžΆαŸ†αž’αž€αŸ’αžŸαžšαžŸαžΆαžŸαŸ’αžαŸ’αžš αžŠαŸ‚αž›αž’αŸ’αž“αž€αžαŸ’αžšαžΌαžœαžαŸ‚αžŠαžΎαžšαžŠαŸ„αž™αž‡αžΎαž„αž’αŸ’αž“αž€αžšαžΆαŸ† αžŠαžΎαž˜αŸ’αž”αžΈαž€αž»αŸ†αž±αŸ’αž™αž˜αžΆαž“αž€αžΆαžšαž“αžΆαŸ†αž…αžΌαž›αž’αŸ’αž“αž€αž‚αžΆαŸ†αž‘αŸ’αžšαž–αžΈαž”αŸ’αžšαž—αŸαž‘αž˜αž½αž™αž‘αŸ…αž”αŸ’αžšαž—αŸαž‘αž˜αž½αž™αž‘αŸ€αžαŸ” αž“αž·αž„ αž›αŸ„αž€ Luis Leante αž‚αžΊβ€‹αž‡αžΆβ€‹αž’αŸ’αž“αž€β€‹αž“αž·αž–αž“αŸ’αž’β€‹αž˜αŸ’αž“αžΆαž€αŸ‹β€‹αž‘αŸ€αžβ€‹αž“αŸƒβ€‹αž’αŸ’αž“αž€β€‹αž“αž·αž–αž“αŸ’αž’β€‹αž‘αžΆαŸ†αž„β€‹αž“αŸαŸ‡ (αž˜αžΎαž›β€‹αž€αžšαžŽαžΈβ€‹αž“αŸƒ αž αŸ’αžŸαž€αž αŸ’αžŸαŸŠαžΈαžŸαŸ€αžšαŸ‰αžΆαž αŸ’αžœαžΆαžšαŸ‰αžΆ o αž’αŸαž›αžœαžΈαžšαŸ‰αžΆαž‚αž½αžšαž±αŸ’αž™αžŸαŸ’αžšαž›αžΆαž‰αŸ‹), que controlan perfectamente el ritmo de cada una de sus novelas para conseguir el efecto final deseado para cada uno de los Γ‘mbitos literarios en los que se mueve.

αž‡αžΆαž€αžΆαžšαž–αž·αžαžŽαžΆαžŸαŸ‹ αž’αŸ’αžœαžΈαž‚αŸ’αžšαž”αŸ‹αž™αŸ‰αžΆαž„αž‚αžΊαž€αžΆαž“αŸ‹αžαŸ‚αž„αžΆαž™αžŸαŸ’αžšαž½αž›αž“αŸ…αž–αŸαž›αžŠαŸ‚αž›αžŸαž·αž›αŸ’αž”αŸˆαž“αŸƒαž€αžΆαžšαžŸαžšαžŸαŸαžšαžαŸ’αžšαžΌαžœαž”αžΆαž“αžŸαŸ’αž‘αžΆαžαŸ‹αž‡αŸ†αž“αžΆαž‰αž‡αžΆαžœαž·αž‡αŸ’αž‡αžΆαž‡αžΈαžœαŸˆαž–αŸαž‰αž›αŸαž‰ αžŠαŸ‚αž›αž€αžΆαžšαž”αŸ†αž•αž»αžŸαž‚αŸ†αž“αž·αžαž’αžΆαž…αž”αž‰αŸ’αž…αž”αŸ‹αž‘αŸ…αž‡αžΆαž”αŸ’αžšαž›αŸ„αž˜αž›αŸ„αž€ αž’αžαŸ’αžαž”αž‘ αž€αžΆαžšαž›αŸαž„ αž¬αž€αŸ†αžŽαžΆαž–αŸ’αž™αŸ” αž€αŸ’αž“αž»αž„αž€αžšαžŽαžΈαžšαž”αžŸαŸ‹ Leante αž€αžΆαžšαž‘αž‘αž½αž›αžŸαŸ’αž‚αžΆαž›αŸ‹αžŠαŸαž’αžŸαŸ’αž…αžΆαžšαŸ’αž™αž”αŸ†αž•αž»αžαžšαž”αžŸαŸ‹αž‚αžΆαžαŸ‹αž”αžΆαž“αž˜αž€αž–αžΈαž–αžΆαž€αŸ’αž™αžŸαŸ†αžŠαžΈαžŸαž˜αŸ’αžšαžΆαž”αŸ‹αž€αŸ’αž˜αŸαž„αž“αž·αž„αž…αžΆαžŸαŸ‹ αž”αŸ‰αž»αž“αŸ’αžαŸ‚αžœαžΆαž€αŸαžαŸ’αžšαžΌαžœαž”αžΆαž“αž”αŸ’αžšαžΎαž”αŸ’αžšαžΆαžŸαŸ‹αž™αŸ‰αžΆαž„αžαŸ’αž‡αžΆαž”αŸ‹αžαŸ’αž‡αž½αž“αž“αŸ…αž€αŸ’αž“αž»αž„αžŸαŸαžŽαžΆαžšαžΈαž™αŸ‰αžΌαž•αŸ’αžŸαŸαž„αž‘αŸ€αžαžŠαŸ‚αž›αž”αž‰αŸ’αž…αžΌαž›αž–αžŽαŸŒαžαŸ’αž˜αŸ…αž›αžΎαžŸ ...

