អ្នកនៅរស់រានមានជីវិតពិតនៃសង្រ្គាមលេចឡើងក្នុងចំណោមមនុស្សដែលដាក់ទណ្ឌកម្មដែលសន្មត់ថាជនរងគ្រោះរបស់ពួកគេតាមដែលពួកគេអាចធ្វើបាន។ ក្មេងម្នាក់ដែលត្រូវម្តាយរបស់គេយកទៅចិញ្ចឹមនៅថ្ងៃចុងក្រោយនៃសង្គ្រាមស៊ីវិលរកឃើញជំរកតែមួយគត់នៅក្នុងដៃរបស់លោកស្រីស្ទីនដាល ក្នុងនោះដើម្បីបន្តធ្វើជាកូនដែលម្តាយចូលចិត្ត។
សម័យក្រោយសង្រ្គាមគឺជាកន្លែងទំនេរដែលគ្មានអ្វីជាបណ្តោះអាសន្នដែលអ្វីៗបាត់បង់អស់ហើយជីវិតព្យាយាមស្វែងរកទម្លាប់ថ្មីនៅចំកណ្តាលតម្រូវការចាំបាច់និងកង្វះខាត។ លុចគឺជាក្មេងម្នាក់ដែលមានតែភាពស្លូតត្រង់របស់គាត់ប៉ុណ្ណោះដែលអាចយល់ពីពិភពលោកដែលមានភាពច្របូកច្របល់ដូចធម្មតាដែលយកឈ្នះអវត្តមានតាមរយៈវត្តមានដែលគាត់ប្រកាន់ខ្ជាប់ដើម្បីបន្តមានអារម្មណ៍លួចស្រឡាញ់។
នៅក្នុងការងារថ្មីៗផ្សេងទៀត អំពីសង្គ្រាមស៊ីវិលអេស្ប៉ាញ យើងដឹងពីទស្សនៈរបស់យុទ្ធជនឬសាកាគ្រួសារឬអាថ៌កំបាំងរដ្ឋដែលលាក់នៅក្នុងសកម្មភាពយោធា។ ប៉ុន្តែមានតែនៅក្នុងនេះប៉ុណ្ណោះ សៀវភៅ លោកស្រីស្ទីនដាល យើងនឹងស្តារឡើងវិញនូវទស្សនៈសំខាន់បំផុតគឺភាពគ្មានទោសពៃរ៍ចំពោះទារកនៅពេលប្រឈមមុខនឹងការពិតនៃអាវុធ។
ពីព្រោះក្រោយសង្គ្រាមអ្វីដែលអាក្រក់បំផុតអាចនឹងមិនទាន់មកដល់។ អ្នកឈ្នះមាននិន្នាការកាន់តែឃោរឃៅនៅពេលដែលពួកគេដឹងថាខ្លួនឯងពូកែ។ បំណងប្រាថ្នាចង់កំចាត់សត្រូវដែលលែងមានតទៅទៀតនៅតែបន្តរាលដាលលើអ្នកណាម្នាក់ដែលអាចនៅម្ខាងទៀត។
ដាស់ស្មារតីនៃភាពសាហាវឃោរឃៅនៃសង្រ្គាមដុំឥដ្ឋរបស់វាមិនងាយរលត់ដោយការបាញ់ចុងក្រោយឡើយ។ អ្នកមានទម្លាប់ស្អប់ខ្ពើមអ្នកឈ្នះស្វែងរកការសងសឹកជាបន្តបន្ទាប់។
សម័យក្រោយសង្គ្រាមនៅក្នុងជម្លោះស៊ីវិលគឺគ្រាន់តែជាការប្រហារជីវិតដែលបញ្ចប់ដោយគ្មានបទឈប់បាញ់។ មិនថាអ្នកស្លូតត្រង់ប៉ុណ្ណាទេអ្នកតែងតែអាចក្លាយជាជនរងគ្រោះថ្មី។
ប៉ុន្តែនៅក្នុងការងារនេះយើងក៏រកឃើញក្តីសង្ឃឹមដែរ។ លូកាកសង្ឃឹមថាគាត់អាចក្លាយជាកូនក្មេងហើយប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការសន្យាអំពីអនាគតល្អប្រសើរ។ តាមរយៈភ្នែករបស់គាត់និងអារម្មណ៍ចម្បងរបស់គាត់យើងកំពុងពិនិត្យពិច័យអំពីការពិតមួយដែលផ្ទៃខាងក្នុងឃោរឃៅគេចផុតពីការយល់ដឹងពីកុមារភាពដំបូងនិងការយល់ដឹងរបស់អ្នកអាន។
ឥឡូវនេះអ្នកអាចទិញសៀវភៅលោកស្រីស្ទីនដាលដែលជាសៀវភៅចុងក្រោយរបស់រ៉ាហ្វាអែលណាដាល់នៅទីនេះ៖