ટ્રેનો પસાર થાય છે તે લાગણી એટલી પરાયું અથવા યાત્રાળુ નથી. તે સામાન્ય રીતે દરેક નશ્વર સાથે થાય છે જે અમુક સમયે ધ્યાન કરે છે કે શું બરાબર નથી થયું. પરિપ્રેક્ષ્ય તમને ડૂબી શકે છે અથવા તમને મજબૂત બનાવી શકે છે, તે બધા તેના પર નિર્ભર કરે છે કે તમે નિરાશા અને નિરાશા વચ્ચે કંઈક હકારાત્મક કા extractવા સક્ષમ છો કે નહીં. તમારા પોતાના જીવનના નુકસાન વિશે સ્થિતિસ્થાપકતા જેવું કંઈક.
પરંતુ અલબત્ત, પેપા જેવા કિસ્સાઓ, આ વાર્તાના આગેવાન, તે જીવ ગુમાવવાના ઉદ્દેશ્ય કેસો છે. તેના પતિની ખોટમાં ડૂબી ગયેલી માતાના કારણમાં વ્યસ્ત રહેવું તે માનવીય છે, પરંતુ પરિસ્થિતિ એટલી શોષક બની શકે છે કે તે સંભાળ આપનારને રદ કરી દે છે.
આ વ્યાપક દુર્ભાગ્યથી માતાથી પુત્રી સુધી ગુમાવેલા જીવનનું વર્ણન કરવું એ સમાન વિનાની નાટકીય સમજ છે. અંતે, તેની માતા તેના હતાશામાંથી બહાર આવવા માટે વ્યવસ્થા કરે છે, પરંતુ તેની માતાની પુન recoveryપ્રાપ્તિ દરમિયાન તેનું જીવન અદૃશ્ય થઈ ગયું હોય તેવું લાગે છે.
જો પેપાએ કોઈ ભૂલ કરી હોય અથવા તેણીએ ખરેખર જે કરવું હોય તે કર્યું હોય તો પેપાને જે મૂંઝવણ દેખાય છે જ્યારે સમર્પણ વિના સમયનું નવું દૃશ્ય તેના સમક્ષ સખત ભાવનાત્મક ક્રોસરોડની જેમ ખુલે છે.
પરંતુ તે બધા ખરાબ ન હોઈ શકે. તેની માતાની પુન recoveryપ્રાપ્તિ માટે આ સમર્પણમાં, પેપાએ લડતા શીખ્યા છે અને બોજારૂપ જીવનમાંથી થોડું હકારાત્મક બહાર આવવાનો પ્રયાસ કર્યો છે. આ કારણોસર, જ્યારે તેણી ક્રિનાને મળે છે, એક મહિલા જે સફેદ તસ્કરીનો શિકાર છે, ગર્ભવતી છે અને તેના જુલમીઓ દ્વારા સંપૂર્ણપણે રદ કરવામાં આવી છે, પેપા દરેક વસ્તુ અને દરેકની સામે પોતાની મુક્તિ માટે પોતાને શરીર અને આત્મા આપે છે. અને તેના નવા કાર્યમાં, તે નવી પીડિતા સાથે વહેંચાયેલ સુધારણામાં, કદાચ પેપા પોતાને પણ મુક્ત કરશે.
તમે પુસ્તક ખરીદી શકો છો માત્ર રહેવા, દ્વારા નવી નવલકથા કાર્મેન અમોરાગા, અહીં: