હેરિસન ફોર્ડની ટોચની 3 મૂવીઝ

વાર્તાનું પોતાનું આકર્ષણ હતું, ની ટૂંકી નવલકથાનું મુક્ત વિસ્તરણ ફિલિપ કે. ડિક તે કાવતરાના શ્રેષ્ઠમાં વધારો કરવામાં અને વધુ વિસ્તૃત ધારણાઓ તરફ ઘાતાંકીય વળાંકમાં જીતવામાં સફળ રહ્યો. મારો કહેવાનો અર્થ એ નથી કે ડિકની વાર્તા વધુ ખરાબ છે. વાંચનમાંથી કલ્પનાની અનુપમ સંવેદના સાથે મેળ કરવાનો પ્રયાસ કરવા માટે સિનેમાના સંસાધનોનો લાભ લેવાની વાત છે, તે સારી રીતે અને મોટા પાયે કરવામાં આવે છે.

દરેકને આ ફિલ્મના પૌરાણિક શબ્દસમૂહો યાદ છે. અને મારા વિદ્યાર્થીકાળમાં પણ અમને કેટલાક ફિલોસોફીના વર્ગમાં જોવાની શક્યતા ઓફર કરવામાં આવી હતી અને પછી ફરજ પરના બીયુપીમાં બનેલા ફિલોસોફર આરામથી વિસ્તરણ કરશે. પરંતુ સૌથી મહત્વની બાબત એ છે કે ફિલ્મ બ્લેડ રનર છે તે ઓળખવી.

રસપ્રદ વાત એ છે કે તેની સેટિંગ અને તેની અસરો સમય સાથે એટલી ઓછી થતી નથી. કારણ કે એંસીના દાયકાની કોઈપણ મૂવી આજે સ્પેશિયલ ઈફેક્ટ્સ અને અન્યમાં ઘણી ગ્રેસ ગુમાવે છે. પરંતુ આ ફિલ્મનો અંધકાર એ સંપૂર્ણ સર્જનાત્મક શક્તિની સંવેદનાની તરફેણ કરે છે જે માત્ર યુક્તિઓ છે.

અને પછી પ્લોટ છે. 2019 માં "એન્ડીઝ" ની શોધમાં હેરિસન ફોર્ડનું સારું જે આ ડિસ્ટોપિયાએ જાહેર કર્યું તેની સરખામણીમાં બોરેજ બ્રોથ માટે જ રહ્યું. Androids કે જે અમુક સમયે માણસો કરતાં વધુ માનવ લાગે છે. સ્વ-વિનાશમાંથી સાક્ષાત્કારની ભાવના. શક્તિ હંમેશા પડછાયાઓ માં કાવતરું. અને સામાન્ય માનવીઓ નવી-જૂની મૂંઝવણોમાં ડૂબી જાય છે જે ભવિષ્યને હંમેશા હાજર બનાવે છે...

ભાગેડુ