O amor de Albert Espinosa para iso literatura profunda cara ao optimismo, cun toque de filosofía, acaba converténdose nunha ventilación nalgún lugar entre a ficción e a realidade. Inspiración en vena para multitude de lectores que anhelan coñecer cada un dos seus novos libros.
E sen apenas respiro do seu libro anterior, atopamos "O mellor de ir é volver", un libro que apunta ao principio cara a ese aspecto contraditorio que está a vivir en si mesmo. Dende as primeiras páxinas descubrimos ese ton de confesión da obra que se desliza cara á perspectiva do sobrevivente das adversidades máis intensas, só transmutado nunha protagonista chamada Rosana. Porque Rosana e a súa existencia pronto apuntan a unha gran historia que ten que contarnos.
Seguramente de paso A propia experiencia de Espinosa na súa particular mocidade entre hospitais, tráelle esa sabedoría temperá de alguén que sabe que cada momento debe ser saboreado co gusto do perentorio. E iso é evidente nalgúns personaxes seguros de verdade extrema, de tristeza e ledicia, do trivial e fundamental.
E incluso podes facer estimacións, como no libro, de días bos e malos. Pódese cuantificar coa certeza de que todos teremos, máis ou menos, dezaseis días escuros dos que debemos resucitar como un fénix, para aproveitar o resto dos días que a providencia sempre concede para compensar. Só tes que saber compensalo.
A Rosana desta historia bótase á tumba aberta para contarnos os acontecementos dos seus peores albores, e hai moitos, tantos como os que teñen lugar nun século de existencia.
O peor da vellez tamén é o mellor que sucede ao chegar. Os vellos esquecen e confunden, repiten proezas e idealizan os seus mellores momentos mentres agochan a súa amargura. Pero Rosana mantén intacta esa memoria da primeira vez que estivo feliz e, a partir de aí, lánzanos a esa aventura de envellecer, na que poucos quedan, outros afástanse e desaparecen.
O final agarda a Rosana, tan curto como pode ser a lectura deste libro se tes tempo para devoralo dunha soa vez. Pero a súa historia, máis ou menos certa, faráa inmortal en miles de lectores que saberán atopar esa sabedoría cada vez menos contrastada da vellez.
Rosana xa estivo e volveu. E só por iso é interesante escoitalo. Porque o seu único compromiso é a verdade de que só os vellos saben todo isto de convivir cos diferentes ventos que sopran na vida.
Xa podes mercar a novela The best of going is coming, o novo libro de Alberto Espinosa, aquí: