Recentemente repasei a novela Deus non vive na Habanapor Yasmina Khadra. Hoxe traio a este espazo un libro que garda certas analoxías co xa referenciado, polo menos en termos do prisma subxectivo do escenario. Leonard Padura Tamén nos ofrece unha visión diferente da capital cubana. A través do seu personaxe Mario Conde (calquera parecido coa realidade española é pura coincidencia), viaxamos pola Habana ás sombras entre tanta luz caribeña.
Non obstante, o fondo das historias varía considerablemente. Neste caso movémonos nunha trama de xénero negro, con ese contraste natural da localización paradisíaca. E, con todo, a historia móvese excepcionalmente ben entre o fillo cubano e as cantinas. En todas as cidades sempre hai un mundo subterráneo que se move entre os engrenaxes máis profundos da propia cidade.
Mario Conde moverase por ese submundo, na procura dunha obra de arte medieval roubada. Pero os acontecementos corren sinesteticamente ao seu redor ...
Ao mesmo tempo que intentamos descubrir o que ocorre arredor desa virxe negra roubada, estamos introducíndonos nos propios acontecementos do tamaño. Como chegou de España a Cuba? Entre o tecido negro ábrese unha interesante narrativa de aventuras co toque histórico da Guerra Civil Española, dos exiliados e de hai moito tempo, de tantos anos, séculos, nos que a talla atravesou todo tipo de circunstancias. ...
Así, ao ler este libro, gozamos dobremente desas ramificacións vinculadas á mestría, coma se o presente e o pasado fosen as reflexións presentes e pasadas do mesmo mundo, contempladas desde a súa inerte existencia pola virxe negra.
Xa podes mercar a novela A transparencia do tempo, o novo libro de Leonardo Padura, aquí: