Katalóníski sögumaðurinn Maurice Wiesenthal er fyrirmynd mannsins bókstafa umfram jafnvel mynd rithöfundarins. Vegna þess að bókmenntir eru allt og miða að samskiptum og jafnvel málvitund. Og Wiesenthal leitar meira (og finnur það) að kraftur sögunnar til að hreyfa sig milli mismunandi veruleika með meiri en nokkru sinni fyrr nauðsynlegum yfirskilyrðum.
Ekkert er mannkyninu nauðsynlegra en að taka á móti upplýsingum sem eru vel sagðar úr prísma hinnar algerustu huglægni alls. Sannleikurinn, þegar hann er til, er saklaus, hugtak án smekks eða fjarlægðar. Raunveruleikinn er hins vegar lokaklæðnaðurinn vökvaður frá huglægu sjónarhorni ferðalangsins eða þeirra sem þekkja ferðina, ef við erum til dæmis að tala um ferðabækur eins og gerist með listaverk. Javier Reverte í paul théroux.
Þess vegna senda tegundir eins og Wiesenthal lífið sem bókmenntir og semja söguna um það sem hefur verið lifað út frá sögulegum, mannfræðilegum eða jafnvel vínfræðilegum hliðum (í ljósi sérstaks smekk höfundar fyrir síðari heiminum). Og þannig öðlast bækur hans þann virðisauka að lokum er mjög mælt með því að lesa eina af bókunum hans.
3 vinsælustu bækurnar eftir Mauricio Wiesenthal
Orient Express
Maðurinn lagði út fallegustu málmslagæðina til að sameina alla Evrópu í lengdarás. Með nítjándu aldar evocation sinni færðist lífið áfram á teinum Orient-Express í skrölti af þrá, ástríðum, vonum, endalausum nætur og draumum um nútímann. Enginn betri en Don Mauricio til að færa okkur ilm þessara vagna með vegabréfsáritun til hinnar glæsilegustu fortíðar.
Orient-Express var í áratugi tákn fjölbreyttrar Evrópu, full af fjölbreyttum karakterum, lyktum, litum og bragði, sameinuð af þessari lest sem meira en ferðamáti var óvenjulegt form siðmenningar og skilnings milli fólks. .
Mauricio Wiesenthal, með umvafinn og ilmandi prosa, flytur okkur til landa og stöðva, segir sögur þeirra og þjóðsögur og býr til lifandi og hvetjandi sögu, mitt á milli minninga og ritgerða. «Bókmenntir lestarinnar þurfa endilega að vera áhrifaríkar og ruglingslegar. Lestin gefur okkur áfangastað, fjarlægð, framhaldslíf án merkingar eða endanlegrar dómgreindar. Og það gerir sögur fallegri og grimmari sem, eins og lestarnætur eða ástarævintýri, eiga hvorki upphaf né endi.
Snobbið af svölum
Með nauðsynlegum og ótvíræðum hluta huglægs hrifningar sem sérhver ferðabók hefur, leiðir þetta verk okkur í gegnum þá undirheima sem enn eru samferða ferðaþjónustu í hvaða borg í heiminum sem er.
Þar sem rými er einnig í útrýmingarhættu þjóna bókmenntir Wiesenthal orsökum nokkurra síðustu skyndimynda úr þéttbýli í stórborgum sem aðgreina þær frá hinum, langt umfram einsleitni auglýsinga og þekkt fyrir annars flokks ferðamenn. Þær verða taugaveiklaðar ef þeir geta ekki fundið Zara í Jóhannesarborg.
Miðpunktur frásagnarinnar snýst um fjölmargar borgir sem höfundur hefur dvalið í og segir frá þeim bæði yfirskilvitlegum sögum og alls kyns óvæntum smáatriðum og forvitnilegum sögum, sem alltaf tengjast menningarheiminum. Þannig munum við ferðast hönd í hönd með höfundinum um Vínarborg, Sevilla, Topkapi, Róm, Flórens, París, Dublin, Versala, Barcelona o.s.frv. Uppgötvaðu óvænta hluti og horn.
Hispanibundia
Það er forvitnilegt að þegar sögumaður af Castizo -ættarnöfnum setur fram það verkefni að segja eitthvað um Spáni sem var eða kjarna þess sem það er í dag, undirbýr hver sonur nágrannans sig með snúningsmerkjum sínum til að upphefja ofangreint til altaris. fasismans eða kommúnismans. Það segir margt um skautaða ekki aðeins félagslega heldur líka andlega.
Þannig að þar sem hann er jafn spænskur en slær inn eftirnafnið sitt á annan hátt fyrir ólæsið á annarri eða annarri hlið skurðsins gefur traustatkvæði til að mæta slakari upplestri og njóta sögu með sameiginlegum ummerkjum í þessari Iberíu aðskildri restina af Evrópu við Pýreneafjöllin og með jaðargryfju sinni fullri af sjó og höf ...
„Það er hugsanlegt að rómönsku sé ekkert annað en vehementia cordis (heift hjartans) sem að sögn Plinio aðgreinir Rómönsku. Með hispanibundia brugðust guðfræðingar við mótbótum við ritgerðum Lúthers. Áhrifamiklir af spænska hitanum fóru sigurvegararnir út í eyðimörkin, heilaga fjallgarða og frumskóga nýja heimsins.
Hispanibundia kastaði ósigrandi her okkar gegn ströndum Stóra -Bretlands og Írlands. Og með spænskum sársauka voru bestu síður bókmenntanna skrifaðar. Hispanibundia er sú líflega orka sem Spánverjar framleiða þegar þeir lifa, hvort sem þeir halda að þeir séu spænskir eða ekki, samþykkja það eða ekki, lenda í nauðungarflótta eða þykjast vera útlendingur í heimalandi sínu og ókunnugur ástvinum sínum.
Sannfærður um að fólk getur aðeins breyst þegar það reynir heiðarlega að þekkja sögu sína, reynir Mauricio Wiesenthal að leggja sitt sandkorn til að skilja þann flókna veruleika sem hefur mótast í gegnum aldir og sem, til betri eða betri. Til hins verra, við erum hluti af því og erum erfingjar.
