ស្វែងរកសៀវភៅល្អបំផុតចំនួន 3 ដោយ Svetlana Alexievich

ប្រសិនបើថ្មីៗនេះយើងកំពុងនិយាយអំពីអ្នកនិពន្ធដើមកំណើតរុស្ស៊ី Ayn Randថ្ងៃនេះយើងនិយាយអំពីស្នាដៃរបស់អ្នកនិពន្ធនិមិត្តរូបម្នាក់ទៀតនៃប្រភពដើមសូវៀតដែលមានលក្ខណៈដូចគ្នាគឺបេឡារុស្ស Svetlana Alexyevich, ម៉ាក​ថ្មី រង្វាន់ណូបែលសម្រាប់អក្សរសិល្ប៍ឆ្នាំ ២០១៥.

ហើយខ្ញុំនាំនាងទៅកន្លែងនេះភ្ជាប់នាងជាមួយរ៉ាន់ព្រោះពួកគេទាំងពីរតែងស្នាដៃស្រដៀងគ្នាទាក់ទងនឹងភាពអស្ចារ្យរបស់ពួកគេលើសពីការនិទានកថា។ រ៉ាន់បានរួមចំណែកចក្ខុវិស័យទស្សនវិជ្ជារបស់គាត់ហើយ Svetlana ផ្តល់ឱ្យយើងនូវចក្ខុវិស័យសង្គមវិទ្យាបន្ថែមទៀតនៅក្នុងអត្ថបទចម្រៀងរបស់នាង។

ក្នុងករណីទាំងពីរសំណួរគឺសំដៅលើមនុស្សធម៌ដែលជាខ្លឹមសារដែលបង្កើតនូវគំនិតឬគ្រោងការណ៍ជាកាលប្បវត្តិពិតប្រាកដដែលចេញពីភាពប្រាកដនិយមនៅពេលដែលមិនមានភាពពិតស្វែងរកការវាយលុកលើស្មារតី។

Svetlana Alexievich បានធ្វើគន្ថនិទ្ទេសរបស់នាង ការបង្ហាញពីសង្គមស៊ីវិល័យដែលអត្ថបទនោះមានកន្លែងផងដែរបើមិនមែនអ្វីៗទាំងអស់ដែលស៊ើបអង្កេតដោយការសង្កត់ធ្ងន់លើសារព័ត៌មានមិនត្រូវបានបញ្ចប់ដោយគុណវុឌ្caseិក្នុងករណីរបស់ខ្លួនដោយការបំពេញបន្ថែមអត្ថបទឆ្ពោះទៅរកការធ្វើសមាធិរបស់អ្នកអាន។

ទោះយ៉ាងណា Alexievich គឺជាសេចក្តីយោងដែលមិនអាចខ្វះបានដើម្បីបំពេញនូវទិដ្ឋភាពទូទៅនៃទេសភាពនៃបណ្តាប្រទេសដែលបង្កើតឡើងដោយសហភាពសូវៀត, sobre sus raíces en un siglo XX más duró aún si cabe por aquellos lares y que acabó forjando un imaginario común en la diversidad de tantos nuevos pueblos nacientes.

សៀវភៅណែនាំកំពូលទាំង ៣ ដោយ Svetlana Alexievich

សំលេងពី Chernobyl

ហត្ថលេខីមានអាយុ ១០ ឆ្នាំនៅថ្ងៃទី ២៦ ខែមេសាឆ្នាំ ១៩៨៦។ កាលបរិច្ឆេទជោគវាសនាដែលពិភពលោកកំពុងសម្លឹងមើលគ្រោះមហន្តរាយនុយក្លេអ៊ែរជាក់លាក់បំផុត។ ហើយអ្វីដែលគួរឱ្យអស់សំណើចនោះគឺវាមិនមែនជាគ្រាប់បែកដែលគំរាមកំហែងដល់ពិភពលោកក្នុងសង្គ្រាមត្រជាក់ដែលបន្តគំរាមកំហែងក្រោយសង្គ្រាមលោកលើកទី ២ ។

ចាប់តាំងពីថ្ងៃនោះមក Chernóbil se incorporó al diccionario de lo siniestro ហើយសូម្បីតែសព្វថ្ងៃនេះការខិតទៅជិតតាមរយៈរបាយការណ៍ឬវីដេអូដែលផ្សព្វផ្សាយនៅលើអ៊ីនធឺណិតអំពីតំបន់លើកលែងដ៏អស្ចារ្យគឺគួរឱ្យខ្លាច គឺ​អំពី តំបន់ស្លាប់ ៣០ គីឡូម៉ែត្រ។ ទោះបីជាការប្តេជ្ញាចិត្តនៃ "ស្លាប់" មិនអាចមានភាពផ្ទុយគ្នាច្រើនក៏ដោយ។ ជីវិតដែលគ្មានការអត់ធ្មត់ត្រូវបានកាន់កាប់ចន្លោះដែលមនុស្សកាន់កាប់ពីមុន។ ក្នុងរយៈពេលជាង ៣០ ឆ្នាំចាប់តាំងពីគ្រោះមហន្តរាយនេះបន្លែបានឈ្នះលើដីជាក់ស្តែងហើយសត្វព្រៃក្នុងស្រុកត្រូវបានគេស្គាល់នៅកន្លែងដែលមានសុវត្ថិភាពបំផុតដែលមិនធ្លាប់មាន។

ពិតប្រាកដ​ណាស់ ការប៉ះពាល់នឹងវិទ្យុសកម្មនៅតែមិនទាន់ឃើញច្បាស់មិនអាចមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់ជីវិតឡើយ, pero la inconsciencia animal es aquí una ventaja frente a la mayor posibilidad de muerte. Lo peor de aquellos días siguientes al desastre fue sin duda el ocultismo. La Ucrania soviética nunca ofreció una visión completa del desastre. Y entre la población que habitaba en el entorno se extendió una sensación de abandono que bien se ocupa de reflejar la actual serie de HBO sobre el suceso. Ante el gran tirón de la serie, nunca está de más recuperar un buen libro que complemente esa revisión de semejante siniestro de carácter mundial. Y este libro es uno de esos casos en los que la realidad se ubica a años luz de la ficción. Porque los relatos de los entrevistados, hechos testimonios de unos días que parecen suspendidos en el limbo del surrealismo que en ocasiones cubre nuestra existencia, componen ese mágico todo.

Lo que ocurrió en Chernóbil es lo que estas voces cuentan។ ហេតុការណ៍នេះបណ្តាលមកពីមូលហេតុអ្វីក៏ដោយប៉ុន្តែការពិតគឺជាការប្រមូលនូវផលវិបាកដែលនិទានដោយតួអង្គនៅក្នុងសៀវភៅនេះនិងដោយមនុស្សជាច្រើនទៀតដែលលែងមានសំលេង។ ភាពឆោតល្ងង់ដែលព្រឹត្តិការណ៍នេះត្រូវបានប្រឈមមុខដោយប្រជាជនមួយចំនួនដែលជឿជាក់លើកំណែផ្លូវការគឺមានការរំខាន។ ការរកឃើញការពិតគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍និងភ័យខ្លាចចំពោះផលវិបាកដែលពិភពនៃស្នូលប្រមូលផ្តុំបានផ្ទុះឡើងដើម្បីផ្លាស់ប្តូរមុខមាត់នៃទឹកដីនោះអស់ជាច្រើនទសវត្សរ៍ខាងមុខនេះ សៀវភៅដែលយើងរកឃើញជោគវាសនាសោកនាដកម្មរបស់ប្រជាជនមួយចំនួនដែលត្រូវបានគេបញ្ឆោតហើយប្រឈមនឹងជំងឺនិងសេចក្តីស្លាប់។

ចុងបញ្ចប់នៃ Homo Soviéticus

លទ្ធិកុម្មុយនិស្តឬភាពផ្ទុយគ្នាដ៏ធំបំផុតនៃហេតុផលរបស់មនុស្ស។ គម្រោងឆ្ពោះទៅរកសាមគ្គីភាពថ្នាក់និងយុត្តិធម៌សង្គមបានប្រែក្លាយជាមហន្តរាយដាច់ខាត។

