મેન્યુઅલ વિસેન્ટ દ્વારા 3 શ્રેષ્ઠ પુસ્તકો

વર્તમાન સ્પેનિશ સાહિત્યિક દ્રશ્ય પર બે લેખકો છે જેઓ સંતુલન માટે ઉભા છે જે પ્રાપ્ત કરવું સરળ નથી, તેમના સ્વરૂપોની લાવણ્ય, તેમની સુંદરતા અને લાગણીઓ અને સંવેદનાઓને પ્રસારિત કરતી કથા. વાચકોની માંગ માટે શું નવલકથાઓ બનાવવામાં આવી છે.

ટાંકવામાં આવેલા બેમાંથી એક છે જાવિઅર મારિયાસ. તેમના ત્રણ શ્રેષ્ઠ પુસ્તકો મારા માટે શું છે તેની ભલામણ કરવા હું આજે બીજા લેખકને લઈને આવ્યો છું, અને તે બીજું કોઈ નથી મેન્યુઅલ વિસેન્ટ.

મેન્યુઅલના કિસ્સામાં, ભાષાનો આદેશ વ્યાખ્યા દ્વારા તેની પાસે આવે છે. તેની ટ્રિપલ હ્યુમેનિસ્ટિક ડિગ્રી (કાયદો, ફિલોસોફી અને જર્નાલિઝમ) સાથે, અને આ ખરેખર સાચી હેટ્રિક છે, તે સમજી શકાય છે કે કથાના કુદરતી વાતાવરણનું જ્ himાન તેને ખૂબ જ ફળદ્રુપ અને સંવર્ધિત કરે છે.

અને જ્યારે એવું બને છે કે મેન્યુઅલ વિસેન્ટની જેમ, તમે પત્રકારત્વ પસંદ કરો છો, ત્યારે એવું બને છે કે પુસ્તકો લખવાનું પહેલેથી જ તમારી આંગળીના વે atે છે.

મેન્યુઅલ વિસેન્ટને શું કહેવું તે મળ્યું (વાસ્તવિક લેખક માટે મૂળભૂત, તૈયાર અને પ્રિફેબ્રિકેટેડ સંપાદકીય અને મીડિયા પાત્રોથી આગળ) અને તેની પાસે તે કહેવાનો સમય હતો. અને દરેક જણ ખૂબ આભારી છે કે તે આવું હતું, હે.

મેન્યુઅલ વિસેન્ટ દ્વારા 3 ભલામણ કરેલ નવલકથાઓ

કાઈનનું લોકગીત

અદભૂત રીતે વિજાતીય રચના માટે એક સુંદર શીર્ષક. આગળ અને પાછળના દૃશ્યો, મૂળ લાગણીથી ગૂંથાયેલા પાત્રો કે કાઈનની ભાવના બધા સમય અને સ્થળે પ્રવાહની જેમ ચાલે છે.

કાઈનનું લોકગીત એક ખિન્ન મેલોડી છે, જે જલદી તે તમને આંસુ તરફ ધકેલે છે કારણ કે તે તમને અન્યાય સામે ઝરણાની જેમ ધકેલે છે.

સારાંશ: ઉત્પત્તિના રણના બાઈબલના પ્રાચીનકાળથી લઈને ન્યૂયોર્કના ડામર સુધી, દરેક વસ્તુ માણસોના હૃદયમાં મીઠાશના દરિયામાં વળે છે. આ નવલકથામાં, કેનનું ગીત, ખોવાયેલ પરદેશ અને પૌરાણિક શહેરો, આત્માની ધૂન અને માંસની સંવેદનાઓ મિશ્રિત છે.

મેન્યુઅલ વિસેન્ટ આપણને યાદ અપાવે છે કે કેવી રીતે ફ્રેટ્રાઈસાઈડની રૂપરેખા આપણી યાદશક્તિ સાથે ભળી જાય છે, સમયનો ભંગ કરે છે અને પૃથ્વી પર ભટકતી જિંદગીઓ સતત પૂતળાઓમાં પુનર્જન્મ પામે છે.

રેગાટ્ટા

રેગટ્ટા, મેન્યુઅલ વિસેન્ટની છેલ્લી કૃતિઓમાંની એક, બે વાંચન છે. અથવા ત્રણ કે તેથી વધુ, વાચક-વાચકના આધારે. પૃથ્વી પર આપણને જે સ્વર્ગ આપવામાં આવ્યું છે તે છે.

આપણે બધા એ હદે ભાગ લઈ શકીએ છીએ કે આપણે દેખાવમાં વિશ્વાસ કરવા માગીએ છીએ અથવા અંતિમ વાસ્તવિકતાઓની કદર કેવી રીતે કરવી તે જાણીએ છીએ. અને સાહિત્ય, ખાસ કરીને ડોન મેન્યુઅલ વિસેન્ટ જેવા લેખકના હાથમાં, આપણને તેમના દયાળુ ભાગ્યની શોધમાં પાત્રોની એક પ્રકારની ટ્રેજિકકોમેડીમાં દોરી જવા માટેનું સંપૂર્ણ સાધન છે.

સારાંશ: પૃથ્વી પરના સ્વર્ગ માટે ખૂબ જ આતુર, તે સિરસીઆ જેવી જગ્યા હોઈ શકે છે, જે જગ્યા લેખકની કલ્પના આપણને એક ચમકતા ભૂમધ્ય સમુદ્રના કિનારે રજૂ કરે છે, જ્યાં ડોરા મેયો અતિશય સુખના બિંદુ સુધી સમૃદ્ધિનો આનંદ માણે છે.

ડોરાએ આશાસ્પદ ભૂમધ્ય સમુદ્રમાંથી રેગાટ્ટામાં છટકી જવાની આશા રાખી હતી, જે પોશ અને નુવે રિચ માટે વશ હતી. પરંતુ અંતે તે માર્ગદર્શક વગર અને હોડીની ટિકિટ વિના બાકી છે. અને તે મેડ્રિડ પાછો ફર્યો, હારની શોધમાં નવી જગ્યાની શોધ કરી કે જ્યાંથી ફરીથી કંઈક પર વિશ્વાસ કરવો, પરંતુ ભૂમધ્ય સમુદ્રના કિનારે તે મહત્વના કૌંસથી બોજાયેલા તેના આત્મા સાથે.

રેગાટા નવા સહભાગીઓને શોધે છે અને તેનો હેડોનિસ્ટિક લોગ શરૂ કરે છે. લેખકની આંખો ઓછામાં ઓછા દેખાવમાં, આત્મા અથવા સંકોચ વિનાના પાત્રોની આટલી નિરર્થકતા માટે પ્રતિબિંદુ પ્રદાન કરે છે. તેમ છતાં તેમના તુચ્છ અસ્તિત્વના વજન સાથે તેમના વિરોધાભાસ અને સ્વાર્થ સાથે મેળ ખાય છે.

પરંતુ દરેક જાણે છે કે તેઓ સંવેદનશીલ છે. અને તે ક્ષણો કે જેમાં તેઓ તેમની અપ્રસ્તુત હાજરી ધારે છે, પછી ભલે તે જાજરમાન સૂર્યોદયની સામે હોય અથવા સમુદ્રની અચાનક તીવ્રતાનો સામનો કરે, તેઓ તેમના દુર્ભાગ્યને ઉત્તેજિત કરે છે અને તેમની કંગાળ સંરક્ષણ શોધે છે જેની સાથે તેઓ રદબાતલને coverાંકવાનો પ્રયાસ કરે છે.

ભૂમધ્ય સમુદ્રની ક્ષિતિજ છેલ્લા એક બાકી રહે ત્યાં સુધી નવા દિવસોનો જન્મ જોશે. પ્રશંસકો વિના તે સવાર સુધી, ચેતના વિના જાગૃતિ; તે દિવસ કે જેમાં અધિકૃત ભૂમધ્ય દરેક માટે શાશ્વત દેખાય છે. અને મૌન આપણા જીવનના પ્રહસનના છેલ્લા પડઘાને શાંત કરશે.

રાત્રે Ava

સૌથી વધુ પુનરાવર્તિત ટુચકાઓમાંનો એક બુલફાઇટર લુઇસ મિગુએલ ડોમિંગુઆનનો છે જે અવા ગેડનર સાથે જુસ્સાદાર એન્કાઉન્ટર પછી ડરી ગયો હતો. તે, મહાન અભિનેત્રી, તેને હોટલના રૂમમાંથી બહાર દોડી જતા જોઈને આશ્ચર્ય પામી અને તેને પૂછ્યું કે તે ક્યાં જઈ રહી છે. તે વળી ગયો અને તેને ખુશીથી સમજાવ્યું કે તે ક્યાં જવાનો છે, તે કહો!

સારી રીતે જાણો છો મેન્યુઅલ વિસેન્ટ એવા ગાર્ડનરનું સાઠના દાયકામાં સ્પેનમાં આગમન એ તે દિવસોની સાંસ્કૃતિક અને રાજકીય દુનિયા માટે ભૂકંપ હતો. કારણ કે અભિનેત્રીએ સમાજમાં તાજી હવા શ્વાસ લીધી હતી, આઝાદીની ઝંખના લગભગ દરેક દ્વારા પેટિટ કમિટીમાં કબૂલ કરવામાં આવી હતી.

ડેવિડ, એક યુવાન જેણે જીવનના પ્રથમ વર્ષો ભૂમધ્ય હવામાં શ્વાસ પસાર કર્યા છે, તેણે મેડ્રિડમાં સ્થાયી થવા અને એક સ્વપ્ન પૂર્ણ કરવા માટે પોતાનું શહેર છોડી દીધું: અવા ગાર્ડનરને મળો અને ફિલ્મ નિર્દેશક બનો. તેના આગમન પર, તેણે પ્રવેશ પરીક્ષાઓ પાસ કરવા માટે નિર્ધારિત સિનેમેટોગ્રાફી સ્કૂલમાં પોતાની રજૂઆત કરી.

તે સાઠના દાયકાની શરૂઆત છે અને સ્પેનમાં કલા, સિનેમા અને સાહિત્ય સાથે સંકળાયેલ આખું વિશ્વ રાતો ભરેલું છે ગ્લેમર, મનોરંજક અને અસાધારણ મફત. દેશની વાસ્તવિકતા ફ્રાન્કો સરમુખત્યારશાહીના અંધારા અને દમનકારી પેટિનાથી coveredંકાયેલી ડૂબી જાય છે તે દિવસો પછીની મૂવી રાતો.

સ્પેનના તાજેતરના ઇતિહાસમાં બનેલી આ નવલકથામાં સાહિત્ય અને વાસ્તવિકતા છેદે છે. તેની સામાન્ય નિપુણતા સાથે, મેન્યુઅલ વિસેન્ટ ચિત્રણ કરે છે રાત્રે Ava અંધારા અને ઘટી રહેલા સમય વચ્ચેની અસ્થિર સરહદ અને બીજી, જે પરિવર્તનના પ્રથમ પવન સાથે, ક્ષિતિજ પર પહેલેથી જ દેખાવા લાગી છે.

મેન્યુઅલ વિસેન્ટ દ્વારા અન્ય કૃતિઓ

તેઓ સમુદ્રમાંથી છે

ફરી એકવાર પૃષ્ઠભૂમિ તરીકે, સેટિંગ તરીકે અથવા દલીલ તરીકે, અનુરૂપ દ્રશ્ય પર આધાર રાખીને. સેરેટે કહ્યું તેમ, તે જ ભૂમધ્ય સમુદ્રમાં જન્મે છે. સારાંશ: સોન ડી માર પ્રેમ, વહાણના ભંગાણ અને વળતરની નવલકથા છે. જો પ્રેમી તેમને જરૂરી બળ સાથે બોલાવે તો બધા મૃત પાછા ફરે છે.

આ નવલકથાનો નાયક એક કાસ્ટવે છે જે દસ વર્ષ પછી પાછો ફરે છે, પરંતુ આ હકીકત શહેરના ડામર પર પણ દરરોજ થાય છે. પુનરુત્થાન માર્ગદર્શિકા અનુસાર, પુનરુત્થાન માટેની પ્રથમ આવશ્યકતા જીવંત રહેવાની છે, પછી ભલે જીવન દરરોજ સમુદ્રની depthંડાણોમાં તમને ડૂબી જાય. આ કિસ્સામાં હંમેશા એક પ્રેમી રહેશે જે તમને કોઈપણ કિનારેથી બોલાવે છે અને તમારે તેની પાસે પાછા ફરવાની જરૂર પડશે.