3 mellores libros de Francisco González Ledesma

Se queres falar de novelas policíacas, cal é a auténtica novela criminal española, coas súas influencias de pioneros americanos como Hammet o Almacenista  e ao mesmo tempo cheo de personalidade no seu rexistro máis indíxena, non temos máis remedio que entregarnos á figura de don Francisco González Ledesma e o seu profuso traballo.

Porque ... sabías que escribiu sobre el 1.000 novelas occidentais co pseudónimo Silver Kane? É realmente fascinante pensar en tanta facilidade para narrar. Aínda que tes que recoñecer a lixeireza deste tipo de novelas occidentais, tes que ser quen de escribilas nunha soa vida para poder falar con coñecemento dos feitos ...

Pero o certo é que o bo chegou despois. Liberado do útil pseudónimo ianqui que etiquetou tantas novelas dos anos 50 e 60, González Ledesma puido concederse o pracer de escribir novelas de moito maior significado e significado.

Principais novelas de Francisco González Ledesma

Crónica sentimental en vermello

Esta novela chegoume dun ex. O seu selo de gañador do Planeta do 84 animoume a lelo. Que continuase con absoluto sabor foi cuestión de pasar a primeira páxina. Unha nova Barcelona, ​​como dicilo ..., subterránea, abriuse ante min cun poder inusual.

A sanguenta realidade que atravesa barrios periféricos, chabolas e elegantes oficinas coa mesma naturalidade invadíame por completo como lector. O espírito entre desencantado e melancólico do inspector Méndez móvete entre as sensacións contraditorias do caso a resolver.

Porque González Ledesma sabe mellor que ninguén describir a rabiosa humanidade do submundo, mentres caricaturiza ás personalidades que posúen cartos e poder. Só busca a verdade do sucedido e, porén, habitando a súa personalidade acabamos vivindo nunha cidade diferente, coma se estivesemos mergullados na espléndida cidade que se vende en calquera revista turística.

Unha novela cun ritmo vertixinoso pero momentos profundos de respiración profunda. Saborosos diálogos, trama inquietante, pero sobre todo excelentes monólogos como descrición dunha realidade sempre en problemas.

Cinco mulleres e media

Nos telexornais pódese ver a inxustiza de calquera caso. As vítimas son máis vítimas se pertencen ao afortunado primeiro mundo. Dende a morte dun país rico en comparación cun pobre ata a desaparición dunha persoa rica fronte á dun vilán sen corazón.

Pero o inspector Méndez leva días pasando polos perdedores, quizais non coma Robin Hood, senón coma un can mal cansado de responder á voz do seu amo.

O caso de Palmira Canadell, violada e asasinada, non rematou en ningún informativo en prime time, ata que un dos violadores e asasinos da nova apareceu executado. E entón si, todo adquirirá unha dimensión especial. Só nese momento o inspector Méndez terá unha vantaxe na investigación sobre todos os demais.

Cinco mulleres e media

Non tes que morrer dúas veces

O crime sucede máis do que pensamos. O asasinato como acto malicioso e premeditado supón unha vontade de xustiza sumaria, unha intención de evitar a intervención natural da xustiza, unha decisión de saldar débedas co prezo máis alto. E se tes que matar dúas veces, mátate a ti mesmo.

Os asasinatos desta novela parecen feitos dispersos, nada entrelazados. E, con todo, pode haber unha relación. Atopamos a que probablemente sexa a novela máis detectivesca de González Ledesma.

As habilidades investigadoras do vello policía guiarannos a través dun plan malvado onde o asasino parece recrear na morte o seu odio ao mundo.

Non tes que morrer dúas veces
5 / 5 - (7 votos)

Deixe un comentario

Este sitio usa Akismet para reducir o spam. Aprende a procesar os teus datos de comentarios.