Akwụkwọ 3 kacha elu nke Alaitz Leceaga

Disparada hacia el éxito con su ópera prima, Alaitz leceaga na -arụtụ aka na onye edemede na -ede akwụkwọ akụkọ Europe. Na aghụghọ ahụ, dị ka n'oge ndị ọzọ, dị na akara akụkọ, na eziokwu ahụ dị iche ịmara ka esi akọ akụkọ dị ukwuu (ọ bụkwa n'ihi olu ha), nke na -eso ndị na -agụ ya ụtọ ụbọchị niile na -ewepụta oge efu ọ bụla. na misadventures nke agwa siri ike na ihe omume na -atọ ụtọ.

Pero, volviendo a eso de la impronta, para llegar a escribir historias extensas y mantener el brío, hace falta un equilibrio difícil entre la pausa y la tensión, entre la ambientación y la acción. nkenke Leceaga egosipụtala dị ka omume ọma nke nkwụghachi ụgwọ ahụ gbatịrị n'etiti ihe na ụdị.

Kedu otu ihe ahụ, ntachi obi nke onye edemede na ihe na -achọ ime ọsọ ọsọ na njedebe nwere maka ebube akụkọ mere ndụ, ndụ agbatịkwuru nkọwa niile.

Akwụkwọ akụkọ ogologo na -enye ụdị ngwakọta nke ụdị maka onye edemede na -anwa ịgwakọta. Mgbe ihe omimi, na obinkoneelu, lo enigmático, se proyecta como un leitmotiv latente en todo momento, su conjugación con aspectos más costumbristas, o mágicos, o hasta románticos hace ese todo perfecto. Por ahí se mueve una Alaitz Leceaga que apunta muy alto.

Akwụkwọ akụkọ kacha mma nke Alaitz Leceaga

Ruo ebe oke osimiri kwụsịrị

Aún hoy el mar tiene ese punto mítico de lo insondable, de confusa infinitud contrariada por un sentido de la vista que sí parece avistar la línea donde el mar se cierra. De la dicotomía entre lo inabarcable y el horizonte a conquistar por la vista nacieron aventuras marinas, pero también tragedias y odiseas. En las costas siempre quedan quienes esperan o quienes reciben bien los mensajes esperanzadores o, por el contrario, restos de cualquier naufragio, por siniestro que sea.

1901. N'ime obodo Basque nke Ea, Dylan na Ulises Morgan na -atụgharị uche na mbara igwe ka Annabelle, uzuoku nke nna nna ya, mgbe oke ajọ ifufe nke abalị gara aga gasịrị. Ka oge na -aga, ozu otu nwa agbọghọ na -ese n'elu mmiri. N'ụzọ dị ịtụnanya, ọ bụ otu nwa agbọghọ ọzọ furu efu ọtụtụ afọ gara aga, Cora Amara, nwa nwanyị nke ọdụdụ nke onye nwe ụlọ olili ozu obodo.

Ọ bụghị naanị Cora bụ nwa agbọghọ a na -ahụbeghị ọzọ: ọtụtụ ụmụ nwanyị sitere na obere obodo gbara ya gburugburu efuola kemgbe ọtụtụ afọ. Ahụtụbeghị ozu ndị ahụ, mana ebili mmiri na -ebu okooko lili ọcha n'ikpere mmiri mgbe ọ bụla ọ mere.

Ruo na oke osimiri, ọ bụ ihe na -atọ ụtọ gbasara nzuzo ezinụlọ, ịbọ ọbọ na ike mgbapụta nke ịhụnanya, nke edobere na mpaghara dị egwu nke oke osimiri Vizcaya, ala akụkọ ifo ebe ị ka nwere ike ịnụ maka ụmụ nwanyị.

Ruo ebe oke osimiri kwụsịrị

Ohia mara aha gi

Narị afọ nke XNUMX abụrụla ụdị nchịkọta jikọtara ọnụ n'ozuzu ya. Site na mmetụta nke melancholic nke okwu dị mkpa emebiela, narị afọ a ga -abụ ebe ị ga -ahụ ụdị akụkọ niile. Anyị ndị nọ n'ime oge ahụ, ma ọ bụ karịa ma ọ bụ obere, na -achọpụta na ee, akụkụ nke anyị bụ nke ihe atụ nke nloghachi.

Y gracias a esa idea brumosa de un pasado no tan lejano, plagado de vivencias o de relatos, de leyendas o de intrahistorias, de enigmas y misterios, la autora Alaitz Leceaga ha sabido componer una novela que se impregna de todas esas sensaciones que nos abordan con intensidad. En una esplendorosa casa, sobre la agreste y escarpada costa cantábrica, viven Estrella y Alma, dos jóvenes mujeres que tarde o temprano tendrán que hacerse cargo del patrimonio familiar, la explotación de una mina sobre la que su familia solariega ha sabido levantar un legado con el que prosperar toda la familia.

Sin embargo, la fatalidad aparece pronto en la historia como esa especie de compensación casi mística que suele buscar entre la felicidad de un linaje su recaudación, una enigmática compensación convertida en un estigma familiar. Desde la amable infancia de Estrella y Alma vamos profundizando en secretos de esta saga familiar. Conforme el tiempo pasa y la situación varía completamente, descubriremos contrariedades que la protagonista deberá afrontar para mantener el legado familiar. Una novela que va planteando diferentes escenarios.

N'agbata ịdị adị nke ọnọdụ akụkọ ihe mere eme, ọkachasị ihe siri ike maka nwanyị kpebisiri ike ịga n'ihu, yana mmetụ ahụ na -adịghị mma nke na -ejikọ na telluric, na ike nke ọhịa dị nso. N'etiti ọchịchịrị nke osisi, ebe ihe niile bụ ọchịchịrị na iru mmiri oyi, ihe nzuzo na -eme n'oké ifufe, dị ka ebili mmiri dị nso na -eme megide okwute. Ọ ga -abụkwa anyị dị ka ndị na -agụ akwụkwọ na -achọpụta ihe dị n'ime oghere gbara ọchịchịrị nke na -echebe ndụ ezinụlọ Zuloaga.

Ohia mara aha gi

Mụ ada nke ụwa

Maka Riojan a nakweere dị ka m, ịchọpụta na nnukwu nchọpụta agụmagụ nke afọ ka edobere na La Rioja ka ọ bụrụ isi atụmatụ ọhụrụ ya, bụ nnukwu ihe na-akpali akpali mgbe niile. Ihe banyere wineries na mmanya ha bụ ihe na-ejikọta nke ọma na ibé gburugburu ịdị arọ nke ụwa dị ka mgbọrọgwụ ezinụlọ, n'etiti omenala, ihe nketa, enweghị na iwu siri ike nke ezinụlọ nke nna nna.

N'ihi na n'ezie, anyị nọ na 1889, oge pụtara ihe ezinụlọ pụtara ruo ihe onwunwe na azụmaahịa. Nakwa oge nke echiche na -ewu ewu wuru akụkọ ifo ojii nke jikọtara ya na nkọcha ma ọ bụ ngọzi dị adị.

Ala Las Urracas na -ata otu n'ime ọbụbụ ọnụ ndị ahụ dị ịtụnanya, n'agbanyeghị na nke kacha njọ bụ enweghị nna ochie nke na -ahụ maka ilekọta ha ruo n'oge na -adịbeghị anya.

Gloria na -eji ihe nketa nna ya karịa ụmụnne ya ndị nwanyị, ma ọ dịkarịa ala n'ihe banyere ọchịchọ ịgbalị ịkwaga ezinụlọ n'ihu na gburugburu ebe na -arụtụ aka na nhụsianya kemgbe mmebi. Mana ekele maka ohere ahụ na -emebi emebi n'etiti ugbo na ụlọ, n'oge na -adịghị anya, a na -enye anyị akwụkwọ ịkpọ oku na nnukwu ihe nzuzo nwere ike ịgbanwe eziokwu nke enyere anyị.

Misterios que quizás sea preciso ventilar desde cada habitación de la gran casa, antes de que la oscuridad acabe corroyéndolo todo. Ardua tarea la que se le presenta a Gloria, empeñada en enfrentarse a todo, a los fantasmas posibles y a los otros propietarios de fincas y bodegas que la miran con esa sensación de intrusión de lo femenino cuando decidía en aquellos días tomar cartas en el asunto.

Maldiciones ancestrales las de aquellos dĂ­as que acaban siendo profecĂ­as autocumplidas. De no ser que la voluntad, y el deseo por escapar de lo maldito, arrase con toda la niebla del pasado y los prejuicios.

Ụmụ nwanyị nke Ụwa, nke Alaitz Leceaga dere
5/5 - (16 votes)

7 kwuru na "Akwụkwọ atọ kacha mma nke Alaitz Leceaga"

  1. Ọ masịrị m ịgụ ụmụ ndị nwanyị nke ụwa ọ bụ nke mbụ m gụrụ ya dere ya, ahụrụ m ya n'anya ịgụ maka ide ya mere o jiri rie m ọnụ site na mmalite ruo na njedebe Ana m atụ anya ịgụ akwụkwọ akụkọ gị ọzọ ọhịa maara gị aha ekelee m gị nke ukwuu maka ide ihe dị ka nke a bụ ekele

    azịza

Deja un comentario

Ebe a na-eji Akismet iji belata spam. Mụta otu esi etinye usoro data gị.