แžŸแŸ€แžœแž—แŸ…แž›แŸ’แžขแž”แŸ†แž•แžปแžแž…แŸ†แž“แžฝแž“ แŸฃ แžšแž”แžŸแŸ‹ Paula Bonet

แž“แŸแŸ‡แž˜แžทแž“แž˜แŸ‚แž“แž‡แžถแž›แžพแž€แž‘แžธแž˜แžฝแž™แž‘แŸแžŠแŸ‚แž›แžขแŸ’แž“แž€แž“แžทแž–แž“แŸ’แž’แž†แŸ’แž“แžพแž˜แžšแžผแž”แž“แŸแŸ‡แž˜แž€แž€แžถแž“แŸ‹แž”แŸ’แž›แžปแž€แž“แŸแŸ‡แŸ” แž€แŸ’แž“แžปแž„แž€แžšแžŽแžธ แž˜แŸ‰แžถแžšแžธแž™แŸ‰แžถแž แŸแžŸ แž“แŸ…แž–แžธแž˜แžปแžแžœแžถ แžขแŸ’แž“แž€แž‚แžผแžšแžšแžผแž” Paula BonetแŸ” แžŠแžผแž…แŸ’แž“แŸแŸ‡แžšแžœแžถแž„แž™แžพแž„แž‘แžถแŸ†แž„แž–แžธแžšแž™แžพแž„แž“แžทแž™แžถแž™แžขแŸ†แž–แžธแž…แž€แŸ’แžšแžœแžถแž›แž–แžทแžŸแŸแžŸแžšแž”แžŸแŸ‹แžœแžถ แžขแŸ’แž“แž€แž“แžทแž‘แžถแž“แžšแžฟแž„แžŠแŸ‚แž›แž˜แžถแž“แž…แž€แŸ’แžแžปแžœแžทแžŸแŸแž™แž›แžพแž•แŸ’แž“แŸ‚แž€แžขแžถแžšแž˜แŸ’แž˜แžŽแŸแž”แŸ†แž•แžปแžแž“แŸƒแž”แž‰แŸ’แž แžถแŸ” แžŠแŸ„แž™แžŸแžถแžšแžแŸ‚แžขแŸ’แž“แž€แž“แžทแž–แž“แŸ’แž’แž‚แŸ’แžšแž”แŸ‹แžšแžผแž”แž…แž„แŸ‹แžŠแžนแž„แž–แžธแžšแž”แŸ€แž”แžแžแžˆแžปแžแž†แžถแž€แžšแž”แžŸแŸ‹แž‚แžถแžแŸ‹แžแžถแž˜แžšแž”แŸ€แž”แžŠแŸ‚แž›แžขแŸ’แž“แž€แž‚แžผแžšแžšแžผแž”แž‚แŸ’แžšแž”แŸ‹แžšแžผแž”แž…แž„แŸ‹แžแžปแž”แžแŸ‚แž„แžšแžผแž”แž—แžถแž–แžšแž”แžŸแŸ‹แž‚แžถแžแŸ‹แž‡แžถแž˜แžฝแž™แž“แžนแž„แžšแžฟแž„แžšแŸ‰แžถแžœแž›แŸ’แžข แŸ— แŸ” แž แžพแž™แž–แžฝแž€แž‚แŸแž‘แŸ…แž แžพแž™แž–แžฝแž€แž‚แŸแž‚แŸ’แžšแžถแž“แŸ‹แžแŸ‚แž‘แž‘แžฝแž›แž”แžถแž“แŸ”

Solo se dan esporรกdicamente los casos en los que todo se confabula y el creador artรญstico lo es en su mรกxima expresiรณn. Es lo que ocurre con estas dos ยฟescritoras? ยฟIlustradoras?โ€ฆ, en la confusiรณn estรก la gracia. La cuestiรณn es que la coincidencia generacional de Marรญa y de Paula nos ubica en la extraรฑa tesitura de las coincidencias emparejadas de la virtud, como aquello de Cervantes y Shakespeare o de Ronaldo y Messi si bajamos al terreno del pan y circo de nuestro tiempo.

