Hay países o regiones con una gran cantera de autores del género de turno (no podemos obviar al noir nórdico como paradigma). Pero también encontramos, por el contrario, a escritores de países sin cantera que acaban siendo la parte por el todo y sobresaliendo sa svojim imenom kao zastavom. Upravo za bijeg iz pustoši neznanja čitatelja iz cijelog svijeta u vezi s tim manje popularnim podrijetlom.
Cipranin alex michaelides On više nema na čemu zavidjeti drugima iz svoje generacije poput sebe John Gomez Jurado, si miramos de puertas hacia adentro. Y eso que Michaelides apenas ha dado comienzo a su carrera literaria, asentándose en el suspense más despiadado, en los giros ingeniosos y en la tensión que avanza desde el desconcierto fronterizo con el miedo.
No podía ser de otra forma para un narrador acostumbrado, hasta su primer gran éxito en novela, a escenarios más tangibles como guionista de cine. Pero es que la literatura es lo que tiene, no se depende de nadie, ni productores, ni actores, ni presupuestos ingentes para efectos especiales, ni licencias de rodaje. Todo nace de la imaginación y desde ahí se extiende a unos lectores ya encandilados con esas oscuridades propuestas por Michaelides.
Osim prirodne ljubavi svih pisaca crnih žanrova prema kriminalcu, Michaelides je u osnovi triler iznutra prema van, temeljen na strahovima i napetostima pod kožom njegovih likova. Nerazjašnjeni slučajevi tako se odvijaju paralelno sa životima njihovih protagonista. Skup njegovih romana zagonetke su varljivih komada, golemi labirinti o krivnji, tajne i druge karte sudbine onih za koje se čini da će ih tama proždrijeti. Propast koja se događa pred našim očima neposredno prije nego što ih vidimo kako se pojavljuju na vijestima sa njihovom zastrašujućom pričom. Pa da, konačno možemo detaljno znati morbidne detalje o tome što se događa na toj divljoj strani ...
Najpopularnije knjige Alexa Michaelidesa
Tihi pacijent
Pravda gotovo uvijek traži odštetu. U slučaju da se ne može, pa čak i ako se može na neki način nadoknaditi, ali prevladava neka šteta, također ima kaznu kao oruđe. U svakom slučaju, Pravdi je uvijek potrebna objektivna istina iz koje bi se mogle kvalificirati neke činjenice.
No, Alicia Berenson nije spremna reći ništa rasvjetljujuće pred dokazima koji je nepogrešivo upućuju na ubojstvo njezina muža. Bez iskaza optuženika, čini se da Pravda uvijek šepa. Još više za društvo koje začuđeno gleda ženu čije zapečaćene usne ne objašnjavaju ništa, ne objašnjavaju ništa. I šutnja, naravno, budi odjeke znatiželje u cijeloj Engleskoj.
Ako početna radnja već poziva taj poseban i fascinantan osjećaj neizvjesnosti na introspektivan način prema liku Alice, dok Theo Faber pokušava proniknuti u te zapečaćene motive, radnja poprima sve veću napetost.
Alicia Berenson i njezine okolnosti kao studijska baza za ovog psihologa odlučne su donijeti svjetlo. Ugledni umjetnik s naizgled normalnim životom. Sve do tog klika u mozgu, nakon čega je uslijedilo pet hitaca u glavu od njenog muža ... Zatim tišina.
Theo llega hasta la cárcel en la que Alicia cumple su condena. El acercamiento a la mujer, evidentemente no es nada fácil. Pero Theo tiene sus herramientas para ir atando algún cabo, tirar de algún hilo desde ese silencio como refugio, pero del que todo humano debe salir de vez en cuando como animal en su madriguera. No solo las palabras transmiten información…
Sve dok Theo ne razmisli o tome da zna sve. Zato što se on, jedina osoba koja se približava, spušta u bunar Alicijine psihe, počinje bojati da će i on ostati bez svjetla pred zastrašujućom posljednjom istinom koja ga može čekati i koja će sve uznemiriti.
Djevojke
El término doncella suena tan arcaico como siniestro porque incluso apunta a la visión de la sexualidad femenina como un trofeo. Y porque despierta esa aberrante sensación de la masculinidad como una perversa noción de superioridad. Una superioridad de la que puede desprenderse la aviesa idea de que ellas le pertenecen. Porque sólo él es capaz de guiarlas y convencerlas para que se entreguen en cuerpo y alma…
A sus treinta y seis años, Mariana intenta recuperarse de la pérdida de Sebastián, el gran amor de su vida, ahogado durante unas vacaciones en una isla griega. Ella trabaja en Londres como terapeuta, pero cuando su sobrina Zoe, la única familia que le queda, la llama desde Cambridge para contarle que Tara, su mejor amiga, ha sido brutalmente asesinada cerca de la residencia de estudiantes, decide acudir en su ayuda.
Tamo upoznaje Foscu, karizmatičnog profesora klasične filologije. Profesor održava studijsku skupinu s vrlo odabranim brojem učenika, svih lijepih i iz elitnih obitelji, čiji je dio bila i Tara: djevojke. U spavaćoj sobi mlade žene Mariana pronalazi razglednicu s stihovima na klasičnom grčkom koji zahtijevaju žrtvu. Uskoro će se u kampusu pojaviti leševi drugih djevojaka s iskopanim očima i ananasom u ruci, a Mariana će se morati suočiti ne samo s rješavanjem ovih zločina, već i s duhovima vlastite prošlosti.
Bijes
Las emociones más antagónicas y su fatal encuentro en los polos. Too much love will kill you, como decía el bueno de Freddy Mercury. Nada más cierto y nada más conocido por quienes consigue llegar a lo más extremo del amor, allí donde la vida duele y desgasta, tan solo de pensar que pueda darse la existencia sin ese otro ser amado. La locura entonces no es otra cosa que la razón, que como diría Heine, ha tomado la firme determinación de volverse loca.
Esta es la historia de un asesinato. O quizá esto no sea del todo cierto. En el fondo, es sobre todo una historia de amor. Lana Farrar es una antigua estrella de cine, un icono de la moda admirado durante años. Desde que su marido falleció, vive reclusa en su mansión de Londres. Cada año invita a sus amigos más íntimos a escapar del clima inglés y pasar la Pascua en su idílica isla griega privada, un pequeño islote de lujo azotado por un poderoso viento que los lugareños llaman «la furia».
Cuando la furia deja al grupo atrapado en la isla sin poder salir, las viejas amistades acaban sacando a flote el odio, la envidia y el deseo de venganza reprimidos durante años. Y, de repente, alguien desaparece. Así se inicia un juego de encerronas y trampas, una batalla de ingenio llena de giros y sorpresas que desemboca en un final inolvidable donde resuenan los ecos del temible The Grove, el célebre hospital psiquiátrico de La paciente silenciosa.
