Ihe nkiri 3 kacha mma nke Pedro Almodóvar

Dị ka ọ dị na a Original Mix Allen onye ọ na-esiri ike ịghọta isi ihe. Pedro Almodóvar Ọ dịghị mgbe ọ bụ onye senti m. Dịkarịa ala na mmalite. Ma ọ bụghị na ọ na-agbachitere eze ugbu a na ntu ya niile filmography. Mana ọ bụ eziokwu na ka oge na-aga, a na m achọpụta ezigbo ọrụ nka nke sinima emere na Almodóvar.

La cuestión a veces es que confluyan varios aspectos que consigan ganarte para la causa de un creador, un director de cine en este caso, aparcando prejuicios previos o simplemente visados de películas que no te dicen nada, en ocasiones porque, como en cualquier manifestación artística, no era el mejor momento para disfrutarlo.

N'ọbịbịa na njem nke nwoke dị ka Almodóvar, enwere isiokwu ndị na-adọta anya gị karịa. Ajụjụ a bụ iji ohere nke oge na-adaba na ọbịbịa gị na ịga chọta ihe nkiri ahụ na-erute gị n'ụzọ ọ bụla. O nwere ike ịbụ otu n'ime usoro ihe nkiri ya kachasị njọ ma ọ bụ ihe na-atọ ọchị.

De cualquier forma, cuando Almodóvar te llega toda su obra la contemplas de otra forma. Porque empiezas a entender los motivos, las hondas voluntades que justifican excesos que van desde el color a la sobreactuación. Es como cuando conoces a alguien sobre el que tenías tus propias valoraciones previas, para acabar asumiendo placenteramente la derrota de tus prejuicios. En su momento rescaté esos scripts mere akwụkwọTaa, m na-arapara na filmography, na ụfọdụ ihe ijuanya ...

Ihe nkiri 3 kacha elu akwadoro nke Pedro Almodóvar

Akpụkpọ ahụ M bi

Dị na nke ọ bụla n'ime nyiwe ndị a:

Amamihe nke Almodóvar na-agba ọsọ na oke egwu na ihe nkiri a tụgharịrị bụrụ ihe egwu dị adị dịka a na-adịghị ahụkebe. Ihe nkiri nke bụ ọhụụ na-adọrọ adọrọ na nke na-akpasu iwe n'ihe gbasara agụụ na ara site na ọbịbịa na-akacha akara.

Akpụkpọ anụ dị ka ihe kachasi mkpa nke ihe niile mgbe a na-agụsi ike imetụ aka nke na-agaghị ekwe omume ugbua; ma ọ bụ ihu nke na-agaghị ele anyị anya ọzọ na-aghọ ihe oyiyi dị ndụ nke mkpụrụ obi na-apụghị iru site na parapet nke otu akpụkpọ ahụ. A na-ebi akpụkpọ anụ n'ọnọdụ ọ bụla iji nwee mmetụta ụwa na mbụ, na anwansi na-agaghị echefu echefu nke ihe mbụ.

La trama de la película se va tornando más y más oscura, con el doctor Robert Ledgard liberando su atormentado espíritu entre la ciencia y una búsqueda de la inmortalidad, o al menos de la vida robada. Claustrofóbica pero fascinante. El habitual color de tantas películas de Almodóvar se reduce a un juego de negros y grises para que solo la piel destaque en un fondo inquietante.

Gwa ya okwu

Dị na nke ọ bụla n'ime nyiwe ndị a:

Hay bastante de disruptivo en esta película. Críticos reduccionistas siempre señalan la fijación de Almodóvar por la figura femenina como protagonista básica de sus historias. Y sería porque la mujer como personaje le da más juego en esa visión más intensa de la vida.

Pero, desconociendo si se trataba de una intención por sorprender o simplemente porque le apetecía, en esta ocasión el tronco de la trama crece más en la vertiente de los hombres y su forma de afrontar añoranzas, tristezas, deseos, frustraciones y temores. Aspectos sobre los que Almodóvar construye una de sus mejores tramas movidas entre el desconcierto, la sorpresa, la inquietud y esa rabiosa humanidad que solo en este tipo de intrahistorias, mitad enredos, mitad epopeyas modernas, son capaces de transmitirnos con total empatía.

Benigno bụ nọọsụ hụrụ onye na-agba egwu n'anya nke ọ na-amaghị. Mgbe o nwesịrị ihe mberede, ọ dabara n'ụjọ wee nọrọ n'aka ya. Mgbe ejidere onye na-agba ehi ma daba na coma, a na-akpọga ya n'otu ọnụ ụlọ, Benigno mekwara enyi ya, Marcos. N'ime ụlọ ọgwụ ahụ, ndụ nke ihe odide anọ ahụ na-aga n'akụkụ niile, n'oge gara aga, ugbu a na ọdịnihu, na-adọkpụrụ anọ ahụ gaa ebe a na-atụghị anya ya.

ihe mgbu na ebube

Dị na nke ọ bụla n'ime nyiwe ndị a:

Site n'ọchịchọ ekwuputara ịzọpụta akụkụ ndụ nke Almodóvar n'onwe ya, ihe nkiri ahụ na-eweda okwu ahụ anya wee webata anyị onye nduzi aha ya bụ Salvador Mallo. Mpịakọta nke na-eje ozi na-egwu egwuregwu mgbagwoju anya nke ihe enwere ike gbanwee ka ọ bụrụ eziokwu ma ọ bụ na ọ bụghị. Na mgbakwunye na inye ụfọdụ nnwere onwe nye onye nduzi ịmepụta ma ọ bụ mepụta akụkụ ọ bụla.

La visión desde la edad más que adulta de un Salvador Mallo asediado por ciertos achaques más que intimidatorios tiene esa indudable nostalgia de difícil tratamiento. Porque la melancolía tiene algo de alegre recuerdo, mientras que la nostalgia es la completa rendición de que nada volverá.

Nwatakiri na-eweghara ihe niile na ihe nkiri ya jupụtara n'ìhè na nrọ. Ntorobịa na-etolite site n'usoro ebumpụta ụwa nke ngafe na draịvụ ike. Mkpụrụ mmanya ikpeazụ bụ ntozu okè nke na-ahụ ihe niile ka ọ na-agafe kaleidoscope nke ọtụtụ puku psychedelic, ọkụ na-egbu mgbu.

5/5 - (12 votes)

Deja un comentario

Ebe a na-eji Akismet iji belata spam. Mụta otu esi etinye usoro data gị.