แž”แŸ‰แžปแž“แŸ’แžแŸ‚แž€แžถแžšแž แŸ„แŸ‡แž แžพแžšแž˜แŸ’แžแž„แž‘แŸ€แžแž”แž“แŸ’แž‘แžถแž”แŸ‹แž–แžธแžงแž‘แžถแž แžšแžŽแŸแž›แŸ’แžข แŸ— แžŸแŸ€แžœแž—แŸ…แžšแž”แžŸแŸ‹แž”แžผแžŽแŸแžแž˜แžถแž“แž€แžถแžšแž„แžฟแž„แž†แŸ’แž„แž›แŸ‹แž–แŸ’แžšแŸ„แŸ‡แž˜แž“แžปแžŸแŸ’แžŸแž˜แŸ’แž“แžถแž€แŸ‹แž˜แžทแž“แžŠแžนแž„แžแžถแžขแŸ’แžœแžธแž“แžนแž„แžแŸ’แžšแžผแžœแžšแž€แžƒแžพแž‰แž“แŸ…แž‘แŸ†แž–แŸแžšแž”แž“แŸ’แž‘แžถแž”แŸ‹แž‘แŸแž”แŸ’แžšแžŸแžทแž“แž”แžพแžแŸ’แžŸแŸ‚แžŸแŸ’แžšแžกแžถแž™แž“แŸƒแžšแžฟแž„แž“แžนแž„แž”แž“แŸ’แžแžฌแž”แŸ’แžšแžŸแžทแž“แž”แžพแžขแŸ’แžœแžธแŸ—แž‘แžถแŸ†แž„แžขแžŸแŸ‹แž“แžนแž„แžแŸ’แžšแžผแžœแž”แžถแž“แž•แŸ’แžŸแŸ†แžกแžพแž„แžœแžทแž‰แž“แŸ…แž€แŸ’แž“แžปแž„แžŸแž€แž›แž›แŸ„แž€แžŠแŸ‚แž›แž˜แžถแž“แžŸแž˜แžแŸ’แžแž—แžถแž–แžŸแŸ†แž™แŸ„แž‚แžฌแž•แŸ’แžแž›แŸ‹แž™แŸ„แž”แž›แŸ‹แžŠแž›แŸ‹ แžŸแž˜แŸ’แž˜แžแžทแž€แž˜แŸ’แž˜แž“แŸƒแž€แžถแžšแžŸแž˜แŸ’แž›แžนแž„แž˜แžพแž›แžŠแŸ‚แž›แžŸแž„แŸ’แž€แŸแžแž™แžพแž„แž–แžธแž€แŸ’แžšแžŠแžถแžŸแŸ” แž€แžถแžšแž’แŸ’แžœแžพแž›แŸ†แž แžถแžแŸ‹แž”แŸ’แžšแžถแžŽแž‘แžถแŸ†แž„แž˜แžผแž›แž“แŸ…แž€แŸ’แž“แžปแž„แž€แžถแžšแž”แŸ†แž—แžถแž“แŸ‹แž“แžทแž™แž˜แžŠแŸ‚แž›แž˜แžถแž“แžŸแŸ’แžšแžถแž”แŸ‹แž‡แžถแž€แžถแžšแž…แŸ’แž“แŸƒแž”แŸ’แžšแžŒแžทแžแžŠแŸ‚แž›แž”แžถแž“แž”แž„แŸ’แž€แžพแžแž‡แžถแžขแž€แŸ’แžŸแžšแžŸแžทแž›แŸ’แž”แŸแžแŸ‚แž–แžธแž‘แž˜แŸ’แžšแž„แŸ‹แŸ” แž”แŸ‰แžปแž“แŸ’แžแŸ‚แž€แžถแžšแžˆแžถแž“แž‘แŸ…แžŠแž›แŸ‹แž…แŸ’แžšแžพแž“แž‘แŸ€แžแžŸแž˜แŸ’แžšแžถแž”แŸ‹แžœแžทแžŸแžถแž›แž—แžถแž–แž…แžปแž„แž€แŸ’แžšแŸ„แž™แŸ”

แžŸแŸ€แžœแž—แŸ…แžŽแŸ‚แž“แžถแŸ†แž›แŸ’แžข แŸ— แž‘แžถแŸ†แž„ แŸฃ แžŠแŸ„แž™แž”แŸ‰แžถแžœแžกแžถแž”แžผแžŽแŸแž

แžขแŸ’แžœแžธแžŠแŸ‚แž›แžแŸ’แžšแžผแžœแž’แŸ’แžœแžพแž“แŸ…แž–แŸแž› THE END แž›แŸแž…แžกแžพแž„แž“แŸ…แž›แžพแžขแŸแž€แŸ’แžšแž„แŸ‹

Cuando el show de Truman estรก a punto de terminar, uno de los televidentes que hacรญa pocos instantes vivรญa la apoteosis de la liberaciรณn de Truman, comenta ya con tono aburrido ยฟQuรฉ echan ahora? Sรญ, la vida es mรกs efรญmera en esta รฉpoca. Paradรณjicamente, vivimos mรกs aรฑos que hace siglos, pero aprovechamos menos el momento. Porque si no hay รฉxtasis inmediato solo queremos alcanzar nuevas cimas emocionales imposibles de disfrutar.

The end es un cartel en la fingida infinitud de nuestro universo. Hacia allรญ vamos con la inercia del cordero al redil. Concesiรณn tras concesiรณn, la infancia acaba por olvidarse y lo cierto es que ese era el รบnico final que importaba.

แžŸแŸ€แžœแž—แŸ…แžขแŸ†แž–แžธแž‘แžธแž”แž‰แŸ’แž…แž”แŸ‹แžŠแŸ‚แž›แž˜แž€แžŠแž›แŸ‹แžŠแŸ„แž™แž‚แŸ’แž˜แžถแž“แž€แžถแžšแž–แŸ’แžšแž˜แžถแž“แžŠแŸ‚แž›แž”แŸ†แž”แŸ‚แž€แž™แžพแž„แž‡แžถแž–แžธแžšแžŠแŸ‚แž›แžขแžผแžŸแž”แž“แŸ’แž›แžถแž™แžขแžŸแŸ‹แž‡แžถแž…แŸ’แžšแžพแž“แž†แŸ’แž“แžถแŸ†แž แžพแž™แž˜แžทแž“แžŠแŸ‚แž›แž”แž‰แŸ’แž…แž”แŸ‹แžกแžพแž™แž–แŸ’แžšแŸ„แŸ‡แž–แžฝแž€แž‚แŸแž…แŸ’แžšแž›แŸ†แž˜แŸ„แž‘แž“แž—แžถแž–แž‡แžถแž˜แžฝแž™แž“แžนแž„แž€แžถแžšแž…แž„แž…แžถแŸ†แŸ” แž แžพแž™แž”แž“แŸ’แž‘แžถแž”แŸ‹แž˜แž€แž™แžพแž„แž…แžถแž”แŸ‹แžšแžแž—แŸ’แž›แžพแž„แž™แžพแž„แž€แž€แŸ‹แž”แž“แŸ’แž‘แž”แŸ‹แžŸแžŽแŸ’แž‹แžถแž‚แžถแžšแž“แŸ…แž€แŸ’แž“แžปแž„แž‘แžธแž€แŸ’แžšแžปแž„แžŠแŸ‚แž›แž—แŸ’แž›แŸแž…แž™แžพแž„แžšแžŸแŸ‹แž“แŸ…แž‡แžถแž”แŸ‹แž“แžนแž„แžขแŸแž€แŸ’แžšแž„แŸ‹แžšแž„แŸ‹แž…แžถแŸ†แž“แžšแžŽแžถแž˜แŸ’แž“แžถแž€แŸ‹แžŸแž˜แŸ’แžšแŸแž…แž…แžทแžแŸ’แžแž“แžทแž™แžถแž™แž‡แžถแž˜แžฝแž™แž™แžพแž„แžŠแžพแž˜แŸ’แž”แžธแž‡แžผแž“แžŠแŸ†แžŽแžนแž„แžŠแž›แŸ‹แž™แžพแž„แžขแŸ†แž–แžธแž€แžถแžšแž•แŸ’แž›แžถแžŸแŸ‹แž”แŸ’แžแžผแžšแž”แž“แŸ’แž‘แžถแž”แŸ‹แžŠแŸ‚แž›แž‡แžถแžŸแŸ’แž˜แžถแžšแžแžธแž“แžถแŸ†แž™แžพแž„แžแžทแžแž‘แŸ…แž‡แžทแžแž‘แžธแž”แž‰แŸ’แž…แž”แŸ‹แžŠแŸ‚แž›แž™แžพแž„แž˜แžถแž“ แž”แžถแž“แžŸแŸ’แžœแŸ‚แž„แžšแž€แžขแžŸแŸ‹แž‡แžถแž…แŸ’แžšแžพแž“แž†แŸ’แž“แžถแŸ†แŸ” แž”แŸ‰แžปแž“แŸ’แžแŸ‚แž‘แžธแž”แž‰แŸ’แž…แž”แŸ‹แž“แŸ„แŸ‡แž˜แžทแž“แž˜แž€แž‘แŸแŸ” แž แžพแž™แž“แŸ…แžแŸ’แž„แŸƒแž˜แžฝแž™แž™แžพแž„แž—แŸ’แž‰แžถแž€แŸ‹แžกแžพแž„แž แžพแž™แž˜แžถแž“แžขแžถแžšแž˜แŸ’แž˜แžŽแŸแžแžถแž‚แŸ’แž˜แžถแž“แž‘แžธแž”แž‰แŸ’แž…แž”แŸ‹แŸ– แž‘แžธแž”แž‰แŸ’แž…แž”แŸ‹แž›แŸแž…แžกแžพแž„แž“แŸ…แž›แžพแžขแŸแž€แŸ’แžšแž„แŸ‹แž แžพแž™แž™แžพแž„แžŸแž˜แŸ’แžšแŸแž…แž…แžทแžแŸ’แžแž…แžถแž”แŸ‹แž•แŸ’แžแžพแž˜แžšแžฟแž„แž˜แžฝแž™แž‘แŸ€แžแŸ” แž€แž“แŸ’แž›แŸ‚แž„แž˜แžฝแž™แžŠแŸ‚แž›แž™แžพแž„แž˜แžทแž“แžแŸ’แžšแžผแžœแž’แŸ’แžœแžพแž–แžปแžแžแžถแž™แžพแž„แž˜แžทแž“แžŸแŸ’แž‚แžถแž›แŸ‹แž‚แŸ’แž“แžถแŸ”

แžขแŸ’แžœแžธแžŠแŸ‚แž›แžแŸ’แžšแžผแžœแž’แŸ’แžœแžพแž“แŸ…แž–แŸแž› THE END แž›แŸแž…แžกแžพแž„แž“แŸ…แž›แžพแžขแŸแž€แŸ’แžšแž„แŸ‹

แžขแž“แŸ’แž‘แž„แŸ‹

La obra de arte es el cuerpo. En la visiรณn antropocรฉntrica del mundo y del universo, desde el hombre de Vitruvio al Ecce Homo o a la Libertad guiando al pueblo, la imagen del cuerpo humano es el emblema a conquistar para cรกnones perfectos o perturbadoras imรกgenes. Sangre, sudor, muerte y pasiรณn. Hasta que polvo seamos, lo รบnico que nos queda es la idea de que albergamos alma bajo la piel y que el orgasmo puede ser la รบnica forma de sentir el tacto de Dios.

แž“แŸแŸ‡แž‚แžบแž‡แžถแžŸแŸ€แžœแž—แŸ…แžขแŸ†แž–แžธแžšแžถแž„แž€แžถแž™แŸ” แžขแŸ†แž–แžธแžšแžถแž„แž€แžถแž™แžŠแŸ‚แž›แžŸแŸ’แžšแžกแžถแž‰แŸ‹แž“แžทแž„แžแŸ’แžšแžผแžœแž”แžถแž“แž‚แŸแžŸแŸ’แžšแžกแžถแž‰แŸ‹แŸ” แžšแžถแž„แž€แžถแž™แžŠแŸ‚แž›แžแŸ’แžšแžผแžœแž”แžถแž“แž‚แŸแžšแŸ†แž›แŸ„แž—แž”แŸ†แž–แžถแž“แžšแŸ†แž›แŸ„แž—แž”แŸ†แž–แžถแž“แžแžถแž˜แžšแž™แŸˆแž€แžถแžšแžšแžฝแž˜แž—แŸแž‘แž“แžทแž„แž€แžถแžšแžŸแž˜แŸ’แžšแžถแž›แž€แžผแž“แž€แžถแžšแžšแŸ†แž›แžผแžแž€แžผแž“แž“แžทแž„แžˆแžถแž˜แž—แžถแž–แž€แžแŸ’แžœแž€แŸ‹แŸ” แžŸแž˜แžถแŸ’แž—แžถแžšแŸˆแžŠแŸ‚แž›แž˜แžทแž“แž˜แŸ‚แž“แž‡แžถแžŸแžทแž›แŸ’แž”แŸˆแž“แŸ…แž€แŸ’แž“แžปแž„แžŠแŸƒแžšแž”แžŸแŸ‹แžœแžทแž…แžทแžแŸ’แžšแž€แžšแžŠแŸ‚แž›แžŸแžšแžŸแŸแžšแžขแŸ’แž“แž€แž“แžทแž–แž“แŸ’แž’แžŠแŸ‚แž›แž˜แžพแž›แŸ”

แžขแž“แŸ’แž‘แž„แŸ‹ แžœแžถแž‘แžถแž€แŸ‹แž‘แž„แž“แžนแž„แž€แžถแžšแž…แž„แž…แžถแŸ†แž“แžทแž„แž˜แžšแžแž€แž“แžทแž™แžถแž™แžขแŸ†แž–แžธแž€แŸ†แžŽแžพแžแž“แžทแž„แž€แžถแžšแž”แžถแžแŸ‹แž”แž„แŸ‹แžขแŸ†แž–แžธแž”แŸ†แžŽแž„แž”แŸ’แžšแžถแžแŸ’แž“แžถแžŠแŸ‚แž›แž†แŸ’แž›แž„แž€แžถแžแŸ‹แž‡แŸ†แž“แžถแž“แŸ‹แž‡แžถแž…แŸ’แžšแžพแž“แž€แžถแž™แžœแžทแž€แžถแžšแžŠแŸ‚แž›แž”แžถแž“แžšแŸ€แž“แž“แžทแž„แžแŸ’แž›แžธ แžขแŸ†แž–แžธแž€แžถแžšแž”แŸ‡แž”แŸ„แžšแž“แžทแž„แž€แžถแžšแžšแžแŸ‹แž‚แŸแž…แž–แžธแž˜แžทแžแŸ’แžแž—แžถแž–แž“แžทแž„แž›แžพแž”แŸ’แžšแž‘แŸแžŸแžˆแžธแž›แžธแŸ” แžœแžถแž‚แžบแž‡แžถแžšแžผแž”แž—แžถแž–แžšแž”แžŸแŸ‹แžŸแŸ’แžแŸ’แžšแžธแž˜แŸ’แž“แžถแž€แŸ‹แžŠแŸ‚แž›แž แŸŠแžถแž“แž”แŸ’แžšแžแžปแž™แž˜แžพแž›แž‘แŸ…แž€แŸ’แžšแŸ„แž™แžŠแŸ„แž™แž‚แŸ’แž˜แžถแž“แž€แž‰แŸ’แž…แž€แŸ‹แž แžพแž™แž†แŸ’แž–แŸ„แŸ‡แž‘แŸ…แžšแž€แž‡แžธแžœแžทแžแžแŸ’แž˜แžธแŸ”

แžขแž“แŸ’แž‘แž„แŸ‹แžŠแŸ„แž™ Paula Bonet

แž แŸแžšแŸ‰แžผแžŠแžถแžŸ

Un libro de Ovidio hecho suyo, de Paula Bonet. Amar con el toque mรญstico que le dio el poeta para finalmente sucumbir al extraรฑo lirismo de unas ilustraciones que parecen desvelar todos los secretos que las apasionadas palabras soterran para trascendencia de sus emociones de aquellos dรญas convertidas en estas imรกgenes en las ciertas pulsiones que se ocultan detrรกs.