αžŠαžΌαž…αŸ’αž“αŸαŸ‡αžŠαŸ„αž™αžŠαžΉαž„αžαžΆαž™αžΎαž„αž€αŸ†αž–αž»αž„αž˜αžΎαž›αž‚αž“αŸ’αžαž“αž·αž‘αŸ’αž‘αŸαžŸαžšαž”αžŸαŸ‹αž’αŸ’αž“αž€αž“αž·αž–αž“αŸ’αž’αž…αž˜αŸ’αžšαž»αŸ‡ αž™αžΎαž„αž‘αŸ…αž‘αžΈαž“αŸ„αŸ‡αž‡αžΆαž˜αž½αž™αž“αžΉαž„αžŸαŸ€αžœαž—αŸ…αžŠαŸ‚αž›αž”αžΆαž“αžŽαŸ‚αž“αžΆαŸ†αž–αžΈαž”αŸ’αž›αž€αŸ‹αž“αŸαŸ‡...

αž”αŸ’αžšαž›αŸ„αž˜αž›αŸ„αž€αž€αŸ†αž–αžΌαž› 3 αžŠαŸ‚αž›αž”αžΆαž“αžŽαŸ‚αž“αžΆαŸ†αžŠαŸ„αž™ Luis Leante

αž˜αžΎαž›αžαžΆαžαžΎαžαŸ’αž‰αž»αŸ†αž“αžΉαž„αžŸαŸ’αžšαž‘αžΆαž‰αŸ‹αž’αŸ’αž“αž€αž¬αž’αžαŸ‹

αžŸαŸαž…αž€αŸ’αžαžΈαžŸαŸ’αžšαž‘αžΆαž‰αŸ‹, αž’αžΆαž‚αž»αž™αž˜αŸ‰αž„αŸ‹αž“αž·αž‘αžΆαž“αž€αžαžΆαž…αžΆαŸ†αž”αžΆαž…αŸ‹αŸ” αž€αŸαž„αž”αŸ’αžšαžœαŸαž‰αŸ’αž…αž αž½αžŸαž αŸαžαž»αž€αŸ’αž“αž»αž„αž±αž€αžΆαžŸαžαŸ’αž›αŸ‡ αž αž½αžŸαž…αž·αžαŸ’αž αž’αŸ’αžœαžΎαž αž½αžŸαž αŸαžαž» αž›αž½αž…αž”αž“αŸ’αž›αŸ† αž‚αŸ’αžšαžΏαž„αž”αž“αŸ’αž›αžΆαžŸαŸ‹... αžŠαž›αŸ‹αž€αž˜αŸ’αžšαž·αžαžŠαŸ‚αž›αž€αžΆαžšαžŸαŸ’αžœαŸ‚αž„αžšαž€αž”αŸ’αžšαž›αŸ„αž˜αž›αŸ„αž€αžŸαŸ’αž“αŸαž αžΆαžŠαŸ‚αž›αž˜αžΆαž“αž€αŸ’αž›αž·αž“αž€αŸ’αžšαž’αžΌαž”αž–αŸαž‰αž›αŸαž‰ αž“αž·αž„αžŸαŸ’αž˜αž»αž‚αžŸαŸ’αž˜αžΆαž‰ αžαŸ‚αž„αžαŸ‚αžŸαŸ’αž˜αžΆαž“αž›αžΎαžŸαž–αžΈαžŠαž„αŸ’αž αžΎαž˜ αž…αžšαž“αŸ’αžαžαŸ’αž™αž›αŸ‹αžŸαŸ’αžšαžŸαŸ‹αžŠαŸαžŸαŸ’αžšαžŸαŸ‹αž”αŸ†αž–αŸ’αžšαž„ αžŠαŸ‚αž›αžŠαžΆαžŸαŸ‹αž™αžΎαž„αž±αŸ’αž™αž—αŸ’αž‰αžΆαž€αŸ‹αž–αžΈαžŠαŸ†αžŽαŸαž€αŸ” torpor αž‘αžΌαž‘αŸ…αŸ”

αž–αŸ’αžšαŸ„αŸ‡αž”αŸ’αžšαž›αŸ„αž˜αž›αŸ„αž€αž“αŸαŸ‡ αž‚αžΊαž‡αžΆαžšαžΏαž„αžŸαŸ’αž“αŸαž αžΆαžŠαŸ‚αž›αž™αž›αŸ‹αž…αž·αžαŸ’αžαž‚αŸ’αž“αžΆ αžŠαžΌαž…αž”αžΆαž“αž˜αž€αž–αžΈαžŸαŸ’αž“αŸαž αžΆαžŠαŸ†αž”αžΌαž„αžšαž”αžŸαŸ‹αž–αž½αž€αž™αžΎαž„αž‘αžΆαŸ†αž„αž’αžŸαŸ‹αž‚αŸ’αž“αžΆαŸ” αž‚αŸ’αž˜αžΆαž“β€‹αž’αŸ’αžœαžΈβ€‹αžŠαŸ‚αž›β€‹αžšαž€αžΆαŸ†αžšαž€αžΌαžŸ αž¬β€‹αžαŸ’αž›αžΆαŸ†αž„β€‹αž‡αžΆαž„ αž¬β€‹αž”αŸ’αžšαŸ‚αž”αŸ’αžšαž½αž›β€‹αž‡αžΆαž„β€‹αžŸαŸ’αž“αŸαž αžΆβ€‹αžŠαŸ†αž”αžΌαž„β€‹αž‘αžΎαž™ αž‚αžΊβ€‹αž˜αžΆαž“β€‹αžαŸ‚β€‹αž€αžΆαžšβ€‹αž‘αž‘αž½αž›β€‹αžŸαŸ’αž‚αžΆαž›αŸ‹β€‹αž”αŸ‰αž»αžŽαŸ’αžŽαŸ„αŸ‡ αž–αŸ’αžšαŸ„αŸ‡β€‹αž’αŸ’αž“αž€β€‹αž€αŸ’αžšβ€‹αžŠαŸ‚αž›β€‹αž˜αž·αž“β€‹αž”αžΆαž“β€‹αžŸαŸ’αžšαž‘αžΆαž‰αŸ‹β€‹αžŠαŸ„αž™β€‹αž’αžΆαžšαž˜αŸ’αž˜αžŽαŸβ€‹αžαžΆβ€‹αž‚αŸ’αž˜αžΆαž“β€‹αž’αŸ’αžœαžΈβ€‹αžŸαŸ†αžαžΆαž“αŸ‹β€‹αž‡αžΆαž„β€‹αž€αžΆαžšβ€‹αž“αŸ…β€‹αž‡αž·αžβ€‹αž’αŸ’αž“αž€β€‹αžŠαž‘αŸƒβ€‹αž“αŸ„αŸ‡β€‹αž‘αŸαŸ”

Montse αžŠαžΉαž„αž…αŸ’αžšαžΎαž“αž’αŸ†αž–αžΈαžšαžΏαž„αž“αŸ„αŸ‡ αžŠαŸ‚αž›αž€αŸ’αž“αž»αž„αžœαŸαž™αžŸαŸ‚αžŸαž·αž”αžšαž”αžŸαŸ‹αž“αžΆαž„αžŸαž˜αŸ’αžšαŸαž…αž…αž·αžαŸ’αžαž–αŸ’αž™αžΆαž™αžΆαž˜αžαŸ’αžšαž›αž”αŸ‹αž‘αŸ…αž€αžΆαž“αŸ‹αžŠαŸƒαž‘αžΆαŸ†αž„αž“αŸ„αŸ‡ αžŠαŸ‚αž›αž“αžΆαŸ†αž“αžΆαž„αž‘αŸ…αžšαž€αž…αŸ†αžŽαž„αŸ‹αž…αŸ†αžŽαžΌαž›αž…αž·αžαŸ’αžαž€αŸ’αž“αž»αž„αž“αŸαž™αž‘αžΌαž›αŸ†αž‘αžΌαž›αžΆαž™αž“αŸƒαž‡αžΈαžœαž·αžαŸ”

αž αžΎαž™αž€αžΆαžšαž–αž·αžαž‚αžΊαžαžΆ αž˜αžΆαž“αžαŸ‚αž€αžΆαžšαžŸαŸ’αžšαžœαžΉαž„αžŠαŸ„αž™αžαžŽαŸ’αž αžΆαž”αŸ‰αž»αžŽαŸ’αžŽαŸ„αŸ‡ αž‘αžΎαž”αž™αžΎαž„αž’αžΆαž…αž˜αžΎαž›αž‡αžΈαžœαž·αžαžŠαŸ‚αž›αžαŸ’αžšαžΌαžœαž”αžΆαž“αž”αž„αŸ’αž αžΆαž‰αžŠαž›αŸ‹αž™αžΎαž„αž“αŸ…αž€αŸ’αž“αž»αž„αž”αŸ’αžšαž›αŸ„αž˜αž›αŸ„αž€αž“αŸαŸ‡ αž€αŸ’αž“αž»αž„αž…αŸ†αžŽαŸ„αž˜αžœαžΆαž›αžαŸ’αžŸαžΆαž…αŸ‹αž“αŸƒαžŸαžΆαž αžΆαžšαŸ‰αžΆ αžŠαŸ‚αž›αž‚αŸ’αž˜αžΆαž“αž’αŸ’αžœαžΈαž€αŸ’αžšαŸ…αž–αžΈαž’αŸ’αžœαžΈαŸ—αž‘αžΆαŸ†αž„αž’αžŸαŸ‹αž’αžΆαž…αž€αžΎαžαž‘αžΎαž„αž”αžΆαž“αŸ”

αž˜αžΎαž›αžαžΆαžαžΎαžαŸ’αž‰αž»αŸ†αž“αžΉαž„αžŸαŸ’αžšαž‘αžΆαž‰αŸ‹αž’αŸ’αž“αž€αž¬αž’αžαŸ‹

αž–αŸ’αžšαŸ‡αž…αŸαž“αŸ’αž‘αž€αŸ’αžšαž αž˜

Si buscas una ciudad autΓ©ntica, a duras penas influida por esa idea de aldea global que lo uniforma todo, Estambul es tu ciudad. Un paseo por aquellas calles estrechas, por sus fascinantes mercados o por sus mezquitas te llena de aromas fΓ­sicos y otros tipos de aromas a autenticidad. Y hasta allΓ­ nos conduce esta novela con el aΓ±adido de una ritmo narrativo que lo transforma todo en aventura entre dos mundos y dos culturas.

αž€αžΆαžšαž–αž·αžαžšαž”αžŸαŸ‹αž’αŸ’αž“αž€αž“αž·αž–αž“αŸ’αž’ Emin Kemal αž“αž·αž„αž€αžΆαžšαžŸαŸ’αžœαŸ‚αž„αžšαž€αž˜αžΌαž›αž αŸαžαž»αž“αŸƒαž€αžΆαžšαžŸαŸ’αž›αžΆαž”αŸ‹αžšαž”αžŸαŸ‹αž‚αžΆαžαŸ‹αŸ” αž’αŸ’αž“αž€αž”αž€αž”αŸ’αžšαŸ‚αž˜αŸ’αž“αžΆαž€αŸ‹αž˜αžΆαž“αž€αžΆαžšαž„αžΏαž„αž†αŸ’αž„αž›αŸ‹αž’αŸ†αž–αžΈαž€αžΆαžšαžŸαŸ’αž›αžΆαž”αŸ‹αžšαž”αžŸαŸ‹αž’αŸ’αž“αž€αž“αž·αž–αž“αŸ’αž’αž‡αžΆαž“αŸ‹αžαŸ’αž–αžŸαŸ‹ αž“αž·αž„αž€αŸ†αž–αž»αž„αžŸαŸ’αžαž·αžαž€αŸ’αž“αž»αž„αžœαž·αž”αžαŸ’αžαž·αž…αŸ’αž“αŸƒαž”αŸ’αžšαžŒαž·αžαžšαž½αž…αž αžΎαž™αŸ”

αžšαžΌαž”αžšαžΆαž„αž“αŸƒαž€αžΆαžšαž€αŸ’αžšαž‘αŸαž€αž˜αžΎαž›αžŠαŸ‚αž›αž˜αž·αž“αž’αžΆαž…αž‡αŸ€αžŸαžœαžΆαž„αž”αžΆαž“αžŠαŸ‚αž›αž αžΆαž€αŸ‹αžŠαžΌαž…αž‡αžΆαž‘αŸ…αžŠαž›αŸ‹αž’αŸ’αž“αž€αž’αžΆαž“αžαŸ’αž›αž½αž“αž―αž„: αžŠαŸαžšαžΈαž™αŸ‰αžΆ αž”αŸ’αžšαž αŸ‚αž›αž‡αžΆαž€αžΆαžšαž„αžΆαžšαž›αŸ’αž’αž”αŸ†αž•αž»αžαžŠαŸ‚αž›αžŸαŸ’αž‚αžΆαž›αŸ‹αžŠαŸ„αž™ Emin αžŠαŸ‚αž›αž‡αžΆαžŸαŸ’αž“αžΆαžŠαŸƒαžŠαŸ‚αž›αž‚αŸ’αžšαž”αžŠαžŽαŸ’αžŠαž”αŸ‹αž›αžΎαž†αž“αŸ’αž‘αŸˆαž…αŸ’αž“αŸƒαž”αŸ’αžšαžŒαž·αžαž•αŸ’αžŸαŸαž„αž‘αŸ€αžαžšαž”αžŸαŸ‹αž’αŸ’αž“αž€αž“αž·αž–αž“αŸ’αž’αžŠαŸ‚αž›αž›αŸ‡αž”αž„αŸ‹αžŠαžΎαž˜αŸ’αž”αžΈαž—αžΆαž–αžŸαŸ’αžšαžŸαŸ‹αžŸαŸ’αž’αžΆαžαž‘αžΆαŸ†αž„αžŸαŸ’αžšαž»αž„αžšαž”αžŸαŸ‹αž‚αžΆαžαŸ‹αŸ”

αž–αŸ’αžšαŸ‡αž…αŸαž“αŸ’αž‘αž€αŸ’αžšαž αž˜

αžšαžαŸ‹αž…αŸαž‰αžŠαŸ„αž™αž˜αž·αž“αž˜αžΎαž›αž€αŸ’αžšαŸ„αž™

La juventud tiene siempre esa invitaciΓ³n al riesgo desmedido, como una tentaciΓ³n de Cristo ante la que cada cual, cuando es joven, toma la decisiΓ³n que considera mΓ‘s oportuna. La juventud y la inmortalidad parecen dos conceptos prΓ³ximos en el sueΓ±o de la eternidad de un tiempo que, sin embargo, se acaba.

Enrique αžŠαžΎαžšαžαž½αž€αŸ’αž“αž»αž„αž”αŸ’αžšαž›αŸ„αž˜αž›αŸ„αž€αž–αžΈαž’αžΆαž™αž» 15 αž†αŸ’αž“αžΆαŸ†αžšαž”αžŸαŸ‹αž‚αžΆαžαŸ‹αž‘αŸ…αž‡αžΆαž”αŸ’αžšαž—αŸαž‘αžšαžΏαž„αžšαž“αŸ’αž’αžαŸ‹αžŠαŸ‚αž›αž‚αž½αžšαž±αŸ’αž™αž…αžΆαž”αŸ‹αž’αžΆαžšαž˜αŸ’αž˜αžŽαŸαžŸαž˜αŸ’αžšαžΆαž”αŸ‹αž’αŸ’αž“αž€αž’αžΆαž“αž–αŸαž‰αžœαŸαž™αž•αž„αžŠαŸ‚αžšαŸ” αž€αžΆαž›αŸˆαž‘αŸαžŸαŸˆαžšαž”αžŸαŸ‹ Enrique αžŽαŸ‚αž“αžΆαŸ†αž‚αžΆαžαŸ‹αž±αŸ’αž™αž†αŸ’αž›αž„αž€αžΆαžαŸ‹αž‡αžΈαžœαž·αžαž“αŸƒαž€αž„αŸ’αžœαŸ‡αž’αžΆαžšαž˜αŸ’αž˜αžŽαŸ αž“αž·αž„αž•αŸ’αž›αžΌαžœαž“αŸƒαž€αžΆαžšαžšαž€αžƒαžΎαž‰αžŠαŸ‚αž›αžŠαžΉαž€αž“αžΆαŸ†αžŠαŸ„αž™ HΓ©ctor αž…αž˜αŸ’αž›αŸ‚αž€αžŠαŸ‚αž›αž”αž“αŸ’αžαž·αž…αž˜αŸ’αžαž„αŸ—αž€αŸ†αž–αž»αž„αž‘αž‘αž½αž›αž”αžΆαž“αž€αž“αŸ’αž›αŸ‚αž„αž‡αžΆαž˜αžΌαž›αžŠαŸ’αž‹αžΆαž“αž“αŸ…αž€αŸ’αž“αž»αž„αž‡αžΈαžœαž·αžαžšαž”αžŸαŸ‹αž‚αžΆαžαŸ‹αŸ”

