3 bestu bækurnar eftir Robertson Davies

Árið 1990 nutu kanadískra bókmennta heillandi fundar milli Margaret atwood y Robertson Davis. En aquella ocasión los dos escritores se enzarzaron en una brillante pugna por ser el mejor escritor canadiense del momento y, por qué no, ya que estaban, de la historia.

Se lanzaron en una retahíla de afrentas entre el narrador ya octogenario frente a una Atwood que frisando los 50 tampoco tenía ya nada que demostrar. Ese día había que demostrar quien ocupaba más y mejor las listas de honor de prestigio y ventas. Aquello se zanjó finalmente aseverando uno de los dos: «Juro por la Biblia que puedo ser infinitamente más difamatorio que tú». Frá baráttunni fyrir stílnum höfðu þeir haldið áfram að sýna að sérhver egóbarátta leiddi til algerrar smæðar.

Anécdotas aparte, sin duda Atwood y Davies se retroalimentaron. La superviviente Atwood ya sabe hoy que es de lo más grande de las letras canadienses, con permiso de aquel tipo barbudo y pretensioso en las formas que, sin embargo, en el fondo alcanzaba ciertamente épicas evocaciones de lo humano, con tintes fantasmagóricos o desde impresiones inquietantemente realistas sobre lo humano.

3 vinsælustu skáldsögur eftir Robertson Davies

Það sem rætur í beinum

Una de esas novelas donde se compendia el arte de novelar por excelencia, que no es otra cosa que equilibrar al máximo acción y reflexión. En Francis Cornish descubrimos al ecce homo, al humano expuesto a nuestro análisis más minucioso desde el alma hasta lo orgánico. Después llega la acción, el insertado del personaje en un escenario dinámico, trepidante. Nada mejor que la guerra para enfrentarnos a peligros y también para plantearnos dilemas sobre vida, muerte, trascendencia de lo artístico, desde su valor a su precio. Una historia necesaria para cualquier lector de ficción.

Við byrjum á endanum, fyrir meiri ráðvillu. Francis Cornish er auðugur og dularfullur kanadískur verndari og listasafnari sem er nýlátinn. Frá hættulegum aðstæðum sem leiddu til hjónabands foreldra hans í gegnum heterodox listræna þjálfun hans? Byrjað á verkstæði balsams? eða upphaf ástarinnar, skáldsagan fer í gegnum mismunandi stig lífs hans og gerir grein fyrir þroska persónunnar.

Es así como se desvela su pasado como restaurador de pintura y falsificador, habilidades que durante la Segunda Guerra Mundial le llevarían a formar parte del espionaje británico y a participar en una trama de venta de obras de arte falsas a los nazis. Robertson Davies crea en esta novela un ingenioso relato sobre las razones, pasiones e intrigas que mueven el mundo del arte.

Hvaða rætur í beininu

Deptford þríleikur

Davies era capaz de grandes trilogías y las encadenaba con la pasmosa facilidad de quien se entrega a una tarea rutinaria. Su maestría desborda en este volumen donde, a través de los laberínticos túneles de la historia, el mito y la magia, se nos proporciona un estimulante antídoto contra un mundo, citando al autor: «donde el miedo, el terror y el esplendor de lo maravilloso han desaparecido».

Í „The Fifth Discord“ er þar, í kringum dularfullan dauða kanadíska stórveldisins Boy Staunton, er söguþræði þessarar skáldsögu ofið. Frásögnina veitir Dunstan Ramsay, vinur Staunton frá barnæsku, sem mun ekki hafa annan kost en að horfast í augu við sögu lífs síns við að reyna að skýra aðstæður hans. Frá upphafi sögunnar hefur Ramsay dulræn og ekki alveg saklaus áhrif á þá sem eru í kringum hann: augljóslega saklausar aðgerðir - barátta við snjóbolta eða að læra á brellur - verða opinberaðar sem afgerandi atburðir í lífi annarra.

„Manticore“ David hefur verið í uppnámi síðan faðir hans dó. Hann, ólíkt lögreglunni, er sannfærður um að faðir hans var myrtur. David er staðráðinn í að losna við þráhyggju sína og ferðast til Zurich í sálgreiningu við Jung -stofnunina. Nauðsynlegur af geðlæknum til að rannsaka minni hans, Davíð mun smám saman leiða í ljós óvenjulegt persónusafn og minningar sem gera honum kleift að horfast í augu við sína eigin djöfla og umfram allt minningu föður síns.

„The World of Wonders“ lokar Deptford þríleiknum með stórbrotnum hápunkti og leysir ráðgátuna um dauða auðkýfingsins Boy Staunton. Að því er virðist saklausar aðgerðir - snjóboltabarátta eða lærdómur - munu koma í ljós sem atburðarás í lífi Paul Dempster, Deptford stráks sem Staunton hafði þekkt í æsku og sem með tímanum myndi verða Magnús Eisengrim, sá mesti frægur töframaður samtímans.

Deptford þríleikur

Hátíðaranda

Á þeim tíma vitnaði ég í bók eftir Edgar Allan Poe um gamansama öndunarsamkomu sem það besta í framleiðslu sinni. Hún fjallar um þann ráðvillta ásetning að vekja upp kátínu og skelfingu í sameiningu. Að þessu sinni beinist málið frekar að húmor. Og svo er draugarnir meira til að takast á við óútskýranlegan heim þessa (næstum allt) frá sýn ljómandi og skyggnara persóna sem þegar eru dauðir.

Eitt af því besta við þetta bindi er framsetning þekktra persónuleika, þeirra sem áður voru leiðarljós í heimi okkar sem hafa farið til betra eða verra lífs en snúa aftur til að dæma og veita þeim harmræna sýn á allt í kringum okkur. Eyðslusamur, stundum truflandi ..., galdur úr nánum, vinsælum bókmenntum.

Á hefðbundinni jólahátíð sem haldin var í Massey College við háskólann í Toronto, Robertson Davis hann hafði þann vana að skemmta nemendum með því að segja draugasögur. Þessi safnfræði safnar þessum átján sögum þar sem Robertson Davis Hann samþættir meistaralega yfirbragð paródíu í lurid hryllingssögur. Ógleymanleg safn draugasagna þar sem Robertson Davies samþættir skopstælingu og bókmenntafræðilegan áhuga á hryllingssögur.

Hátíðarandi
gjaldskrá

Skildu eftir athugasemd

Þessi síða notar Akismet til að draga úr ruslpósti. Lærðu hvernig athugasemdir þínar eru unnar.