Poucas veces o futuro escribiuse como un futuro idílico no que se prevé a volta ao paraíso ou á terra prometida cun cheiro do desfile triunfante final da nosa civilización. Ben ao contrario, a condena a pasear por este val de bágoas sempre deu os seus froitos en distopías ou sincronías fatalistas nas que a esperanza na nosa especie é, en termos matemáticos reduccionistas, igual a 0.
Esta nova novela do mozo, aínda que xa é un escritor consolidado, tamén avanza nesta liña. John Soto Ivars.
Delitos do futuro, con esa reminiscencia no título a Philip K Dick, fálanos do mundo ao bordo da súa implosión apocalíptica. Un dos aspectos máis interesantes é a asociación recoñecible coa evolución actual do mundo globalizado (especialmente en termos de mercados) e hiperconectada. Afondar sobre o futuro desde a base do noso presente facilita esa intención de afondar nos grandes problemas e retos que se nos están achegando.
Pero calquera historia á vez diferida sempre pode aportar novas ideas a medio camiño entre a ciencia ficción, a filosofía, a política e o social. Polo menos ese aspecto interrelacionado é o que máis me gusta deste tipo de trama.
No futuro que nos relaciona nesta historia, o liberalismo nacido no século XVIII xa atopou a súa plenitude. Só a Entidade "goberna" e establece as normas dun mundo entregado ás multinacións cubertas en todas as súas accións baixo o paraugas desa Entidade.
A imaxe non parece moi halagadora. Un novo mundo cheo de consignas que conforman a postverdade entre a miseria económica, social, política e incluso moral. Só a postverdade xa non ten cabida á luz dunha existencia ruinosa.
A esperanza, na medida en que pode recuperarse, segue sendo baixa nalgúns personaxes da novela. Como as tres mulleres que aproveitan o necesario papel rebelde das cinzas da humanidade derrotadas polo seu propio monstro.
Xa podes mercar a novela Delitos do futuro, o novo libro de Juan Soto Ivars, aquí: