સીઝર એરાના 3 શ્રેષ્ઠ પુસ્તકો

કોઈપણ કલા અથવા સર્જનાત્મક અભિવ્યક્તિમાં અવંત-ગાર્ડને ધારણ કરવું એ દામોકલ્સની તલવારની અવ્યવસ્થિત ગુરુત્વાકર્ષણને આધિન વજન છે. સીઝર આયરા ની ભૂમિકા સાથે સહઅસ્તિત્વ ધરાવે છે સ્પેનિશ સાહિત્યની ચોકી, કદાચ ત્યારથી વધુ સોલો રોબર્ટો બોલાઓ વર્ષો પહેલા તેમણે અમને લાંબા સમય સુધી છોડી દીધા હતા.

આયરા અને બોલાનો વચ્ચેના સંબંધમાં તેના ફાયદા અને ગેરફાયદા હતા. પરંતુ અંતે બંને વચ્ચેની ઓળખાણ એવી વિચિત્ર ચરમસીમાએ પહોંચી કે બોલાનોએ પોતે સૌથી વધુ ખંડિત રજૂ કર્યો પેટ્ટી સ્મિથ એરાનું કામ વાંચવું.

સેઝર આયરાના શ્રેષ્ઠ પુસ્તકોને ટાંકવાની હિંમત કરવી એ સેંકડો વોલ્યુમો અને પ્લોટ્સ સાથેની ગ્રંથસૂચિ સાથે ખૂબ જ અશક્ય છે, જ્યારે તે કાલ્પનિકની વાત આવે છે, ત્યારે તે સ્વરૂપોની ઉત્કૃષ્ટ નિપુણતાથી ઘણીવાર અસ્વસ્થ થઈ શકે છે અને આકર્ષિત કરી શકે છે. નવા વર્ણનાત્મક ક્ષિતિજો, તકનીકી અને પ્લોટ ઉત્ક્રાંતિની શોધમાં લગભગ હંમેશા તે છાપ તરફ લક્ષી.

ભાગમાં આપણે પહેલેથી જ જાણીએ છીએ કે આ બાબતમાં એક યુક્તિ છે કારણ કે ટૂંકી નવલકથાઓ, લાંબી વાર્તાઓ, કદ દ્વારા હળવા નિબંધો અને અન્ય નાની કૃતિઓ વચ્ચે, આયરાના મોટાભાગના કાર્યોને પરિભાષિત કરી શકાય છે. પરંતુ મુદ્દો એ છે કે આ કાર્યોની અસ્તિત્વ તેમની સ્વતંત્રતાને ન્યાય આપે છે.

સીઝર આયરા દ્વારા સૂચિત ટોચના 3 પુસ્તકો

કાસ્ટ્રેટો ગીત

સ્પેનમાં તેઓને કેપોન્સ કહેવામાં આવતા હતા, તે વધુ પરંપરાગત સ્પર્શ સાથે જે વિદેશીને વધુ ભૌતિકમાં ફેરવે છે. ચોક્કસ રીતે કેસ્ટ્રાટીના કિસ્સામાં, આ સ્પેનિશ શબ્દ, જે હવે ઉપયોગમાં લેવાતો નથી, કદાચ વધુ સચોટ રીતે વ્યાખ્યાયિત કરે છે કે બાળ ગાયકોની તેમની લાકડાને બચાવવા માટે કાસ્ટ્રેટ કરવામાં આવતી નથી.

અને આ પાત્રો પર, જેમના ભયાનક સંસાધનોનો ઉપયોગ સદીઓથી 19મી સુધી કરવામાં આવ્યો હતો, સીઝર એરા આ નવલકથા બનાવે છે જે 18મી સદીના યુરોપમાંથી પસાર થાય છે, એક ખંડ જે લુઈ XIV ના મૃત્યુ પછી રાજકીય પ્રભાવથી અનાથ થઈ ગયો હતો, જેનું શાસન એવું લાગતું હતું. ક્યારેય પતે નહીં. કોઈપણ સંક્રમણની જેમ, સૂર્ય રાજાનું મૃત્યુ પણ સમગ્ર દરબાર માટે એક નવી કલાત્મક, રૂઢિગત અને સુશોભન અભિગમ તરફ દોરી ગયું. અને જ્યારે જૂની શાસન લુપ્ત થઈ જાય છે ત્યારે ઘણીવાર થાય છે, કલાત્મક સ્વરૂપો અથવા સાહિત્યમાં સ્વતંત્રતાનો ફાટી નીકળે છે. ત્યારબાદ યુરોપે રોકોકો વલણને શરણાગતિ સ્વીકારી, એક પ્રકારની ક્રાંતિ જેણે સ્થાપત્ય, કલા અને સુશોભન તેમજ ફેશન વલણો અને ફિલસૂફી અને વિચારને પણ અસર કરી.

રહસ્યવાદથી ભરપૂર અને વિષયાસક્તતાથી ભરપૂર એક નવો વ્યક્તિવાદ, દરેક રજૂઆતના ઓવરલોડ સ્વભાવમાં, વધુ ગંભીર સ્વરૂપોમાં અનુવાદિત થયો. કોર્ટ લાઇફ નવો રંગ લેતી હોય તેવું લાગતું હતું અને કાસ્ટ્રાટી સમગ્ર યુરોપમાં એક મહાન વર્તમાન હિટની જેમ ગુંજી ઉઠ્યું હતું, તેમના ઉચ્ચ ટોન પણ સંગીતના પરિપ્રેક્ષ્યને શુદ્ધ લેઝર અને વિચિત્રતા તરીકે તાજું કરે છે. લેખક દ્વારા ભવ્ય રીતે કહેવામાં આવેલા આ દૃશ્યમાં, અમે તે ક્ષણની તમામ ભૌગોલિક રાજકીય ગતિવિધિઓ સાથે અધિકૃત ઐતિહાસિક કથાનો પણ આનંદ માણીએ છીએ. જૂનું યુરોપ શક્તિના નવા જોડાણો શોધવા માટે પ્રભાવથી ધમધમતું હતું.

ફક્ત..., કલાના આ નવા સ્વરૂપ દ્વારા પ્રેરિત, અંગતતાની તે સંવેદનાઓ હેઠળ, પ્રેમ પણ વાર્તામાં ખૂબ જ બળ સાથે ઉભરે છે, મિચિનો જેવા પાત્રો દ્વારા, બધામાં શ્રેષ્ઠ કાસ્ટ્રાટો અને અમાન્ડા, એક સ્ત્રી સાથેની તેની મુલાકાત. તે જાણે છે કે પ્રેમ કંઈક બીજું છે તેટલી નાખુશ. વિશ્વમાં પ્રગટ થયેલા જુસ્સો એક અતીન્દ્રિય પરિવર્તન તરફ દોરી ગયા જે સંભવતઃ આધુનિકતાનો પાયો નાખશે.

ફુલજેન્ટિયસ

સીઝર આયરાના હાથમાં, એક શુદ્ધ ઐતિહાસિક નવલકથા વિકૃત છે અથવા તેના બદલે રૂપાંતરિત, પૂરક, નવા પ્રિઝમ્સથી સમૃદ્ધ છે જેનો ક્યારેય કોઈ ઐતિહાસિક કાલ્પનિક કથાકાર દ્વારા સંપર્ક કરવામાં આવ્યો નથી જે પાત્રોની અવરોધક વફાદારીની જરૂરિયાતથી વધુ ખાતરી કરે છે. પરંતુ અહીં એરા છે, તેના ફેબિયસ એક્સેલસસ ફુલજેંટિયસ સાથે, ઘણા બધા વિજયો અને વિસ્તરણમાંથી પાછા ફરેલા એક જનરલ, જે દૂરના વિયેનાની તળેટીમાં નાટ્યાત્મકતાની અદમ્ય જ્યોત અનુભવે છે અને તેની સેનાને કોઈપણ ભગવાનને લાયક અર્થઘટન માટે તૈયાર કરે છે. પેનોનિયા વિસ્તાર અને તેની રાજધાની વિન્ડોબોના.

