Ihe nkiri 3 kacha mma nke ajọ omume Christoph Waltz

Enwere ihe jọgburu onwe ya na ihe ngosi nke Christoph Waltz. na enyi anyị Quentin Tarantino ọ maara otú e si achọpụta ya ozugbo ka ọ bụrụ ebube ka ukwuu nke onye na-eme ihe nkiri a. Ọnọdụ ọ bụla na-ewe akụkụ ọhụrụ n'aka ya n'omume ọ bụla nke esemokwu uche.

Site na Waltz, a na-akọwapụtaghachi ihe nhụsianya ma ọ bụ ihe egwu. N'ihi na ịmụmụ ọnụ ọchị ya na-adọta echiche nke mmadụ ka n'ikpeazụ daa n'akụkụ ntaramahụhụ kacha njọ. Ma ọ dịkarịa ala, nke ahụ bụ ikpe na ụfọdụ n'ime ihe nkiri ya kacha atụ egwu. Ọ bụghị okwu Waltz kpalakwukwu n'onwe ya n'ihi na ọrụ dị nnọọ iche, ma ọ na-ebufe akara ahụ nye ha niile, ọkụ eletrik ahụ nke a na-atụghị anya ya, nke obi ọjọọ na-atọ ụtọ site n'aka ndị kasị njọ uche na-ebufe na sinima.

Por supuesto, no todo son personajes oscuros en el repertorio de Waltz. De hecho en algunas de sus películas sus personajes consiguen jugar con esa dualidad tragicómica para desconcierto generalizado. Sea como fuere, de héroe o de antihéroe, Waltz es uno de esos actores que no dejan indiferentes.

Ihe nkiri 3 nke Christoph Waltz akwadoro

Umu ojoo

Dị na nke ọ bụla n'ime nyiwe ndị a:

La encarnación del mal para Waltz en una película donde la sed de venganza se va configurando como un anhelado plan ucrónico. Porque el coronel Hans Landa es peor que el mismísimo Hitler. En su devenir por el mundo acopia todo el cinismo posible para poder habitar en uno u otro bando según su pellejo pueda estar más libre.

Ihe nkiri ebe ọnụnọ ya dị egwu na nke rụrụ arụ, ihe jọgburu onwe ya, nhụsianya na ebumnuche naanị ịgha mkpụrụ ihe mgbu n'ebe ọ bụla ọ na-aga, na-eburu ibu dị mkpa na nkata ebe Brad Pitt nwere ike bụrụ onye na-emegide Machiavellian. Ndị mmeri na ndị meriri na-anọdụ ala n'otu tebụl na oriri nke ime ihe ike.

Mientras Europa se desangra durante la ocupación nazi de la Segunda Guerra Mundial, un pequeño batallón de vengativos soldados judíos a cargo de Aldo Raine es entrenado para realizar una temeraria hazaña: asesinar a Hitler y a los funcionarios más altos del Tercer Reich alemán.

La oportunidad se les presentará en París, durante una función en una sala de cine que es administrada por una víctima encubierta de la violencia nazi, Shoshanna Dreyfus. En complicidad con ella, la cuadrilla de hombres intenta llegar hasta la capital de Francia a través del territorio controlado por los nazis, en un intento suicida por cobrarse la revancha ante el «Fürher». Al levantar sospechas en los soldados alemanes, sangrientas y memorables escaramuzas los esperan antes de poder siquiera acercarse a su objetivo.

Django unchained

Dị na nke ọ bụla n'ime nyiwe ndị a:

Tarantino nwere ikike ime ihe nkiri n'ime fim. Ihe dị ka ntọala ihe nkiri ebe nnukwu akụkụ nke nkeji ikpeazụ nke ihe nkiri ahụ nwere ike ime na mgbe ụfọdụ na-eme onwe ya nke ọma n'ime atụmatụ ahụ. Na na ọ dịghị mfe idobe uche onye na-ekiri ya ma ọ bụrụ na ibé ahụ agaghị aga n'ihu na ndị odide na-awagharị n'ime otu ọnụ ụlọ.

Ihe nkiri Waltz na ihe nkiri a chere anyị ime ihe ike ịkpa ókè agbụrụ na nke rụrụ arụ. Na oge a ọ dịịrị ya ka ọ bụrụ kpakpando n'ụdị dike megide a DiCaprio que parece haberse transformado en Waltz. Lo esperado podría ser eso y, sin embargo, Tarantino nos gana dándole la vuelta a los rostros que representan en esta ocasión el bien y el mal.

Na Texas, afọ abụọ tupu ntiwapụ nke Agha Obodo America, King Schultz (Christoph Waltz), onye Germany na-achụ nta ego na-aga n'ihu nke ndị na-egbu ọchụ na-anakọta n'isi ha, kwere nkwa ohu ojii Django (Jamie Foxx) ịtọhapụ ya ma ọ bụrụ na enyemaka. Ọ na-ejide ha. Ọ na-anabata, n'ihi na mgbe ahụ ọ chọrọ ịga chọọ nwunye ya Broomhilda (Kerry Washington), ohu na ubi nke onye nwe ala Calvin Candie (Leonardo DiCaprio).

Nnukwu anya

Dị na nke ọ bụla n'ime nyiwe ndị a:

Ihe atụ nke mmekọrịta na-egbu egbu mere ka e nwee mgbanwe ahụ nke afọ ndị na-edo onwe ha n'okpuru. Ike nke di ya, Walter na-eto eto meriri ike okike Margaret. Ọ maara otú e si edu nwunye ya, ọ maara otú e si erigbu ọgazị nke na-etinye akwa ọla edo ka a ghọtara ọrụ eserese ya dị ka ihe pụrụ iche n'oge ya.

La cuestión es que Walter se convence, y hace lo propio con Margaret, de que debe ser él quien lleve las riendas de las obras. Quien firme y quien presente las exposiciones. En la gran mentira, Walter va enterrando malamente sus frustraciones creativas. Porque en el fondo sabe que es Margaret, que él no es nadie, salvo un mero figurante ante la opinión pública. Y así, lo que pudo ser en su momento un caso típico de patriarcado doméstico, acaba cobrando otra dimensión en esta peli.

Margaret Keane es una pintora que se caracterizó por dibujar niños con ojos extremadamente grandes que rompían la armonía y proporción tradicional del rostro a la que el público estaba acostumbrado. Su obra enseguida causó gran sensación y se convirtió en una de las primeras producciones comerciales más destacadas en la década de los años 50, donde por primera vez el éxito facilita su acceso y aumenta su repercusión hacia un mayor número de gente. El trabajo de la artista inundó las calles de los Estados Unidos.

N'agbanyeghị ihe ịga nke ọma ya, onye na-ese ihe na-eme ihere bi na ndò di ya, bụ onye gosipụtara onwe ya dị ka onye edemede nke ọrụ ya n'ihu ọha na echiche. Margaret kpebiri ilekọta ọnọdụ ahụ ma katọọ Walter na-azọrọ ikike ya na uru ya na ịghọ otu n'ime ndị na-akwalite mmegharị nwanyị nke oge ahụ. Akụkọ banyere mgba nwanyị na-alụ n'oge ihe malitere ịgbanwe gburugburu ụwa.

5/5 - (15 votes)

Deja un comentario

Ebe a na-eji Akismet iji belata spam. Mụta otu esi etinye usoro data gị.