Os 3 mellores libros de Anne Tyler

O cotián é un espazo común para todos os seres humanos. Dende as portas de cada casa, desposuídos do disfrace do momento, os personaxes que somos son os máis seguros da existencia. E Anne tyler Dedica o seu traballo a ese tipo de introspección máis completa, que nace do ambiente básico do fogar nos seus millóns de representacións posibles e que, en definitiva, se estrutura como unha constante na que o humano queda reducido á mínima expresión.

A coincidencia no sentimento trae esa maxia do universal da nosa especie, coas súas miserias e a súa grandeza. En intimidade tyler desmoronado podemos contemplarnos nunha mesa ou nunha escena de descanso, momentos antes de sucumbir a durmir, na nosa cama solitaria ou xunto á persoa que comparte o noso espazo.

La Obra de arte de Anne Tyler É un manifesto de intimidade, un retrato perdurable das beiras da convivencia como contrapeso á necesidade de convivencia. Educado mesmo nunha comuna alternativa de cuáqueros, coa particular visión desta rama cristiá que todo o centraliza no universo interior, faise máis doado entender esta narrativa tan introspectiva.

Por suposto, para poder chegar ao lector cunha intimidade tan intensa, faise necesaria a empatía necesaria cos personaxes. Para Tyler só se trata de escenificar proxeccións dese mundo real de máxima proximidade que se xera en todos os fogares.

As historias de máxima sensibilidade trasladáronse ao ritmo lento dun reloxo de cociña que se escoita no fondo antes dun silencio doméstico, angustiante ás veces ou reconfortante noutras. Historias sobre o paradoxo de vivir co que ama, só expoñendo todo o que é cada personaxe, coas súas manías e escuros recreos, coas súas esperanzas e frustracións, con ese amor que pode medrar co paso do tempo ou facerse máis forte.dependencia absoluta.

Unha escritora que, como a súa contemporánea, pero agora desapareceu Maeve binchy, escribe sobre o máis esencial das nosas vidas cando nos enfrontamos á súa mínima expresión, sen papeis nin defensas. A vida que sucede na espida do noso fogar.

Principais 3 libros recomendados de Anne Tyler

Exercicios de respiración

Cantas veces escoitamos falar de respirar profundamente e contar ata 10? Unha gran referencia para afondar na convivencia e na interacción co resto dos personaxes que ocupan a nosa casa.

Porque si, nada é máis verdadeiro que o noso eu interior como novela na que nós como protagonistas tomamos as rendas dunha trama composta polas vidas dos que máis amamos. E non sempre é doado para Ira e Maggie, a típica parella que cubriu as deficiencias como puido e que agochaba os seus segredos máis descoñecidos baixo as alfombras da casa.

O realismo nas mans de Tyler é unha vertixinosa viaxe para o lector. As escusas e xustificacións, as mentiras brancas, a verdade do amor exposta ás súas máis profundas contradicións sobre o verdadeiro significado do amor.

O fogar desta familia en plena floración de vontades acaba por expor estas crises debido á sobreexposición á verdade. Cada un pode buscar a verdade dos demais mentres intenta ocultar parte dos seus sentimentos.

Unha novela que fascinaba no seu inquietante realismo, aquela que nos leva como lectores voyeuristas cara o desenlace de vidas absolutamente verosímiles na casa do noso veciño ou na nosa propia casa.

O turista accidental

Como sería Xoaquín SabinaO malo de morrer de amor é que non morres. A perda dun fillo é, en esencia, o sentido completo de prescindibilidade de todo. E, por suposto, nesta historia, a traxedia acaba trasladándose á separación dos que compartiron a mesma pregunta no futuro sen resposta posible.

Macon e Sarah descobren ese abismo da ausencia que se estende a toda continxencia vital. Sarah sae de casa e Macon queda coa súa orde e a súa minuciosidade para entrar nunha rutina que consume todo o segundo da súa vida.

A aparición de Muriel, unha muller enfrontada aos seus particulares dilemas e a cargo dunha familia totalmente de costas, vai cubrindo aos poucos o abismo que ata entón parecía insuperable para Macon.

A lectura, baseada nunha gran capacidade de verosimilitude máis alá da moral, é que non hai segundas posibilidades de fatalidade, pero sempre podes refacer algún tipo de camiño alternativo. Unha emocionante novela desde o cru, cara á resiliencia e finalmente cara á liberación da conciencia.

Reunión no restaurante nostalxia

Hai quen se mergulla na melancolía da derrota e quen acaba atopando illas nas que descansar no malogrado tránsito da desesperación. Pearl xa ten máis vida detrás que no horizonte.

Un punto de orgullo innegable dálle a forza para afrontar os seus últimos días e gústalle reunir á súa familia arredor dunha mesa na que alguén deixou de sentarse hai moitos anos. O peor de loitar ata o cansazo é cando alguén é capaz de reprocharche que non o fixeches o suficiente.

Na reunión familiar en torno á poderosa figura matriarcal de Pearl, os seus fillos Cody, Jenny e Ezra compoñen o mosaico de calquera escena familiar. Entre as aparicións e conversas máis cordiais, sempre acaban xurdindo as sensacións de que algo podería ser diferente, centrando os fracasos e as carencias nun personaxe que abandonou a esa familia.

É difícil enfocar a culpa a alguén que xa non está. A ausencia idealízase e búscanse as causas noutros lugares, nas persoas que permaneceron á fronte. No restaurante de Ezra, esta familia reúnese de novo para divertirse e esperar de novo a que a persoa ausente entre na porta e retome o seu asento.