แแแแแฎแแแแแ แคแแ แแ แกแแแแแแแแแแแกแแแแก แแ แแแ (แแ แแฎแแแแ, แ แแแแแแแช แฉแแ แแฃแแแ) แแแขแแ แแก แกแแฎแแแ แฃแแ แแแแ แฉแแแฃแ แแ แแฆแแ แก. แแ แแแแแช แคแกแแแแแแแแแก แแแแจแแแแแแแ แแ แแก "แแฃ แแแแแ แแแแ", แแแแแ แแฎแแแก แแแแชแฎแแแแแ แแแฆแแชแแก, แแแแช แฃแ แฉแแ แแ แแแแแแ แแแ แแแ แซแแแฃแแแก แแฆแแแแจแ.
แแ แแฃแแ แแแ, แ แแแแแแช แแ แฅแแ แแ แแแญแก, แ แแแแแแช แแจแแแแแแแก แ แฉแแแแก แแแฐแงแแ แกแแฉแฃแแแก แแแฎแแ แฎแแแฃแแแแแก แจแแกแแฎแแ, แแแกแ แฃแแแ แแแแแกแ แแกแขแแ แแแก แจแแแแแ แฃแแแแแ แแ แแแแแแแ แแ แฌแแ แ, แแแแแ แแแแก แแแชแแแแ, แแแแแ, แ แแช แแแก แกแฃแ แแ.
De hecho, cuando Guan Moye se alistรณ en el ejรฉrcito chino parecรญa que habรญa interiorizando perfectamente la doctrina del silencio y la sumisiรณn. Hasta que en ese mismo periodo al servicio de su Estado empezรณ a escribirโฆ
แแก แแแแแ แชแแแแก แแแแแแแแก แแแแ แแแ แแแ แกแแ แแแ แแแกแ, แกแแฅแแ แแแแแแก แขแแแกแขแแ แแแ แคแแแแแแ แ, pero la deriva literaria final de Mo Yan se extendiรณ en una creaciรณn de innegable impronta que si bien se muestra perfectamente insertada en las formas y tradiciones chinas, adquiere un gran punto o intenciรณn universal gracias a un visionado crรญtico en ocasiones, siempre profundamente empรกtico con el alma de sus personajes y absolutamente magistral en el dominio del tempo de una trama que en ocasiones puede presentar fraccionada cronolรณgicamente para crear esa habitual expectativa literaria sobre los hechos narrados.
แแ แแแแแก แ แแแแแแแแแแฃแแ แฌแแแแแแแก แขแแ 3
แแแแ แแแแ แแ, แคแแ แแ แแแซแแแแ
แแ แกแแฎแแแฌแแแแแแก แฌแแ แแแแแแ แ แแแแแ, แ แแแแแแช แฃแแแ แฉแแฌแแแแก แแกแแแ แฅแแแงแแแก แแกแขแแ แแแก, แ แแแแ แแชแแ แฉแแแแแ, แฃแแแ แแแแแแแ แแแ แฆแแแแแก แแ แกแแฎแแแแฌแแคแแกแแแแก, แ แแแแแแช แ แ แแฅแแ แฃแแแ แฎแแแแแฎแแ แแฆแแแ แแแฃแแแ แชแแแแฃแ แแกแ แแ แแแแแแแแแฃแ แ แแแฌแ แแแแแกแแแแก.
แแ แ แ แแฅแแ แฃแแแ, แแก แแกแแแ แแฎแแแ แแกแขแแ แแแก แคแแแแแแแแชแแแก, แแฅแแแแ แแแแแแแแแแ แ, แกแแแแฃแ แ แแ, แจแแกแแแแแแกแแ, แจแแแแฃแแ แแฃแแก แฃแแแ แแขแแกแแแ แแ แแแกแ แแแแฃแฌแงแแแขแแแ แซแแแแ แแแแ แแแแแ แกแฅแแกแแก แแแแจแแแกแแแแก, แ แแแแแก แจแแแ แแแแแแช แแแก แจแแแซแแ.
แแแแแแแแแก แฃแคแแแแแแ แกแ แฃแแแแ แฃแคแแกแแ แแ แแแกแแแฃแขแฃแ แแ แจแแกแแคแแ แแกแ แแแแแกแแแแ แ แกแแชแแแแฃแ แ แแฃ แแแแแขแแแฃแ แ แแแฅแแแแแแแกแแแแก. แจแแแแฃแแแจแ แแฎแแแแแแ แฉแแแแ แฅแแแก, แ แแแแแแช แแแ แซแแแก, แแแแแ แแ แ แกแ แฃแแ แคแแแแแแกแขแฃแ แ แชแแแแแแ แแแแกแแแแแก, แแ แแแแ แคแฃแแแแแแแขแฃแ แ แ แแแแก, แแแแแ แฉแแแแก แแแแแแกแแแแก.
แแ แแแแแก แฉแแแ แแฎแแแแแ แแแแแแแแแก แซแแแแก แแแแแแแแก แฃแฆแแแจแ, แแ แฌแงแแแแแแ แแแ แขแ แแขแ, แ แแแแแแช แแฆแซแ แแแก แแ แแ แแแแชแแ แแแแก แแฎแแแแก, แ แแแแแแช แแแแแแกแฃแคแแแแก แแ แแฆแแแ แแแก แฆแแ แแแฃแแแแแก. แแแแแ แฃแคแ แ แแฌแแ แแแกแแแ, แแแแแแแชแฃแ แ ...
แฅแแแแก แแแกแแแแแ แ แแแแงแ แแแแก แแแแ แแ แแแแแ แแกแขแแ แแแก แแแแ, แ แแแแแแช แแแก แกแแฃแแแขแแก แแแแแกแแแ แแกแแแแช แแแแฅแแก, แแ แแแแก แแแฆแแแ แแ, แ แแแแ แช แแแก แกแแฃแแแแแกแ แ แแแแแก.
แฌแแแแแ แกแแ แแ
แกแแ แแแก แแแจแแแแแ แแ แฃแแแ แแฅแแแก แแแแแแฃแแ แ แแแแ แช แแแกแฎแแแกแแแแก แกแแฅแแแแแแแ. แแ แแแแแช แแแ แแแแแแแแ, แ แแแแแแแช แแแ แจแแแแ แขแงแแฃแแแ แแแแแฎแ แฅแแแงแแแแก, แ แแแแแแช แแฌแแ แแแแแก แแ แกแแแชแแแแฃแ แแแ แชแแแแฃแแก, แกแแแแแแแ แแแฃแชแฎแแแแแ.
Y en tal caso el sorgo es una brillante metรกfora de alineaciรณn y esclavitud traรญda por Mo yan a esta novela. Por momentos con tintes de fรกbula que rescatara una escena de la provincia china de Shangdong durante la invasiรณn nipona, y en otros instantes una denuncia abierta a las carnes abiertas de sol a sol a cambio de eslรณganes que no alimentan.
La vida como una renuncia, una abnegaciรณn a favor del lรญder de turno. Los campos rojos mecidos por ligeras corrientes de aire como evocaciones de la memoria de un pueblo.
En medio de la bucรณlica y desgarradora escena, personajes como el comandante Yu y su amada Jiuยดer ignorada por su padre en favor de la prosperidad familiar, vendida y ultrajada en el alma, hasta que el sorgo rojo adquiere el tinte de la sangreโฆ
แกแแชแแชแฎแแ แแ แกแแแแแแแ แแขแแแฏแแแก
Ximen Nao, el patriarca de una pudiente familia china de grandes latifundios, toma la voz del autor para relatarnos de manera singular lo que fue de su familiaโฆ
Porque Ximen Nao estรก muerto, solo que no quiere dejar pasar la oportunidad de este libro para enseรฑarnos sus glorias y miserias.Paseando desde los ojos de los animales domรฉsticos, para no ser descubierto, Ximen aprovecha unas y otras reencarnaciones menores para pasear por su emblemรกtica familia pudiente del siglo XX. Y al final disfrutamos de un retrato costumbrista de la China de finales del milenio a la par que disfrutamos con la alegรณrica forma de verlo todo a travรฉs de los animales narradores. Una atrevida, divertida y enteramente recomendable novela.
