Ինչպես սովորաբար տեղի է ունենում շատ դեպքերում, հեռանալը Գիլերմո Կաբրերա Ինֆանտե իր հայրենի երկիրը երբեք չի լքվել կամ մոռացվել: Հանգամանքները նրան մղեցին աքսորի Կուբա՝ որպես միակ միջոց՝ փախչելու կոմունիստական ռեժիմից, որին նա ի սկզբանե սատարում էր, բայց որն ի վերջո նույնը դարձավ տապալված Բատիստա դիկտատորի նկատմամբ: Ավելի վատ, կուբացի գրողի պատմությունը կրկնվեց, ինչպես նախկինում Alejo Carpentier- ը լրիվ Մաչադոյի ռեժիմով։
60-ականներին ժամանելով Իսպանիա, չնայած քաղաքական տարաձայնություններին, բռնապետական վարչակարգերի միջև ներդաշնակությունն ավելի ամուր էր, և նա չկարողացավ այստեղ երկար մնալ կանոնավոր և պաշտոնական ձևով։ Եվ նա վերջապես Լոնդոնը դարձրեց իր տունը՝ որպես Անգլիայի քաղաքացի իր վերջին վիճակում:
Որպես Կաստրոյի այլախոհության բարձրագույն ներկայացուցիչ՝ Կաբրերա Ինֆանտեն իր աշխատանքի մի մասը կենտրոնացրեց ստվերում կորած իր հայրենիքի ներքին պատմությունների փրկության վրա։ Բայց այս հեղինակի մեջ շատ ավելի հարստություն կա:
Կինոյի հանդեպ իր կիրքով՝ որպես ստեղծագործական հորիզոն, նրա պատմություններն ունեին երևակայական պատմաբանության, կյանքի պես շատ գործելու, հումորի կաթիլներով, անհրաժեշտ կրքերով և ընկերություններով, կյանքի կատարյալ չափանիշով, որն օրեցօր շարժվում է ավելի շատ արջերի պես: միրգ գիշերը.
Գիլերմո Կաբրերա Ինֆանտեի լավագույն 3 առաջարկվող վեպերը
Երեք տխուր վագրեր
TTT ըստ սեփական հեղինակի օգտագործած սկզբնատառերի։ Այս սյուժեի իրական հերոսներն են նոստալգիան, գրականությունը, քաղաքը, երաժշտությունը և Հավանայի գիշերը:
Կատարյալ համառոտագիր մի տիեզերքի համար, որը բեռնված է նրբերանգներով, որոնք մատնանշում են կինեմատոգրաֆիան ներպատմությունների այնպիսի բեղմնավոր գումարից, որոնք միավորվում և տարածվում են, զբաղեցնում են ամբողջ տարածքը կամ անհետանում... Իր ձևով այն դասական վեպ չէ, որովհետև գալերի միջև և գնումները, ավելի շուտ, թվում է, թե մենք անցնում ենք տեսարանների միջով տեսախցիկի ռելսերի վրա, որը քմահաճորեն կանգ է առնում իր հատուկ խճանկարը կազմելու համար:
Երբ մենք մտնում ենք պատմվածքի վերջը, ավելի շատ գերակշռում են արտացոլող ասպեկտները, ինչպես, օրինակ, տարածքի բնակիչների բացատրությունը իրենց զբաղեցրած տիեզերքի մասին: Բեռնված է քննադատական և կատակերգական ասպեկտներով, ավանգարդ մոտեցումով, բայց միևնույն ժամանակ մագնիսական: իր դինամիզմը և ռիթմի փոփոխությունները, TTT-ն այն վեպերից է, որը կարելի է վայելել և ավարտել՝ հաշվի առնելով, որ դրա ընթերցանությունը փոխանցում է այդ տրանսցենդենտալ բանը:
Քարտեզը գծված է լրտեսի կողմից
Կաբրերա Ինֆանտեի հիասթափության աստիճանը հայտարարված կոմունիստական հեղափոխությունից, որն ավարտվեց իշխանության հիասթափեցնող զավթմամբ, գրանցվեց նրա ներքին ֆորումում և ի հայտ եկավ բազմաթիվ առիթներով:
Con este libro rescatado tras su muerte (quién sabe, quizás no publicado antes por su más abierta declaración del desencanto) nos adentramos en ese espía de su propia patria. Porque todo parte del regreso del autor a su Cuba para descubrir con el mayor de los dolores el repudio a un régimen con tan buenas ideas para él y de tan mala praxis final.
Represión ante la incapacidad para sacar adelante los planes originales, decadencia de los ideales transmutados a dominio incluso moral sobre lo que se entendía como inapropiado, véase homosexualidad incluso. El repaso del escritor al que fue su mundo más preciado de la infancia y juventud siempre es necesario para que conste la crónica verdadera del desastre que acabe por despertar conciencias adormecidas bajo el peso de cualquier régimen alienante.
Mea Cuba առաջ և հետո
Կաբրերա Ինֆանտեի գաղափարների վերջնական գիրքը: Կատարյալ պատմություն մի փայլուն պատմողի կողմից, որը կարող է խորանալ Կուբայի հեղափոխությունից առաջ, ընթացքում և հետո:
Obligado por los acontecimientos mis amigos lo han pedido, mis enemigos me han forzado a hacer un libro de estos obsesivos artículos y ensayos que han aparecido en la Prensa (decir mundial sería pretencioso, decir española sería escaso) a lo largo de veinticinco años y casi treinta de exilio»En 1992 Guillermo Cabrera Infante publica el libro Mea Cuba, uno de los más importantes testimonios en lengua española del combate contra la tiranía y de la capacidad de disidencia de un autor comprometido con su tiempo y desengañado del curso emprendido por la Revolución Cubana.
Հավաքելով իր հոդվածները հեղափոխական դարաշրջանից, որոնցից շատերը երբեք չեն տպագրվել գրքում, և երկու պատմողական երկեր՝ Así en la paz como en la guerra և Vista del amanecer en el Trópico-, այս հատորը պտտվում է նշված գրքի շուրջ, որը, ինչպես. բացատրվում է նախաբանում, այն ունեցել է իրադարձություններով լի կյանք, մինչև 1999-ին այն կրկին հրատարակվեց՝ այս անգամ բաժանված երկու ինքնավար աշխատությունների՝ Mea Cuba և Vidas para leerlas: Հեղինակի այս վերջին որոշումը հավաքված է այստեղ և ընդարձակ հավելվածում այն լրացվում է նմանատիպ թեմաներով էսսեների լայն ընտրանիով, որոնք գրել է Կաբրերա Ինֆանտեն մինչև իր մահվան օրը:
Գրող, որը նվիրված էր հակաբատիստայի պայքարին և արժեքներին, որոնք նպաստում էին հեղափոխական գործին, 1961 թվականից Կաստրոյի վարչակարգի հետևած ընթացքը նրան ստիպեց որդեգրել այն քննադատական դիրքորոշումը, որը նրան կտանի դեպի աքսոր, և գրել էսսեներ, որոնք. կազմում է այս հատորը, որտեղ արտացոլված են նրան տարված մեծ թեմաները. Կուբայի պատմությունն ու մշակույթը, նրա մտորումները աքսորի, կարոտի և հիշողության մասին, Կաստրոյի բռնակալության քննադատությունը և հիշվող կղզու կարոտը:
