Hay paรญses o regiones con una gran cantera de autores del gรฉnero de turno (no podemos obviar al noir nรณrdico como paradigma). Pero tambiรฉn encontramos, por el contrario, a escritores de paรญses sin cantera que acaban siendo la parte por el todo y sobresaliendo แแ แแจแแก แกแแฎแแ แแแกแ แกแแฎแแแแ. แกแฌแแ แแ แแ แแแแแแแแ แแแแฃแแแ แฃแแ แฌแแ แแแจแแแแก แจแแกแแฎแแ แแแแแ แแกแแคแแแแแแ แแแแแฎแแแแแ แแแแแ แแ แแแแก แฃแแแแแแแแ แจแแฆแฌแแแแกแแแแก.
แแแแแ แแกแแแ แแแแฅแก แแแฅแแแแแแแกแ แแแก แฃแแแ แแฆแแ แแคแแ แ แจแแจแฃแ แแแก แแแกแ แแแแแแก แกแฎแแแแก, แ แแแแ แแช แแแแแ แแงแ แฎแฃแแ แแแแแก แฎแฃแ แแแ, si miramos de puertas hacia adentro. Y eso que Michaelides apenas ha dado comienzo a su carrera literaria, asentรกndose en el suspense mรกs despiadado, en los giros ingeniosos y en la tensiรณn que avanza desde el desconcierto fronterizo con el miedo.
No podรญa ser de otra forma para un narrador acostumbrado, hasta su primer gran รฉxito en novela, a escenarios mรกs tangibles como guionista de cine. Pero es que la literatura es lo que tiene, no se depende de nadie, ni productores, ni actores, ni presupuestos ingentes para efectos especiales, ni licencias de rodaje. Todo nace de la imaginaciรณn y desde ahรญ se extiende a unos lectores ya encandilados con esas oscuridades propuestas por Michaelides.
แงแแแแ แจแแแแแแแแแ แแแแ แแก แแฌแแ แแแก แแ แแแแแแแแกแแแแ แแฃแแแแ แแแ แกแแงแแแ แฃแแแก แแแฆแแ, แแแฅแแแแแแแกแ แซแแ แแแแแแ แจแแแแแแแ แจแแแแแแแ แแ แแแแ แแ, แแแกแ แแแ แกแแแแแแแแก แจแแจแแแกแ แแ แแแซแแแฃแแแแแแ แแแคแฃแซแแแแฃแแ. แแแ แแแแ, แแแแแฃแญแ แแแ แกแแฅแแแแแ แฎแแแแ แแแแ แแแแ แแแแก แชแฎแแแ แแแแก แแแ แแแแแฃแ แแ. แแแกแ แ แแแแแแแแก แแแแ แแแ แแ แแก แแแขแงแฃแแ แ แแแญแ แแแแก แแแแกแแขแแฎแแแ, แแแแแแขแฃแ แ แแแแแ แแแแแแ แแแแแจแแฃแแแก แจแแกแแฎแแ, แกแแแแฃแแแแแแแแ แแ แแแแแก แกแฎแแ แ แฃแฅแแแ, แ แแแแแแแช, แ แแแแ แช แฉแแแก, แกแแแแแแแก แจแแแแแฅแแแก. แแแแฌแแ แฃแแแแ, แ แแแแแแช แฎแแแแ แฉแแแแก แแแแแฌแแ, แกแแแแ แแแแแแแฎแแแ, แ แแ แแกแแแ แแแแแฉแแแแแแแ แแแแแแจแ แแแแแแแแ แแแแแ แแแแ แแกแขแแ แแแ. แแกแ แ แแ, แแแแฎ, แฉแแแ แกแแแแแแแ แจแแแแแซแแแ แแแขแแแฃแ แแ แแแชแแแแ แแแแแแงแแคแฃแ แ แแแขแแแแแ แแแแก แจแแกแแฎแแ, แแฃ แ แ แฎแแแแ แแ แแแแฃแ แแฎแแ แแแ ...
แแแแฅแก แแแฅแแแแแแแกแแก แงแแแแแแ แ แแแแแแแแแแฃแแ แฌแแแแแแ
แแแฃแแแ แ แแแชแแแแขแ
แกแแแแ แแแแแแแแ แแแแฅแแแก แงแแแแแแแแก แแซแแแก แแแแแแแกแแชแแแก. แแฃ แแ แจแแฃแซแแแ, แแ แแฃแแแแช แจแแแซแแแแ แ แแแแ แคแแ แแแ แแแแแฆแแฃแ แแแก, แแแแ แแ แ แแแแ แแแแแ แญแแ แแแแก, แแแก แแกแแแ แแฅแแก แกแแกแฏแแแ, แ แแแแ แช แแแกแขแ แฃแแแแขแ. แแแแแกแแแแ แจแแแแฎแแแแแจแ, แกแแแแ แแแแแแแแแก แงแแแแแแแแก แกแญแแ แแแแ แแแแแฅแขแฃแ แ แญแแจแแแ แแขแแแ, แ แแแแแแแแแช แแแแแแคแแชแแ แแแแ แแแแแแ แแ แคแแฅแขแ.
แแแแ แแ แแแแกแแ แแแ แแแกแแแก แแ แกแฃแ แก แแฅแแแก แ แแแแ แแแแแแแฎแแแแแแ แแ แแขแแแชแแแฃแแแแแแแก แฌแแแแจแ, แ แแแแแแแช แฃแแแแแ แแแฃแแแแแแก แแแก แฅแแ แแก แแแแแแแแแแแ. แแ แแแแแแฃแแแก แฉแแแแแแแก แแแ แแจแ, แกแแแแ แแแแแแแแ แงแแแแแแแแก แแแญแแแแก. แแแ แฃแแแขแแก, แกแแแแแแแแแแแกแแแแก, แ แแแแแแช แแแแแแแแฃแแ แแแแแ แแแแ แฅแแแก, แ แแแแแก แแแแฃแฅแฃแแ แขแฃแฉแแแ แแ แแคแแ แก แฎแกแแแก, แแ แแคแแ แก แแ แแแฃแกแขแแแก. แแ แกแแฉแฃแแ, แ แ แแฅแแ แฃแแแ, แแฆแแแซแแแก แชแแแแแกแแแงแแแ แแแแแก แแแแแซแแฎแแแก แแแแแก แแแแแแกแจแ.
แแฃ แกแแฌแงแแกแ แกแแฃแแแขแ แฃแแแ แแฌแแแแก แจแแฉแแ แแแแก แแแแกแแแฃแแ แแแฃแ แแ แแแแฎแแแแแแ แแ แซแแแแแก แแแแกแแก แแแ แกแแแแแแก แแแแแ แ แแแขแ แแกแแแฅแขแแฃแแ แแแแ, แ แแแแแ แแแ แคแแแแ แ แชแแแแแแก แฉแแฃแฆแ แแแแแแก แแ แแแแฃแฅแฃแ แแแขแแแแแก, แกแแฃแแแขแ แกแฃแ แฃแคแ แ แแ แฃแคแ แ แแแข แแแซแแแฃแแแแแก แแซแแแก.
แแแแกแแ แแแ แแแกแแแแ แแ แแแกแแ แแแ แแแแแแแแแ, แ แแแแ แช แแ แคแกแแฅแแแแแแก แกแแกแฌแแแแ แแแแแ, แแแแแฌแงแแแขแแก แกแแแแแแแก แแแขแแแ. แแ แแกแขแแแฃแแ แแฎแแขแแแ แ แแ แแ แจแแฎแแแแแ แแแ แแแแฃแ แ แชแฎแแแ แแแแ. แกแแแแ แขแแแแจแ แแ แแแฌแแแแฃแแแแแก แแแฐแงแแ แฅแแ แแก แแแแจแ แฎแฃแแ แแแกแ แแแ... แแแ แ แกแแฉแฃแแ.
Theo llega hasta la cรกrcel en la que Alicia cumple su condena. El acercamiento a la mujer, evidentemente no es nada fรกcil. Pero Theo tiene sus herramientas para ir atando algรบn cabo, tirar de algรบn hilo desde ese silencio como refugio, pero del que todo humano debe salir de vez en cuando como animal en su madriguera. No solo las palabras transmiten informaciรณnโฆ
แกแแแแ แแแ แแ แแแแแแ แแแก แงแแแแแคแ แแก แชแแแแแก. แ แแแแแ แแก, แแ แแแแแ แแ แแแแแแแแ, แแแแช แแฎแแแแแแแ แแ แฉแแแแก แแแแกแแแก แคแกแแฅแแแแก แญแแจแ, แแฌแงแแแก แจแแจแก, แ แแ แแก แแกแแแ แแฅแแแแ แกแแแแแแแก แแแ แแจแ แแ แจแแแแแ แแแ แแแแ แญแแจแแแ แแขแแแแก แฌแแแแจแ, แ แแแแแแช แแแก แแแแแแแ แแ แ แแแแแแช แงแแแแแคแแ แก แแแแ แฆแแแแก.
แฅแแแฌแฃแแแแ
El tรฉrmino doncella suena tan arcaico como siniestro porque incluso apunta a la visiรณn de la sexualidad femenina como un trofeo. Y porque despierta esa aberrante sensaciรณn de la masculinidad como una perversa nociรณn de superioridad. Una superioridad de la que puede desprenderse la aviesa idea de que ellas le pertenecen. Porque sรณlo รฉl es capaz de guiarlas y convencerlas para que se entreguen en cuerpo y almaโฆ
A sus treinta y seis aรฑos, Mariana intenta recuperarse de la pรฉrdida de Sebastiรกn, el gran amor de su vida, ahogado durante unas vacaciones en una isla griega. Ella trabaja en Londres como terapeuta, pero cuando su sobrina Zoe, la รบnica familia que le queda, la llama desde Cambridge para contarle que Tara, su mejor amiga, ha sido brutalmente asesinada cerca de la residencia de estudiantes, decide acudir en su ayuda.
แแฅ แแก แฎแแแแแ แคแแกแแแก, แแแแกแแแฃแ แ แคแแแแแแแแแก แฅแแ แแแแแขแฃแ แแ แแคแแกแแ แก. แแ แแคแแกแแ แ แแแแฎแแแก แกแแกแฌแแแแ แฏแแฃแคแก, แ แแแแแจแแช แจแแ แฉแแฃแแ แ แแแแแแแแแก แฅแแแ แแแฌแแคแแแแ แแ แแแ, แงแแแแ แแแแแแ แแ แแแแขแแ แฃแแ แแฏแแฎแแแแแแ, แ แแแแแแ แแแฌแแแแช แขแแ แ แแงแ: แฅแแแฌแฃแแแแ. แแฎแแแแแแ แแ แฅแแแแก แกแแซแแแแแแแจแ แแแ แแแแ แแแฃแแแแก แฆแแ แแแ แแแก แแแแกแแแฃแ แ แแแ แซแแฃแแ แแแฅแกแแแแ, แ แแแแแแแช แแกแฎแแแ แแแก แแแแแฎแแแก. แแแแ แกแฎแแ แฅแแแฌแฃแแแก แชแฎแแแ แแแ แแแแแฉแแแแแแแ แแแแแฃแกแจแ แแแแแแแแ แแแแญแ แแแ แแ แแแแแแกแ แฎแแแจแ แแ แแแ แแแแแก แแแฃแฌแแแก แแ แ แแฎแแแแ แแ แแแแแจแแฃแแแแแก แแแแแฌแงแแแขแแก, แแ แแแแ แกแแแฃแแแ แ แฌแแ แกแฃแแแก แแฉแ แแแแแแกแแช.
แ แแกแฎแแ
Las emociones mรกs antagรณnicas y su fatal encuentro en los polos. Too much love will kill you, como decรญa el bueno de Freddy Mercury. Nada mรกs cierto y nada mรกs conocido por quienes consigue llegar a lo mรกs extremo del amor, allรญ donde la vida duele y desgasta, tan solo de pensar que pueda darse la existencia sin ese otro ser amado. La locura entonces no es otra cosa que la razรณn, que como dirรญa Heine, ha tomado la firme determinaciรณn de volverse loca.
Esta es la historia de un asesinato. O quizรก esto no sea del todo cierto. En el fondo, es sobre todo una historia de amor. Lana Farrar es una antigua estrella de cine, un icono de la moda admirado durante aรฑos. Desde que su marido falleciรณ, vive reclusa en su mansiรณn de Londres. Cada aรฑo invita a sus amigos mรกs รญntimos a escapar del clima inglรฉs y pasar la Pascua en su idรญlica isla griega privada, un pequeรฑo islote de lujo azotado por un poderoso viento que los lugareรฑos llaman ยซla furiaยป.
Cuando la furia deja al grupo atrapado en la isla sin poder salir, las viejas amistades acaban sacando a flote el odio, la envidia y el deseo de venganza reprimidos durante aรฑos. Y, de repente, alguien desaparece. Asรญ se inicia un juego de encerronas y trampas, una batalla de ingenio llena de giros y sorpresas que desemboca en un final inolvidable donde resuenan los ecos del temible The Grove, el cรฉlebre hospital psiquiรกtrico de La paciente silenciosa.
