Triloxía de guerra, de Agustín Fernández Mallo

libro-triloxía-guerra

Nada tan alienante como a guerra. Unha idea de alienación que queda perfectamente plasmada na portada onírica deste libro, que á súa vez proporciona unha perspectiva sinistra. Sirva como un avance perfecto porque ese personaxe entre protexido e oculto, portador de flores que ben podería levar a un ...

Ler máis

De cando en vez, coma todos, de Marcelo Lillo

libro-de-tempo-a-cando-como-todos-o-mundo

A diferenza entre historia e conto vén dada por unha sutil diferenza na súa intención. A historia pode ser máis ou menos unha historia plana, a historia, con todo, xa sexa na súa versión infantil ou madura, sempre busca disimular a realidade, ofrecer moral, fantasear co que non é. ...

Ler máis

O que se usa e non se usará golpearanos, de Patricio Pron

libro-o-que-se-e-non-usado-nos-atragará

É curioso, pero podemos atopar multitude de libros de contos que se nos presentan con títulos rimbonbantes, alargados, estirados intencionadamente, coma se quixeran compensar a súa temática máis curta. Podo pensar nese Oscar Sipán "gustaríame ter a voz de Leonard Cohen para pedirche que marchaches" ou "gustaríame a alguén ...

Ler máis

Tráeme a cabeza de Quentin Tarantino, de Julián Herbert

tráeme-a-cabeza-de-quentin-tarantino

Nalgún momento deixei de pensar que Quentin Tarantino era un director do subxénero gore, que lle gustara a alguén poderoso da industria cinematográfica. E non sei por que deixei de pensalo. Ao final do día trátase de sangue e violencia se non gratuíto si a ...

Ler máis

Tempos negros, de varios autores

libro-tempos-negros

Varias voces ofrécennos historias negras, policías, pequenos guións tomados de escenarios reais, o enfoque contrario ao habitual ... Porque a realidade non supera a ficción, simplemente a suplanta. A realidade é un engano, polo menos o que cada día se limita ao poder, aos intereses, á política ...

Ler máis

Os meus contos africanos, de Nelson Mandela

libro-os-meus-relatos-africanos

As historias foron, e quero crer que aínda o son, un xeito marabilloso de formar unha tribo, de facer que os máis pequenos participen nas crenzas, mitos, valores e outras circunstancias de todo tipo que afectan a unha comunidade, rexión, país ou incluso continente. África é un continente diverso, pero que conforma ...

Ler máis

A princesa e a morte, de Gonzalo Hidalgo Bayal

libro-a-princesa-e-a-morte

Os nenos son unha boa forma de volver a ser nenos. Esa imaxinación conxelada entre formalismos, usos e costumes dos adultos desaparece cando interactuamos cos máis pequenos. E podemos converternos en fabulosos que manteñan aos nosos pequenos encantados. Pero probablemente nunca esqueceremos o noso papel de pais-titores. Fábulas construídas ...

Ler máis

A superficie máis profunda, de Emiliano Monge

libro-a-superficie-máis-profunda

O novo autor Emiliano Monge preséntanos unha composición de relatos existencialistas. O ser humano diante do espello do seu ser obxectivo e subxectivo. Que nos gustaría ser e que somos. Que pensamos e que pensan de nós. O que nos oprime e o noso desexo de liberdade ... Emiliano ...

Ler máis

Ceo en ruínas, de Ángel Fabregat Morera

libro-o-ceo-en-ruínas

A cúpula celeste, cara á que ás veces miramos, de día ou de noite, cando viaxamos en avión ou cando buscamos o aire que nos falta baixo a auga. O ceo é o horizonte da fantasía e está cheo de soños, cheo de desexos que levan brillantes estrelas fugaces ...

Ler máis

Como pensan as pedras, de Brenda Lozano

libro-como-pensas-pedras

Ultimamente estiven atopando moi bos libros de contos. Sexa por casualidade ou non, para min foi un relanzamento deste estilo narrativo. Libros actuais como La acoustica de los Iglús, de Almudena Sánchez, ou Música noite de John Connolly son claros expoñentes desta emerxencia, polo menos ...

Ler máis

A acústica dos iglús, de Almudena Sánchez

libro-a-acústica-do-iglus

A primeira idea que me chamou a atención cando descubrín este título foi que daba unha sensación moi completa, chea de matices. O son dentro dun iglú que rebota entre as paredes xeadas, que transmite pero non é capaz de comunicarse entre o aire frío. Unha especie de metáfora surrealista, ...

Ler máis

Lagarto, de Banana Yoshimoto

Unha cidade monstruosa como Tokio pode albergar alma xemelga. Unha posta de sol entre as primeiras luces da gran cidade pode ser a escusa para entrelazar a existencia co fío condutor da natureza perentoria da vida, da morriña e da esperanza final entre unha posta de sol común de melancolía. Plátano ...

Ler máis