ថ្មីៗនេះខ្ញុំបានពិនិត្យមើលរឿងប្រលោមលោក ព្រះអាទិត្យនៃភាពផ្ទុយគ្នាដោយអ៊ីវ៉ា Losada ហើយនេះ សៀវភៅ អវត្តមានប្រសើរជាងដែលនិពន្ធដោយអ្នកនិពន្ធម្នាក់ទៀតសំបូរទៅដោយប្រធានបទប្រហាក់ប្រហែលគ្នាប្រហែលជាខុសគ្នាយ៉ាងច្បាស់ដោយសារភាពខុសគ្នានៃទីតាំងនិងការកំណត់។
ក្នុងករណីទាំងពីរនេះវានិយាយអំពីការបង្កើតគំនូរតាមបែបយុវវ័យរវាងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ៨០ និង ៩០ ។ កត្តារួមជាមួយយុវជនដទៃទៀតព្រោះពិភពលោកគឺជាពិភពលោកគឺជាចំណុចនៃភាពអកុសលការបះបោរប្រឆាំងនឹងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងនៃការចង់បានសេរីភាព (យល់ពីរឿងនេះនៅព្រឹកព្រលឹមនៃហេតុផល)
ដោយគ្មានការសង្ស័យស្រាក្រឡុកពិសេសមួយសម្រាប់មនុស្សវ័យក្មេងនិងមិនស្ងប់ដែលបានឆ្លងកាត់ពិភពលោកនេះ។
ហើយនោះហើយជាមូលហេតុដែលសៀវភៅទាំងពីរនេះបង្ហាញពីសញ្ញាណទូទៅដែលជាការចៃដន្យខាងសាច់ឈាមដែលកំណត់តួអង្គពីប្រលោមលោកទាំងពីរ។
ប៉ុន្តែការពិតដែលខុសប្លែកគ្នាដែលខ្ញុំបានលើកឡើងពីមុនគឺយុវជននៃអវត្តមានប្រសើរជាងគឺជាអ្នកដែលរស់នៅក្នុងអំពើហិង្សាអ៊ូស្កាឌីនៃទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ៨០ និង ៩០ ។ អ្វីដែលខ្ញុំបាននិយាយពីមុនអំពីភាពអហិង្សាការបះបោរនិងការចាប់ផ្តើមនៃហេតុផលគឺមានការលាយបញ្ចូលគ្នាយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះដើម្បីបញ្ចប់ ចុះចាញ់ការអំពាវនាវនោះចំពោះអំពើហឹង្សានៅពីក្រោយខែលនៃឧត្តមគតិ។
ជាការពិតក្រុមឧទ្ទាមដែលមានប្រតិកម្មជាមួយនឹងការធ្វើពុតជាអ្នកសង្គ្រោះនៃឈុតពិសេសនោះអ្វីទាំងអស់ដែលពួកគេបានធ្វើគឺផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់លើកង្វល់ទាំងនោះឆ្ពោះទៅរកអំពើហិង្សាឧក្រិដ្ឋកម្ម។ កន្លែងដែលគ្រឿងញៀនបានផ្លាស់ប្តូរគឺជាកន្លែងល្អបំផុតដើម្បីទាក់ទាញយុវជនដែលអស់សង្ឃឹមឱ្យចាក់ថ្នាំដើម្បីប្រយុទ្ធ។
អាម៉ាយ៉ាបានចំណាយពេលមួយផ្នែកនៃយុវវ័យដំបូងរបស់នាងដើម្បីសង្កេតមើលបងប្រុសបីនាក់របស់នាង។ អ្នកដែលគាត់បានលេងថ្មីៗនេះគឺរវល់បំផ្លាញជីវិតគ្រួសារនិងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលនៅចំពោះមុខពួកគេ។
នៅទីបញ្ចប់គ្រាអាចក្លាយទៅជាអស់កល្បជានិច្ចប៉ុន្តែឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅយ៉ាងគួរឱ្យភ័យខ្លាច។ អាម៉ាយ៉ាបានត្រលប់មកវិញយ៉ាងយូរនៅពេលក្រោយទៅកន្លែងដើមរបស់នាងជាកន្លែងដែលនាងបាត់បង់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងនិងកន្លែងដែលនាងត្រូវជំនះគ្រប់យ៉ាង។ ប៉ុន្តែអ្នកតែងតែត្រូវត្រលប់មកវិញនៅចំណុចណាមួយទៅកន្លែងដែលអ្នកធំឡើងដោយហ៊ុំព័ទ្ធដោយសុភមង្គលពេញលេញឬត្រូវបានសម្គាល់។ អ្វីដែលល្អនិងអាក្រក់ត្រូវមានឡើងវិញនៅចំណុចណាមួយដើម្បីទទួលបានអារម្មណ៍ល្អឬបិទបញ្ហាដែលមិនទាន់សម្រេច។
អ្នកអាចទិញសៀវភៅ អវត្តមានប្រសើរជាង, ប្រលោមលោកថ្មីដោយ អេឌ័រផេនឡា, នៅទីនេះ៖