Dentro do panorama literario español, o xénero misterioso, suspense ou policial goza dunha época dourada grazas a autores como Matilde Asensi, Eva GarcÃa Sáenz, Dolores Redondo ou a propia Reyes Calderón que traio hoxe aquÃ.
Escritores todos co don do suspense e a virtude da tensión narrativa cara a esa intriga dos máis vendidos actuais máis valorados. Porque aÃnda que non é o mesmo ler unha novela de misterio que unha novela policÃaca máis tendente ao noir, é certo que o efecto final de atrapar ao lector é moi similar.
O que de Reyes Calderón Hai máis dunha década cando publicou Hemmingway's Tears e as investigacións arredor dun asasinato oculto no medio do bullicio dos San Fermines. Desde entón Reyes prodigouse en novas novelas con especial protagonismo da súa xuÃza Lola MacHor , protagonista e gancho necesario para acadar o tÃtulo de autor esencial.
As 3 novelas máis recomendadas de Reyes Calderón
O xogo do crime perfecto
A novela das nosas vidas fixo que o noir fose máis inquietante coa chegada do coronavirus, esa zoonose convertida en ruleta rusa que o trastornou todo. Cando a literatura, máis que os libros cientÃficos ou de ensaio, se encarga de rescatar esta inquietante realidade actual, nada mellor que encaixala na morbosa sensación da morte como un azar que nos persegue como un virus, case invisible...
O Palacio de Xeo de Madrid, habilitado como tanatorio temporal durante a pandemia, non pode pechar as súas portas e volver á súa actividade porque o cadaleito non reclamado dunha anciá impÃdeo. O inspector Salado e o seu axudante Jaso acompañan ao supersticioso xuÃz Calvo á inspección preliminar, que lles trae unha sorpresa: no seu interior hai un home con traxe de xastre e un Rolex de ouro no pulso.
O que parece unha confusión clasificatoria introdúceos pouco a pouco nun xogo macabro: unha cadea de mortes, cada unha máis peculiar, que teñen en común a sinatura, na acta de defunción, da doutora Paloma Padierna, moza internista do Gregorio Marañón. .
A doutora Padierna, allea ao asunto e esgotada despois dos duros meses de traballo no hospital, só pensa nas súas vacacións. Pero o asasino dos crimes perfectos ten outros plans para ela.
Dispara a lúa
Entrelazar realidade e ficción sempre supón un risco ante as crÃticas posteriores á obra. A aparición do grupo terrorista ETA vincula calquera proposta narrativa co realismo cru. E aÃnda asÃ, para min foi todo un éxito.
En certo modo, resulta curioso como outros paÃses como Estados Unidos utilizan a ficción para escorrentar pantasmas recentes e aquÃ, porén, todo se mira baixo a lupa de Deus sabe que intencionalidade se lle atribúe ao autor. A novela converteuse na sexta entrega da xuÃza Lola MacHor e levounos a través de 6 frenéticos dÃas de busca do propio inspector Iturri.
O ton que adquire a novela capta dende o principio, o seu desenvolvemento está completamente impregnado da personalidade do xuÃz. Con esta novela vive baixo a pel de Lola MacHor, asume a súa capacidade para destilar ironÃa ou incluso humor negro en todas as circunstancias.
Na próxima entrega, haberá que ver se o que hai entre Iturri e ela é só un asunto profesional ou quizais outra cousa (atrevida especulación sabendo que o xuÃz está "feliz" casado).
Primeiros crimes
Este é un deses tÃtulos que co paso do tempo vaise asociando máis á autora e ao seu deslumbrante éxito. Co trasfondo tÃpico da conspiración católica, o xuÃz MacHor terá que descubrir o que morren nin máis nin menos que un abade e o arcebispo de Pamplona nun lugar afastado, baixo o segredo pétreo dunha pequena ermida navarra. Xunto aos mortos, moitos cartos e unha presentación case litúrxica da morte.
Sen dúbida, un caso interesante que nos gusta analizar e buscar o significado, ata que Reyes acaba salpicando a escena de luz e dando sentido a tan macabra resolución.
Outros libros recomendados de Reyes Calderón...
Xurado número 10
Unha novela que el mesmo poderÃa asinar John Grisham. Nesta novela descubrimos á autora máis negra de toda a súa traxectoria literaria. O despacho de Efrén Porcina, un excéntrico avogado, e a súa compañeira Salomé vese inmerso de súpeto nun caso que os asolaga por todos os lados. O maior problema de todos é que o asunto ameaza con derramarse se non andan sobre cascas de ovos.
Cos poucos medios dos que dispoñen, deben asumir polo seu propio ben a resolución dun caso no que non poden seguir sendo parte exclusivamente. A xustiza será finalmente a que poida confiar na súa verdade, salvo que o caso se refire a un xurado popular coa súa impredicible capacidade para considerar calquera asunto de forma non xurÃdica. Ao final, o número 10 do xurado pode ter a última palabra...
