No histórico, Julia Domna viviu a súa gloriosa época como emperatriz romana durante dezaoito anos. No literario é Santiago Posteguillo quen o recuperou para verdear eses loureiros (nunca mellor trouxo o loureiro como símbolo romano da vitoria por excelencia), e de paso facer do feminino unha reivindicación desde as mesmas orixes da nosa cultura occidental.
Dende o primeiro momento, o Premio Planet 2018 sería necesariamente un importante recoñecemento para Posteguillo afondar aínda máis no seu gran protagonista nesta xa dobre saga con aspiracións de volume histórico esencial para os amantes do mundo antigo.
A gloria de Julia, forxada con esa incansable loita da muller aos mandos de todo un imperio, chegou coa sabia e tamén temeraria convicción de que só deixándose ver en frontes perigosas podería gañar a admiración de todos. E así sucedeu.
Pero cando chega o momento de afirmarse no poder como algo máis que o consorte, a sombra da enfermidade pende sobre ela coa evocación tan próxima aos nosos días de cancro.
Non obstante, o peor para Julia é atopar aos seus fillos Caracalla e Geta confrontados irreconciliablemente cun poder que nin sequera é seu. O que a fai sacar forzas da debilidade para tratar de deter unha loita fratricida que poida botar ao chan todo o seu esforzo e dedicación.
Co cancro de mama que se estende inevitablemente polo seu corpo, Julia sente ás veces a derrota máis amarga para a súa propia vida e para o futuro detrás. Pero ..., o destino ou a oportunidade dos deuses, só un novo impulso tan intenso como o do amor pode recuperala para a máis animada das súas batallas.
O amor como panca coa que relanzar o seu último gran intento de dar novos horizontes ao imperio, antes de que o solpor dos seus días a leve a onde poida chegar; superando a providencia de deuses cos que non parece disposta a negociar os seus últimos compases da vida.
Xa podes mercar aquí a novela «E Julia desafiou aos deuses», o libro de Santiago Posteguillo: