ʻO nā puke maikaʻi loa 3 na Juan Gómez Bárcena

Inā pono ʻoe e pili i kahi mea kākau ʻōpio, ʻoi aku ka lōʻihi o nā mea kūʻai aku a i ʻole nā ​​​​pahu lole ma mua o nā mea kūʻai maikaʻi loa o ke ʻano holomua o kēia manawa (ʻaʻohe mea e hōʻemi i kēia mau hihia ma mua o ka manawa kūpono), ua hele kaʻu mau faila i ka laka o ʻO Juan Gómez Bárcena.

No ka mea, i loko o nā puke moʻolelo nui o kēia keiki he kanakolu makahiki, ʻike mākou i kēlā mau momi momi i mahi ʻia i loko o nā kaʻina maʻamau o nā mea kahiko, nā mea kākau i hoʻohui ʻia, hiki iā lākou ke kākau, inā makemake lākou, i ka wikiwiki a lākou e makemake ai. No laila e hōʻike ana i kēlā ʻano ma ke ʻano he kūpaʻa kūʻokoʻa i ka mea i hana ʻia me ka ʻole o nā palena manawa a i ʻole nā ​​koi hoʻoponopono.

Pāʻani kūʻē ʻo ia i ka coincidence me kekahi Juan Gomez, ʻO Jurado ka inoa hope ʻelua. Akā ʻo ka maikaʻi o nā ʻaoʻao ʻelua, hele kēlā me kēia i kona ala ponoʻī, e kuhikuhi ana i nā mea heluhelu ʻokoʻa. ʻOiai ua ʻike mua ʻia ma ka palapala hiki ke hui pū nā mea āpau me ke kākoʻo ʻole o ka mea heluhelu.

Inā makemake ʻoe e hālāwai me kekahi o kēlā mau mea kākau ʻokoʻa hou ma ke poʻo o nā moʻolelo e kūʻē i ke ʻano o ka pāʻoihana, ʻoiai me ka magnetism ʻoi aku ma kāna hana, ʻaʻohe kānalua… Juan Gómez Bárcena.

ʻO nā moʻolelo kiʻekiʻe 3 i manaʻo ʻia e Juan Gómez Bárcena

Ka poe moe

ʻOiaʻiʻo, aia kekahi ʻano hana kupua i kēlā me kēia mea kākau moʻolelo e hoʻomaka ana ma ka haʻi ʻana i nā moʻolelo pōkole, nā moʻolelo, nā moʻolelo. No ka mea, ua paʻakikī kēlā me kēia mea haʻi moʻolelo i ka haku pōkole o ka moeʻuhane; ke komo ʻana ma kahi diary; ka uila keʻokeʻo-ʻeleʻele o ka makemake.

Abundar en lo breve cuando uno sigue escribiendo forma parte de un sincero compromiso con la literatura como vehículo, como correa de transmisión de sensaciones, emociones, ideas, proyecciones fantásticas, argumentos trémulos del escritor en ciernes o del alma que busca un resarcimiento anticipado en la extraña inmortalidad de lo escrito. Los que duermen, libro fundacional que ahora recuperamos de la obra ya imprescindible de Gómez Bárcena, lo revela como un autor de un genio narrativo preciso y asombroso.

ʻO kahi puʻu huna o Germania, kahi i kaumaha ai nā kino o nā haneli he nui i nā akua i nā kenekulia ma hope, e hoʻihoʻi ana i ka enigma o ko lākou ola ʻana i kēia manawa. He kahua hoʻomoana hoʻomāʻewaʻewa i kūkulu ʻia e Hitler e ʻalo i ka nānā ʻana e ka International Red Cross. He kaiāulu robot i haʻalele ʻia e makemake mau nei i ka hoʻi ʻana mai o kāna mau mea hana.

He ʻumikūmālima mau moʻolelo i hoʻokumu i ka pūʻulu kupanaha, ma nā kahakai o ka manawa: nā wānana a me nā hopena i hoʻololi ʻia, nā moʻolelo moʻolelo i hoʻohālikelike ʻia i ka waiwai me ka ʻoiaʻiʻo, nā paradoxes o ka mōʻaukala. He hōʻiliʻili o nā moʻolelo e lawe iā mākou i nā honua pololei a mamao a pili naʻe kekahi i kekahi, e oscillating ma waena o kēia manawa, ka wā i hala a me ka wā e hiki mai ana.