αžšαžΏαž„αžšαŸ‰αžΆαžœαž’αŸ†αž–αžΈαž—αžΆαž–αž˜αž·αž“αž’αž“αž»αž‚αŸ’αžšαŸ„αŸ‡αž‡αžΆαž˜αž½αž™αž“αžΉαž„αž€αžΆαžšαž”αž“αŸ’αžαŸ‚αž˜αž“αŸƒαž‚αŸ’αžšαŸ„αž„αžαŸ’αž˜αŸ…αž˜αž½αž™αž“αŸ…αž–αŸαž›αžαŸ’αž›αŸ‡αž’αŸ†αž–αžΈαž–αž·αž—αž–αž›αŸ„αž€αžŠαŸαž‚αŸ’αžšαŸ„αŸ‡αžαŸ’αž“αžΆαž€αŸ‹ αž€αžΆαžšαž”αŸ’αžšαŸ€αž”αž’αŸ€αž”αž’αŸ†αž–αžΈαž—αžΆαž–αž…αž˜αŸ’αž›αŸ‚αž€αžšαž”αžŸαŸ‹αž™αž»αžœαž‡αž“αžŠαŸ‚αž›αž”αžΆαž“αž”αžΆαžαŸ‹αž”αž„αŸ‹αžŸαžŸαžšαžŸαŸ’αžαž˜αŸ’αž—αž“αŸƒαž‡αžΈαžœαž·αžαžšαž”αžŸαŸ‹αž‚αžΆαžαŸ‹ αžŠαŸ‚αž›αž‡αžΆαž€αŸ’αžαžΈαžŸαž„αŸ’αžƒαžΉαž˜αž…αž»αž„αž€αŸ’αžšαŸ„αž™αžŠαžΎαž˜αŸ’αž”αžΈαžŸαž„αŸ’αžƒαžΉαž˜αž‘αŸ„αŸ‡αž”αžΈαž‡αžΆαž˜αžΆαž“αž’αŸ’αžœαžΈαŸ—αž‚αŸ’αžšαž”αŸ‹αž™αŸ‰αžΆαž„ ...

αžšαžαŸ‹αž…αŸαž‰αžŠαŸ„αž™αž˜αž·αž“αž˜αžΎαž›αž€αŸ’αžšαŸ„αž™
ៀ/αŸ₯ - (្ αžŸαŸ†αž‘αŸαž„)

αž‘αž»αž€αž±αŸ’αž™αžŸαŸαž…αž€αŸ’αžαžΈαž’αž’αž·αž”αŸ’αž”αžΆαž™

αžαŸ†αž”αž“αŸ‹αž”αžŽαŸ’αžŠαžΆαž‰αž“αŸαŸ‡αž”αŸ’αžšαžΎ Akismet αžŠαžΎαž˜αŸ’αž”αžΈαž€αžΆαžαŸ‹αž”αž“αŸ’αžαž™αžŸαžΆαžšαž₯αžαž”αžΆαž“αž€αžΆαžšαŸ” αžŸαž·αž€αŸ’αžŸαžΆαž’αŸ†αž–αžΈαžšαž”αŸ€αž”αžŠαŸ‚αž›αž‘αž·αž“αŸ’αž“αž“αŸαž™αžšαž”αžŸαŸ‹αž’αŸ’αž“αž€αžαŸ’αžšαžΌαžœαž”αžΆαž“αžŠαŸ†αžŽαžΎαžšαž€αžΆαžš.