แžขแž€แŸ’แžŸแžšแžŠแŸ‚แž›แžŸแžšแžŸแŸแžšแž–แžธแž€แžถแžšแžˆแžบแž…แžถแž”แŸ‹แžŠแŸแž‡แŸ’แžšแžถแž›แž‡แŸ’แžšแŸ…แŸ” แžแžฝแžฏแž€แžšแžฟแž„แž–แŸ’แžšแŸแž„แž“แžทแž‘แžถแž“แž˜แž แžถแž€แŸ’แžŸแžแŸ’แžšแžทแž™แžถแž“แžธแž“แžทแž„แž‘แŸแž–แž’แžธแžแžถแž“แŸƒแž–แžทแž—แž–แž‘แŸแžœแž€แžแžถแž“แžนแž„แž•แŸ’แž‰แžพแž˜แž€แž™แžพแž„แž“แžผแžœแž€แžถแžšแžˆแžบแž…แžถแž”แŸ‹แžŠแŸ‚แž›แž”แžŽแŸ’แžแžถแž›แž˜แž€แž–แžธแž€แžถแžšแž€แŸ’แž”แžแŸ‹แž€แžถแžšแž”แŸ„แŸ‡แž”แž„แŸ‹แž…แŸ„แž›แž“แžทแž„แž€แžถแžšแžขแž“แŸ‹แž…แžทแžแŸ’แžแŸ” แž“แŸ…แž€แŸ’แž“แžปแž„แžงแž‘แžถแž แžšแžŽแŸแž˜แžฝแž™แž‘แŸ€แžแž“แŸƒแž€แžถแžšแž›แžพแž€แžแž˜แŸ’แž€แžพแž„แž—แžถแž–แž‡แžถแžŸแŸ’แžแŸ’แžšแžธแž“แŸ…แž€แŸ’แž“แžปแž„แž–แžทแž—แž–แž”แžปแžšแžถแžŽแžœแžธแžšแž“แžถแžšแžธแž‘แžถแŸ†แž„แž“แŸแŸ‡แž–แŸ’แž™แžถแž™แžถแž˜แž›แžถแž€แŸ‹แž”แžถแŸ†แž„แž‘แžปแž€แŸ’แžแžŸแŸ„แž€แž–แžทแžแžŠแŸ‚แž›แž–แžฝแž€แž‚แŸแž˜แžถแž“แžขแžถแžšแž˜แŸ’แž˜แžŽแŸแžแžถแžแŸ’แžšแžผแžœแž”แžถแž“แž”แŸ„แŸ‡แž”แž„แŸ‹แž…แŸ„แž›แžŠแŸ„แž™แž‚แžผแžŸแŸ’แž“แŸแž แŸแž“แžทแž„แžŸแŸ’แžœแžถแž˜แžธแžŠแŸ‚แž›แž”แžถแž“แžŸแž“แŸ’แž™แžถแžŸแŸ’แžšแžกแžถแž‰แŸ‹แž–แžฝแž€แž‚แŸแžขแžŸแŸ‹แž€แž›แŸ’แž”แž‡แžถแž“แžทแž…แŸ’แž…แŸ” แž”แŸ‰แžปแž“แŸ’แžแŸ‚แž–แžฝแž€แž‚แŸแž’แŸ’แžœแžพแžœแžถแžแžถแž˜แžšแž™แŸˆแž€แŸ†แž แžนแž„แž“แžทแž„แž€แŸ†แž แžนแž„แž“แŸƒแž–แžถแž€แŸ’แž™แžšแž”แžŸแŸ‹แž–แžฝแž€แž‚แŸแŸ” แž–แžฝแž€แž‚แŸแž‚แžบแž‡แžถแžแžฝแžฏแž€แžŠแŸ‚แž›แž€แŸ’แž›แžถแž™แž‡แžถแžขแŸ’แž“แž€แž“แžทแž–แž“แŸ’แž’แŸ” แžœแžถแž‚แžบแž‡แžถแž€แžถแžšแžˆแžบแž…แžถแž”แŸ‹แžŠแŸ‚แž›แž“แžทแž™แžถแž™แž‡แžถแž˜แžฝแž™แžŸแžปแž“แŸ’แž‘แžšแž€แžแžถแžŸแŸ„แž€แž“แžถแžŠแž€แž˜แŸ’แž˜แž–แŸ„แžšแž–แŸแž‰แžŠแŸ„แž™แž…แŸ†แžŽแž„แŸ‹แŸ”

Heroidas แžŠแŸ„แž™ Paula Bonet
แž”แŸ’แžšแž€แžถแžŸแžขแžแŸ’แžšแžถ

แž‘แžปแž€แžฑแŸ’แž™แžŸแŸแž…แž€แŸ’แžแžธแžขแž’แžทแž”แŸ’แž”แžถแž™

แžแŸ†แž”แž“แŸ‹แž”แžŽแŸ’แžŠแžถแž‰แž“แŸแŸ‡แž”แŸ’แžšแžพ Akismet แžŠแžพแž˜แŸ’แž”แžธแž€แžถแžแŸ‹แž”แž“แŸ’แžแž™แžŸแžถแžšแžฅแžแž”แžถแž“แž€แžถแžšแŸ” แžŸแžทแž€แŸ’แžŸแžถแžขแŸ†แž–แžธแžšแž”แŸ€แž”แžŠแŸ‚แž›แž‘แžทแž“แŸ’แž“แž“แŸแž™แžšแž”แžŸแŸ‹แžขแŸ’แž“แž€แžแŸ’แžšแžผแžœแž”แžถแž“แžŠแŸ†แžŽแžพแžšแž€แžถแžš.