Ka poe moe

ʻAʻole i ka poʻe make

I loko o kahi honua i ka hoʻololi ʻana, a i ʻole i kahi honua hou i ʻike ʻia i nā maka o ka poʻe i ʻike iā ia akā i loko o ka hohonu hiki ʻole ke ʻike ʻia, hiki ke ʻike ʻia nā mea ola e hiki ke hoʻololi i ka poʻe i hōʻea mai me ka hoʻokalakupua o ka naʻi aupuni.

ʻO ka ʻuhane he wahi hoʻokalakupua e lanakila ʻia e nā ʻano hou o ka hoʻomaopopo ʻana i kahi honua i ʻike ʻia i ka luhi, decadent. A mai laila aku ka palapala kauoha i ka ʻimi ʻana i nā ala ʻike ʻole i ka hoʻomaka ʻana o kēlā me kēia huakaʻi Ua pau ka naʻi ʻana o Mekiko, a ʻo Juan de Toñanes kekahi o nā koa ʻino he nui e hele nei me he poʻe noi lā ma ka ʻāina a lākou i hāʻawi ai e hoʻomalu.

Cuando recibe una última misión, dar caza a un indio renegado a quien apodan el Padre y que predica una peligrosa herejía, comprende que puede ser su última oportunidad para labrarse el porvenir con el que siempre soñó. Pero a medida que se interna en las tierras inexploradas del norte, siguiendo el rastro del Padre, descubrirá las huellas de un hombre que parece no sólo un hombre, sino un profeta destinado a transformar su tiempo y aun los tiempos venideros. Esta novela es la historia de dos hombres sin hogar, que avanzan porque ya no pueden retroceder, y es también una reivindicación de justicia para los perdedores de la Historia.

ʻAʻole i ka poʻe make

Canada

El ser humano se crece ante las dificultades. Al menos el sobreviviente a cualquier desastre. El problema llega después de cualquier hecatombe, muchas veces provocada por el propio ser humano.

Porque en plena acción no se piensa, se actúa. El vacío llega después. Y en los ojos de la mayoría de los supervivientes, no solo en los de los soldados, se adivina esa famosa mirada del millar de yardas. Una mirada que te atraviesa, porque lo que quiera que enfoque nuestro mirar desde lo más hondo, no puede sino reflejar la negrura de los abismos conocidos. Kanada comienza donde la mayoría de las novelas de la Segunda Guerra Mundial terminan: con el fin del conflicto. Porque en 1945 se interrumpen las matanzas, pero se inicia otra tragedia: el imposible regreso a casa de millones de supervivientes.

Ua nalowale ka protagonist o Kanada i nā mea āpau. Loaʻa iā ia kona hale noho kahiko, kahi puʻuhonua makeshift kahi e hoʻopau ai ʻo ia iā ia iho e pale iā ia iho mai kahi hoʻoweliweli mau ʻole. Hoʻopuni ʻia e nā hoalauna e like me kona mau mea hoʻopakele e like me kāna mau hale paʻahao, e hana ʻo ia i kahi huakaʻi i uka e lawe iā ia i kahi lōʻihi, i ka ʻāina pouli ʻo Kanada kahi āna i ʻōlelo ai. He aha ka mea e hana ai inā hoʻoikaika nā kūlana iā mākou e hana i nā hana a mākou i manaʻo ʻole ai he hiki iā mākou? Pehea e hoʻihoʻi hou ai i ko mākou ʻike inā ua lawe ʻia nā mea a pau mai iā mākou?

Canada
5 / 5 - (14 koho)

Haʻalele i ka manaʻo hoʻopuka

Ke hoʻohana nei kēia pūnaewele i ka Akismet e ho'ēmi i ka spam. E aʻo pehea e hanaʻia ai kāuʻikeʻikepili.