បញ្ហាស្ថិតនៅក្នុងការជឿជាក់ថាមនុស្សជាតិមានសមត្ថភាពសម្រេចនូវអ្វីដែលជាអត្ថប្រយោជន៍ដ៏អស្ចារ្យនៃលទ្ធិកុម្មុយនិស្តដែលបានប្រកាសជារបបសង្គម។ ដោយសារតែសមាសធាតុបំផ្លាញនៃអំណាចនៅក្នុងដៃពីរបីនិងជាអចិន្ត្រៃយ៍ត្រូវបានគេមិនអើពើ។ នៅទីបញ្ចប់វានិយាយអំពីអ្វីដែលយើងអាចរកឃើញនៅក្នុងសៀវភៅនេះអំពីកុម្មុយនិស្តពិសោធន៍ដែលជាការធ្វើឱ្យប្លែកពីគេដែលផលិតដោយអាឡិចសាវីចដោះចេញពីការចម្លងបទសម្ភាសន៍ជាមួយអ្នកស្រុកនៃប្រព័ន្ធភ័យរន្ធត់នោះ។

រឿងរ៉ាវនៅខាងក្នុងដែលគ្មានអតីតកាលគ្មានការសង្ស័យទេប៉ុន្តែសក្ខីភាពរស់រានមានជីវិតរាប់រយនៅតែបន្តកើតមានឡើងពីពេលវេលាដ៏ឃោរឃៅមួយ។ ការប៉ុនប៉ងខ្លះដើម្បីធ្វើឱ្យបញ្ហានេះដូចជា perestroika ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់ Gorbachev បានបរាជ័យក្នុងការកាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់នៃប្រព័ន្ធមួយដែលមានអំពើអាក្រក់ជាបន្តបន្ទាប់នៃរបបផ្តាច់ការក្លាយជាភាពមិនឆបគ្នាជាមួយការអភិវឌ្ន៍។ ការបញ្ចប់នៃ Homo Soviéticusគឺថាការវិវត្តន៍នៃការវិវត្តន៍បានភ្ញាក់ពីនិចលភាពនៃការឡោមព័ទ្ធពិភពលោកទៅរកប្រព័ន្ធនៃការវិនាស។

សង្គ្រាមមិនមានមុខរបស់ស្ត្រីទេ

ប្រហែលជាទិដ្ឋភាពតែមួយគត់ដែលលទ្ធិកុម្មុយនិស្តអនុវត្តថាសមភាពគឺមានភាពជាក់លាក់នៅក្នុងទិដ្ឋភាពអាក្រក់បំផុតដូចជាសង្គ្រាម។ ពីព្រោះនៅក្នុងសៀវភៅនេះយើងរកឃើញឯកសារយោងអំពីស្ត្រីដែលចូលរួមក្នុងផ្នែកខាងមុខដូចបុរសដែលមានប្រជាជននៅក្នុងកងទ័ពក្រហម។

ហើយប្រហែលជាបុរសនិងស្ត្រីទាំងអស់គឺជាអ្នកដែលមានហេតុផលតិចបំផុតដើម្បីធ្វើសង្គ្រាម។ ដោយសារតែបន្ទាប់ពីហ៊ីត្លែរនៅលើផ្តេកស្តាលីននៅខាងក្រោយ។ សត្រូវរបស់មនុស្សជាតិទាំងសងខាង។ ក្តីសង្ឃឹមតិចតួចឬគ្មានលទ្ធផលវិជ្ជមានក្នុងករណីជ័យជំនះ។ ហើយស្ត្រីទាំងនោះដែលបំពេញកាតព្វកិច្ចយោធាដ៏ខ្មៅងងឹតរបស់ពួកគេប្រហែលជាមិនទាន់បានដឹងអំពីភាពប្លែកនៃករណីរបស់ពួកគេនៅឡើយទេ។

Porque el sistema vendería una vez más la idea de la defensa de la patria, ensalzaría los valores soviéticos de igualdad y la necesaria defensa del status conseguido. La Segunda Guerra Mundial era para los soviéticos un extraño campo de batalla con enemigos reales y fantasmas siniestros que oscurecían toda esperanza.

Un escenario apocalíptico salpicado de violencia de todo tipo, desesperanza y terror. Nuevos testimonios recuperados por la autora para constatar, desde una primera arranque de visión femenina, el desastre de los desastres, la peor de las guerras extendido por un campo de batalla extenso llamado URSS. Y pese a todo, Alexiévich extrae esa necesaria humanidad de la suma de crónicas y despierta la atávica sensación de que las almas más grandes aparecen entre todo tipo de miserias y crudezas.