Os 3 mellores libros de James Graham Ballard

A medio camiño Jules Verne y Kim stanley robinson, atopamos a este escritor inglés que representa a alternativa imaxinativa ao noso mundo do primeiro xenio citado e a intención distópica do segundo escritor actual. Porque ler a Ballard é gozar dunha proposta co aroma do fantástico século XIX, pero que acaba girando en ocasiones a las distopías que arrancan desde la ciencia ficción clásica, adaptada a la actualidad por Stanley Robinson.

Así, en cada un dos libros de ballard disfrutamos do exercicio da imaxinación e a fantasía pero á súa vez absorbemos esa revisión crítica do noso lugar no mundo como civilización.

Por outra banda, o normal é descubrir unha intencionalidade crítica nun tipo como Ballard que estivo confinado na súa infancia nun campo de prisioneiros.

Corrían los duros años de la Segunda Guerra Mundial y la lejana Shangai en al que el autor vivía con sus padres en base a la Concesión internacional que parecía distribuir el terreno entre soberanía inglesa, estadounidense, china o incluso de otros países que fueron participando en base a negociaciones comerciales o de otro tipo de intereses.

Me enrollo respecto a esta concesión porque en base a la reclusión final de Ballard en 1941 por parte del ejército japonés, fructificó en uno de sus libros más interesantes por la parte de biografía que contiene: «El imperio del sol»

Pero máis alá do detalle sobre as circunstancias particulares do autor, o resto da súa obra é diversa nesa inmensa canle que sempre reborda a parte imaxinativa do fantástico e da ciencia ficción.

E ao final Ballard fai felices a todos, aos máis puristas do xénero e aos que acoden a el para tratar de descubrir novas historias do noso mundo transformadas noutra cousa, noutro tempo, noutras vidas ...

Os 3 libros recomendados de JG Ballard

O imperio do Sol

Quizás no sea la mejor novela en cuanto a argumento. Pero el componente de vivencia también sirve para provocar esa mimetización lectora que acaba provocando la intensa empatía de lo extraído prácticamente fotografiado de la realidad.

E dado que aquel que aquí é libre de establecer criterios para avaliar obras, considero que isto ocupa a parte superior da bibliografía de Ballard. De feito, este libro é o máis lido e o mellor valorado polo autor en Inglaterra, precisamente por ese aspecto dunha crónica máis ou menos fiel doutros días na remota Xangai.

Esta vez o neno Ballard chámase Jim e descubrimos así esa tendencia última á supervivencia humana. Jim queda só nun mundo hostil. Xapón entrou na Segunda Guerra Mundial despois de Pearl Harbor e non respecta nada do acordado para a administración múltiple de Shanghai.

Jim deambula por las calles de la monstruosa ciudad y acaba finalmente recluido en Lunghua. Con esa voluntad de sublimación de las peores vivencias, el autor presenta a un pequeño niño superhéroe en el sentido de que es capaz de mimetizarse con su penosa situación para acabar sobreviviendo a su tristeza y a la violencia.

O imperio do Sol

Rañaceos

A versión en castelán desta novela sería "La Comunidad" de Alex de la Iglesia. Baixo un prisma trasladado a un escenario máis modernista en lugares onde as torres albergan as residencias e todo o entorno social dentro das súas xigantes murallas.

Escrita en 1975, esta obra apunta a ese clásico capaz de acercarse a la distopía de nuestra sociedad del siglo XIX. Espacios cerrados, clasismo y un enfrentamiento final abierto como una lucha de clases siniestra y descarnada protagonizada por unos individuos sumidos en una deriva psicológica propiciada por la ambientación más siniestra de una sociedad de apariencias en las que la falta de válvulas de escape y de liberación de lo individual propicia una guerra de final impredecible.

Claustrofóbico e ás veces un reflexo directo de cada edificio sobre as limitacións do noso estilo de vida.

Rañaceos

Noites de cocaína

A droga de estimulación por excelencia, a busca do axuste nun mundo frenético a partir da alteración química.

Una novela hacia la diagnosis del frenesí de un siglo XX tan vigente en este siglo XXI. Desde los efectos de esta droga en los protagonistas, Ballard va abordando esa intención de preponderancia del yo, del éxito, de la consecución del éxito inmediato, de todo lo que marca los patrones de la prosperidad de toda persona de negocios.

O autor aborda os efectos secundarios dese eu desencadeado como un desenfreo de pulsións que promoven o sexo e a violencia, a anulación da dor e que finalmente encerra ao individuo nos seus máis escuros medos e decepcións. Unha historia que se estreita nos límites perdidos por toda ambición desenfreada.

Noites de cocaína
5 / 5 - (6 votos)

Deixe un comentario

Este sitio usa Akismet para reducir o spam. Aprende a procesar os teus datos de comentarios.