Os 3 mellores libros de Dorothy Leigh Sayers

A profesión de tradutor parece servir en moitos casos para un achegamento interesante e detallado á obra dos grandes autores traducidos. Un enfoque máximo que pode revelar todo tipo de recursos e trucos na ardua tarefa de comprobar a literalidade, a frase definida ou a tradución do símbolo.

Digo isto porque escritores coñecidos comezaron con esa dedicación á difusión doutros autores no seu propio idioma. De Ana María Matute arriba murakami para citar a dous autores tan afastados como poderosamente xenios ...

Porén, con Sayers sucede algo practicamente o contrario. Foi no medio da súa carreira literaria cando se dedicou a unha das traducións máis exhaustivas de a Divina Comedia, tarefa na que se baleiraba de forma intermitente e que non conseguiu completar en toda a súa vida.

Sexa como for, O propio traballo de Sayers estendíase entre ir e vir dende as novelas policiais (co seu gran personaxe, Lord Peter Wimsey), ata o teatro.; ofrecendo unha bibliografía recoñecida aínda hoxe como unha gran referencia á literatura inglesa de principios do século XX.

3 libros máis recomendados de Dorothy Leigh Sayers

O misterio do club Bellona

As mellores sagas son aquelas que non precisan dunha orde de lectura cronolóxica. Así, calquera lector pode adentrarse nas aventuras do actual protagonista para dar saltos aleatorios, entre outras precuelas igualmente amenas ou secuelas sen condicións argumentais.

E Lord Peter Wimsey Affairs ofrece esa lectura independente que fai de cada entrega unha obra completa. Esta novela que coloco en primeiro lugar fai que o máis astuto Peter Winsey brille no nublado Londres, que a mediados do século XX foi a delicia dos lectores.

O caso típico da herdanza que afronta os seus posibles afortunados e a morte simultánea dos dous últimos administradores da capital a repartir.

Baixo un marco de claroscuro que imita personaxes e ambiente, a tensión cara á verdade abre camiño entre a mascarada do luxo e a opulencia.

O cadáver con lentes

A raia teatral de Sayers fai que esta novela flúa a través de longos diálogos nos que un goza do humor feito en Inglaterra facendo ironía mentres que o bo e vello Peter Winsey tenta conectar os puntos antes do grotesco caso do home morto con lentes. casa.

A idea de atopar un cadáver cando se está a preparar para unha evacuación ociosa xa esperta unha sensación hilarante que segue estendéndose por personaxes e situacións. Porque ao falecido que se agocha nun lugar tan estraño súmase a desaparición da que todos insisten en que é o seu dobre, unha figura recoñecida da alta sociedade.

Alguén quixo acabalo e cometeu un erro ou pola contra, alguén tiña asuntos pendentes co seu dobre e secuestrou ao que non era ... Un caso esperpéntico resolto maxistralmente por Sayers.

Veleno mortal

Aínda que afirma a súa completa inocencia, Harriet Vane soubo empregar as súas peores artes para envelenar ao seu amante, ben para roubarlle algo ou como complot para a súa próxima novela nun temible descanso na súa vocación de escritora.

Pero Harriet non se detén aí e tamén prepara a súa particular poción de veleno amoroso para facer caer a Peter Winsey nos seus brazos. O problema é que Peter parece ver tan clara como o resto do mundo a culpa na cabeza de Harriet, pero o seu corazón a ve como a representación do amor máis idealizado e vertixinoso.

Podería Harriet ser outro personaxe das túas novelas, a máis escura? Ou pode Peter Winsey realmente atopar ese brillo de luz que a exonera, aínda que non sexa totalmente adecuado e só sexa unha cuestión do seu amoroso corazón?