Hai certa sinerxia literaria entre Ricardo Menéndez Salmon y Víctor da árbore. Polo menos nalgunhas das súas novelas. Porque nos dous, cada un ao seu estilo, disfrutamos de profundas tramas intelixentemente disfrazadas de xéneros exitosos.
É certo que o suspense ou o noir son escenarios que poden espertar incluso enfoques existencialistas en torno á tensión psicolóxica máis profunda ou incluso ao crime cunha conexión propia coa vida e a morte.
Aínda que no caso de Ricardo Menéndez, cunha carreira literaria xa máis estendida, un xénero específico non foi suficiente para tombar todas esas ideas do prolífico escritor. En moitas outras novelas atopamos este tratamento de temas esenciais como o amor, a morte, as ausencias ... e en diferentes escenarios que o sitúan tamén cun escritor de ficcións históricas.
Un autor todoterreno del que disfrutar en su ya extensa bibliografía que ronda los veinte libros. Uno de esos fijos de estantería en cualquier biblioteca actual que se precie.
As 3 novelas máis recomendadas de Ricardo Menéndez Salmón
O sistema
Sendo un lector disposto a todo tipo de distopias que sempre aseguran un punto de ciencia ficción onde se move a suxestiva acción, chea de fundamentos reflexivos habituais (máis aínda nun escritor licenciado en filosofía como Ricardo), esta novela gañoume de antemán.
Después está el tratamiento de la distopía, las habituales y necesarias justificaciones para haber llegado hasta el punto de referencia de la novela. Convincente es poco porque Ricardo sabiamente lo concentra todo en la deriva ideológica capaz de capitalizar cualquier cambio por abismal que sea. Todo lo demás es aventura muy disfrutable y proyección metafísica de la que se devora con fruición desde su trasfondo fantástico. En una época futura, nuestro planeta se ha convertido en un archipiélago en el que conviven dos fuerzas: los Propios, súbditos de las islas, y los Ajenos, desterrados tras disputas ideológicas y económicas.
Dentro del Sistema existe una isla llamada Realidad, donde el Narrador vigila la probable aparición de los enemigos del orden. Pero a medida que éste se agrieta y el centinela pierde sus certezas, el Narrador se convierte en un hombre peligroso, en un pensador incómodo.
Combinando lo íntimo con lo político, la privacidad con la Historia, El Sistema se asoma a lo distópico, la alegoría, la investigación metafísica y la lectura apocalíptica. En sus páginas tienen cabida asuntos como la pregunta por la identidad, el miedo al Otro, la búsqueda de un relato que nos permita interpretar la complejidad del mundo, e incluso la posibilidad de un tiempo poshumano.
Non entre mansamente nesa noite tranquila
Cada escritor ten as súas débedas persoais, a súa propia historia que dalgún xeito está a contar nos seus libros, de forma desagregada, atomizada en personaxes ou situacións.
Ata que moitos deles, os escritores dedicados á súa obra, acaban mudándose ao seu mundo de ficción e convértense en protagonistas, exhibindo aínda máis fortemente a súa visión do mundo cargada das súas nocións, impresións e experiencias. Sempre baixo o disfrace da trama máis axeitada, este libro comeza na sala onde un home está morrendo mentres o seu fillo, o escritor Ricardo Menéndez Salmón, busca a última paisaxe que o seu pai viu para unha revelación que pode non existir. Non entre mansamente nesa noite tranquila é unha ofrenda, unha elexía e unha expiación; o intento de reconstruír unha existencia que camiña cara á madurez, a de quen escribe, a través dunha existencia esgotada irremediablemente, e a de quen lle deu a vida.
Como Philip Roth PatrimonioComo amos oz en Unha historia de amor e escuridadeComo Peter Handke en Desgraza insoportable, Ricardo Menéndez Salmón mergúllase nas augas da historia familiar para explicarse a través das luces e as sombras do seu pai. O resultado é un texto que abrangue as estancias do heroísmo e a miseria, a bondade e o desdén, a alegría e a enfermidade e que nos proporciona un documento de emoción contida e ardente honestidade.
Ofensa
Nalgunha novela de Ruiz Zafon Creo recordar ler como un protagonista expón a súa intención de deixar atrás o pasado e, se puido, a súa pel anterior e os seus recordos. Pero non é posible mutar tan facilmente nin eliminar o cerebro nin sequera a capa máis externa da derme, onde chegou o tacto e as súas sensacións dos nosos peores días.
Se o corpo é a fronteira entre nós e o mundo, como pode defendernos do horror? Canta dor pode soportar un home? ¿Pode o amor salvar aos desesperados? Estes son algúns dos temas implícitos de The Offense, a historia de Kurt Crüwell, un xastre xastre alemán que foi empuxado polo estalido da Segunda Guerra Mundial para vivir unha experiencia tan radical como inusual.
Metáfora dun século tráxico, a existencia de Kurt transformarase nunha vertixinosa viaxe ás raíces do Mal, identificada nesta intensa novela coa visión do mundo do nazismo, pero tamén un conmovedor exemplo da capacidade do amor para expiar a dor do e nunha reflexión moi orixinal sobre a grandeza e a miseria do corpo humano.
