3 bestu bækurnar eftir Henry Miller

Til að finna uppruna þeirra óhugnanlegu, hedonistísku og yfirgangslegu bókmennta sem höfundar eins og Bukowski, William burroughs o kerúak, við verðum að fara aftur nokkrum árum fyrr. Vegna þess að forveri þeirrar gagnmenningarhreyfingar var Henry miller. Við skulum horfast í augu við grimmd eða skaðsemi ef þörf krefur. Henry Miller var sá sem jafnaði sig leiðin til Marquis de Sade meira en öld síðar hvað varðar alls konar filías, sama hversu furðulegir þeir voru.

Kynlíf, ranghugmyndir, löskun og lífsspeki í skurðinum sem er líf. Vegna þess að ef Marquis de Sade helgaði sig því að láta undan kynlífi og ná sínum merkustu brúnum. Henry Miller útskýrði það en stuðlaði einnig að blæ samfélagslegrar gagnrýni og tilvistarstefnu frá engu dæmigerðari fyrir frásögn frá síðustu öld árþúsundarinnar.

Slagkynslóðin treysti endilega á Miller og hélt áfram að kafa í opið, vanrækt og rotið sár sem hlið fyrir sál sem hefur áhrif á svipaða drep.

Og þegar ég hef tekið í sundur bandaríska goðsögnina um þessa slagkynslóð, er mér nauðsynlegt að vitna í hver var líklega mesti innblástur fyrir Henry Miller. Þetta er Louis-Ferdinand Céline, einn þekktasti franski rithöfundur sem, þegar í skáldsögu sinni Journey to the End of the Night, sem kom út árið 1932, þegar Henry Miller var farinn að lifa í París, varð án efa að vera bein þökk sé svörtum húmor hans, glöggri sýn á raunveruleikann, svívirðilegri en fullkomlega nákvæmri gagnrýni og framsetningu persóna sem þegar bjóða upp á þá hörku milli viðfangsefnisins og samfélagsins með siðvenjum þess.

3 bestu bestu Henry Miller skáldsögurnar

Krabbameinshverfi

Fyrsta skáldsagan eftir gaur eins og Henry Miller, full af áhyggjum en þegar á fullorðnum aldri þar sem vonbrigði ráða venjulega yfir fantasíum, endaði með því að ná árangri einmitt vegna þess, vegna hreinskilni hans gagnvart heiminum sem strákur helvíti á vekja samviskuna ekki gagnvart byltingunni heldur gagnvart gróteskunni og hörmulega brandaranum sem er að halda að eitthvað gæti verið skynsamlegt.

Eina leiðin til algerrar skýrleika er uppgjöf til hins líkamlega, til glampa fullnægingar hamingju, til að afneita voninni sem eina leiðin til að ná ró í mikilvægri veru sem er skipulögð í átt að ósigri.

Þess vegna þróast skáldsagan sem erfiðar leit að kynlífi og lausnarmöguleikum þess. París verður undir prismi Henry Miller, yndisleg borg án borgar, hreinsunareldi gerði að borg ljóss og ástríðu þar sem Miller stoppar stundum til að rannsaka sálir sem fara yfir sögu.

Svart vor

Hvatirnar sem leiddu Henry Miller til þessarar Parísarferðar voru byggðar í kringum blöndu af grundvallaratriðum í lífinu.

En á sama tíma var ferðin til Evrópu nauðsynleg flótti frá þeirri andstæðu og þeirri mótsögn sem fullyrðing um þroska gerir ráð fyrir sem algerri firringu gagnvart umhverfi, siðum og sérkennum sem blásið hafa af höfundi og að lokum yfirgefin sem ósamræmi..

Og þegar siðir og venjur taka á sig þann ósamræmda þátt höfundarins, þá hefur hann ekkert val en að leita nýrra rýma. Í þessari skáldsögu fullri af þeirri sjálfsævisögulegu blæ sem bölvaðir rithöfundar hafa tilhneigingu til að nálgast verk sín, siglir Henry Miller frá einni hlið Atlantshafsins til annars, milli fortíðar hans og bernskuminninga þar til hann brotnar með öllu.

Þrátt fyrir þetta, skáldsagan, byggð í sjálfstæðum brotum, styður töfrandi tímaröð, vekur leit að sjálfsmynd og staðfestingu á nihilisma, byggir upp ákafar myndir af blekkingar fantasíu og lækkar drullu hins sórasta veruleika í jafnvægi heillandi sem gerir það skáldsaga tilvistarlegrar epíku.

Kynlíf

Við vitum nú þegar að kynlíf er þáttur sem mikið af því raunsæi snýst um sem virðist þrá, í krampakenndum hliðum kynlífs, snertipunkti með ódauðleika, við hið yfirskilvitlega.

Þegar söguhetja þessarar skáldsögu flækist fyrir ungri konu í kynferðislegu sambandi með 9 stig á ríkari mælikvarða, verður tilvist beggja að hörmungum sem miðstýrir allri söguþræðinum en aftur snýr hún að kröfu höfundar að skoða samfélag okkar án takmarkana.

Með viðvarandi blæ af sýru húmor verður heimspekileg sýn á mannleg samskipti í skugga félagslegra sáttmála að félagsfræðilegri ritgerð án þemaþvingana eða forsendna.

Hægt er að greina líf frá sprengingu kynferðislegs fundar og þannig sést allt með frelsandi brosinu og slökun á líkama og hugsun. Hinn endanlega sannleikur má aðeins finna eftir að hafa fengið góða helvíti þegar þér finnst þú geta hlegið að heiminum.