Entre o ficción histórica e o xénero negro. Que de Pilar Sánchez Vicente É unha singular alternancia que revela unha interesante bibliografÃa salpicada de suculentas novelas. No seu aspecto histórico, Pilar recorre a diferentes escenarios para recrear este tipo de intrahistoria que nos leva á Historia con maior intensidade, coa proximidade da seguinte. Porque as crónicas oficiais non son o mesmo que unha interesante historia de experiencias perfectamente inseridas en calquera mundo pasado.
Pero as súas incursións no noir tamén son memorables en canto ao magnetismo dunhas propostas que agora apuntan ao detective da policÃa mentres nos embarcan nesa escura historia da vida. Quizais nalgún momento se produza a sÃntese e descubriremos unha novela policial histórica, porque as tendencias apuntan tamén a esa mestura, ultimamente con notable éxito, co máximo expoñente actual do sueco. Niklas Natt Och Dag e os seus 1793 e 1794, máis os que están por vir ...
As 3 novelas máis recomendadas de Pilar Sánchez Vicente
Mulleres errantes
Non é doado rastrexar esas vidas cuxos encontros tanxenciais acaban definindo destinos paralelos. Na vida estes casos ocorren coa maxia do azar. Na literatura, as coincidencias teñen que construÃrse con precisión cirúrxica para que este tipo de predestinación se desencadee coa mesma sensación máxica. Para unha escritora como Pilar, o tema debeu producirse con esa fascinante pegada que engana incluso á propia narradora. E é que ás veces os personaxes cobran vida.
Greta Meier, unha famosa escritora suÃza afincada en Londres, regresa á súa terra natal nun último intento de frear a deriva dos seus dÃas. Sorprendida pola inesperada enfermidade da súa nai, decide compensar as súas longas ausencias e aprazar os enfrontamentos repetidos, manténdose ao seu carón ata o fatal desenlace.
Non obstante, as súas últimas palabras sementan unha dúbida devastadora, revelando no último alento o gran segredo da vida de Greta: ¿Quen era a muller morta, se non a súa nai? Coa única compañÃa das súas cinzas, a autora emprende unha viaxe ao pasado en busca da súa propia identidade.
Seguindo o único fÃo dispoñible, localiza un punto na costa norte de España e dirÃxese cara a el. En breve albiscará que a vella rivalidade entre La Tiesa e La Chata, dúas peixeiras ambulantes, agocha a clave da súa orixe, pero as preguntas acumúlanse sen respostas. E o tempo esgótase.
De quen é filla? Roubáronllo aos teus verdadeiros pais? Que conexión teñen Cimavilla e Nicaragua? ¿Esas letras amareladas, nunca contestadas, agochan o segredo? Por que é tan familiar para ti Gaspar GarcÃa Laviana, o cura guerrilleiro cuxos poemas furan o intestino?
Deixando atrás a turbulencia do pasado, Greta entra nun mundo esquecido buscando pistas sobre a súa orixe: onde están os seus verdadeiros pais? Quen é ela, de verdade? Que facer cando as pantasmas do pasado cobran vida?
A morte é miña
Nunha ocasión coñecÃn a unha rapaza dedicada aos tanatoestéticos. A cuestión é que me fascinou como falaba da súa obra con ese estraño encanto que, para os laicos, atopamos estrañamente macabro. A morte é túa, si. E só nas súas mans poden atopar a beleza xusto antes da transcendencia máis escura.
Memento Mori establécese como unha empresa lÃder en servizos funerarios e constrúe unha pirámide sobre a antiga funeraria que cambiará a cara da cidade. Todo dentro está automatizado, nunha mostra de modernidade ilimitada. Ata que comezan a ocorrer mortes estrañas ...
Claudia Foi a primeira muller tanatopráctica do paÃs e é unha autoridade mundial no campo funerario, aÃnda que a súa profesión non facilitou as relacións persoais. Fero defensor da eutanasia, o hastagh # LaMuerteEsMÃa axudarache a orquestrar unha campaña de consecuencias inesperadas. E lamentarás que os teus desexos se fixeran realidade ...
Rita É unha muller espectacular acostumada aos desafÃos, polo que cando se lle ofrece a oportunidade de dirixir Memento Mori, dáse conta de que ten nas súas mans unha oportunidade única para consolidar a súa posición estelar.
Jaime, o fillo do fiscal, un home que vive obsesionado cos trens e cosplay, é o director do novo tanatorio e cre que nela poderá levar a cabo os seus soños secretos. A morte é miña é unha novela coral chea de personaxes e intereses contrapostos.
Vagalumes na memoria
Todos os que temos uns anos recordamos o brillo dos vagalumes. As súas luces hoxe parecen apagadas e é difÃcil atopar un só deses insectos cuxo proceso evolutivo lles deu máis que unha vantaxe de atracción para os depredadores. Os caprichos fracasados ​​de Darwin. A cuestión é que aproveitando ese mesmo estraño recordo duns insectos case desaparecidos (supoño que quedan nalgún lugar onde o home aÃnda non pisa con frecuencia), preséntanos unha historia de brillo fugaz. Porque nós, o noso paso por este mundo, tamén parece ser unha cuestión do resplandor luminoso dunha noite de verán.
A piques de embarcar no barco que a evacuará de Asturias e no medio do caos provocado polos atentados, a pequena Adriana colapsa: detrás está a feliz infancia de Biedes e unha familia que non sabe se volverá ver. Jacinto, fuxido e perseguido, está disposto a resistir nas montañas ata que volva a República. A vida dos dous irmáns, tráxicamente separados como consecuencia da Guerra Civil, estará marcada por unha loita permanente: ela contra o desarraigo, el pola supervivencia. Son dous heroes anónimos, cuxos testemuños nos axudarán a coñecer e afondar nos acontecementos do século XX.
Un percorrido pola Historia de dous paÃses, España e Arxentina, e dúas rexións, Asturias e Tucumán, unidas a través dos protagonistas. A xente non decide onde nin cando nacemos e, aÃnda que intentamos dirixir a nosa vida, non somos máis que tributarios que corren cara ao noso destino, actores involuntarios dunha obra cuxo guión xa está escrito... pero a vontade de Adriana poderÃa cambiar iso. rematando.
Grazas!! Terás que ampliar a lista con La hija de las treas, de Roca Editorial, que acaba de chegar ás librarÃas. Moitas grazas pola difusión, unha aperta enorme.
Moitas grazas, Pilar !! Boto un ollo ao libro. Parabéns !!