આશ્ચર્યની વાત નથી, સાઠ વર્ષથી વધુ ઉંમરના ફુલ્જેન્ટિયસ તેના જીવનની તે ભવ્ય રજૂઆતનો સંપર્ક કરી શકે છે જે તેને ઓલિમ્પસની શક્ય તેટલી નજીક બનાવે છે. કદાચ મનુષ્યની શક્તિ માટેની પૂર્વજોની ઇચ્છા અને પશ્ચિમી માનસિકતાના પ્રારંભિક માછીમારીના મેદાનમાં વધુ પડતી ઉગાડવામાં આવેલી તેમની મિથ્યાભિમાનની લગૂન પર પેરોડી. પરંતુ સૌથી ઉપર, એક માર્મિક, મનોરંજક, વિચિત્ર કાર્ય અને, ક્લાસિક દલીલની વિકૃતિ હોવા છતાં, સંપૂર્ણ રીતે દસ્તાવેજીકૃત.

પ્રિન્સ

ચોક્કસ રીતે, સીઝર આયરા જેવા લેખકની કથાત્મક સંભાવનાની તીવ્ર જરૂરિયાત તેમને તેમના કાર્યના આ વધુ પ્રસાર તરફ મર્યાદિત કરે છે. પરંતુ અલબત્ત, અમે ગુણાત્મક નહીં પણ માત્રાત્મક રીતે વાત કરીએ છીએ. કારણ કે આ પ્રકારની નવલકથા વાંચતી વખતે જે મહત્વની બાબત અનુમાનિત કરી શકાય છે તે એ છે કે "ધ સ્ટોરી ઓફ ગેંજી" લખવામાં આવી ત્યારથી લખવામાં આવેલી સમાન નવલકથા (જેને પ્રથમ નવલકથા માનવામાં આવે છે) કહેવા માટે કયા લેખકો અહીં નથી તેના આધારે. આ વાર્તાની સૌથી સારી વાત એ છે કે મને ખબર નથી કે લેખક પોતે કે કોઈક સમયે સર્જક જેવું અનુભવ્યું હોય તેવી કોઈ વ્યક્તિ કેટલી પ્રેરણાદાયી, ઉત્તેજક છે. આપણે બધા એવા જહાજોનો ત્યાગ કરીએ છીએ જે આપણી રોજિંદી અવરજવર માટે બહુ ફળદાયી નથી.

પરંતુ ઊંડાણપૂર્વક, જ્યારે આપણે આપણી સર્જનાત્મક મર્યાદાઓને શોધી કાઢીએ અથવા જ્યારે આપણે જોઈએ કે આપણે આપણા અડધા જીવન માટે ખોટું કામ કરી રહ્યા છીએ ત્યારે આપણને સૌથી વધુ શક્તિશાળી શું કહેશે, તે છે લેખકની જેમ આપણી જાતને અફીણનો ત્યાગ કરવો જે પોતે લેખક છે. વાર્તા, જેણે ક્યારેય તે લખ્યું નથી જે હતું. પ્રિય…

વેચાયાના અસંતોષથી, અમારો નાયક અજાણી એલિસિયા સાથે બસ લે છે જે તેની બાજુમાં બેસે છે અને ખુલ્લી કબરમાં પોતાની જાતને સૌથી વધુ સાયકેડેલિક દવાઓ તરફ ફેંકી દે છે, બીજી તક, દોષ મુક્તિ અથવા ખોવાયેલા કારણો માટે ઉતાવળમાં પુનર્જન્મની શોધમાં. સાયકેડેલિયા નાયકથી વાચક સુધી છલકાય છે, જે આપણને સર્જનાત્મકતા અને તેની ભૌતિક લાલચોમાં પાછા ટિકિટ વગરની મુસાફરી પર આમંત્રણ આપે છે.