Seguindo o rastro de Sarah Alondra, a gran escritora que vive en España, a escritora Karen Viggers tamén atopou os nosos escenarios favoritos nas nosas antípodas para presentarnos as súas novelas.
Para un lector europeo sempre hai unha mestura de exotismo e curiosidade arredor dunha historia contada desde o outro lado do mundo. Esta vez viaxamos á illa de Bruny, en Tasmania, para coñecer a Mary, unha muller anciá que se enfronta a esa lotería dos últimos amencer, onde cada novo día é un novo billete para saír deste mundo.
En principio, esta novela limítase a esa tendencia etiquetadora da "narrativa feminina" que lle fai un mal á literatura en xeral. Por que a narrativa é en feminino? Pola súa sensibilidade? Por que nos vas falar do amor? Xa o pensei noutra entrada sobre a novela Unha familia imperfectade Pepa Roma. Esa idea comercial de literatura só para mulleres non me parece correcta ...
María, a muller, bríndanos a vertixinosa visión do seu pasado. Era unha muller dedicada, dedicada á terra como a muller do gardián do faro que nunca podería abandonar o seu trascendental papel de guía de barcos pola noite.
Ao comezo da novela, despois de tantos anos ás costas e con poucos días no horizonte, María só busca esa tranquilidade natural que o corpo e a mente piden cando o esgotamento natural de cada célula leva cara a esa serena decadencia.
Pero ás veces, malia a sensación das últimas cousas, pode haber problemas que resolver ...
María non pensaba regresar á illa de Bruny, onde aquel faro estaba entre o verde do prado e o azul do mar. Pero unha carta acaba por precipitar o seu regreso.
Volver a esa illa que era todo o seu fogar esperta as sensacións naturais contraditorias do imposible regreso aos lugares onde estaba feliz. Pero tamén nesa illa Mary soubo enterrar os seus segredos que agora parecen xurdir e que, ao final, pode ser o mellor xeito de pechar o equilibrio vital do xeito máis digno e sorprendente.
Xa podes mercar a novela A illa da memoria, o novo libro de Karen Viggers, cun desconto para os accesos desde este blog, aquí: