A filosofía clásica e as súas figuras, traídas da mitoloxía grega ou romana, seguen hoxe en vigor. Nada novo baixo o sol. En esencia, o ser humano é o mesmo agora que hai miles de anos. As mesmas motivacións, as mesmas emocións, a mesma razón que unha vantaxe evolutiva dunha especie.
Dioniso ou Baco parece ser o deus que sobreviviu ao máis forte ata os nosos días. Dende Velázquez como anticipo da idade moderna, e a súa representación en "O triunfo de Baco", ou Tiziano no seu "Baco e Ariadna" ata Nietzsche que o elevou na filosofía como o Deus que albergou toda a sabedoría, recordamos o seu gusto por a cita: "In vino veritas".
A sociedade moderna baséase nos piares deste Deus do hedonismo, a sexualidade e a confusión, na procura do espiritual entre o libre albedrío máis completo e o bulicio da modernidade.
Sen dúbida, estamos ante un Deus que sempre acompañou a arte e o pensamento, a espiritualidade e a entrega aos praceres como a mellor resposta á dor. Xusto o que o home moderno busca desesperadamente nunha sociedade conquistada polo individualismo.
Dioniso rescatou a Ariadna, abandonada por Teseo nunha remota illa. Do mesmo xeito, Baco ven ao noso rescate hoxe, acompañado dos seus sátiros e mánadas, nunha procesión dionisíaca que nos achega ao éxtase do cumprimento como individuos. Sen pensar no mañá ou noutros.
Xa podes mercar aquí o libro O espertar da alma, o último de David Hernández de la Fuente: