Moitos da miña xeración coñecían a Spielberg ET Poucas veces o nome dun director transcendeu entón máis aló dos cinéfilos máis empedernidos. Mesmo directores como Kubrick quedaron enterrados detrás das súas obras, relegados aos créditos como simples cineastas que, por ignorancia, se asemellaban a directores de orquesta coa batuta.
Pero Spielberg era outra cousa. O papel do director fíxose popular grazas a un mozo que soubo presentar a película perfecta que reuniría a nenos e adultos arredor das aventuras do simpático extraterrestre en mans de nenos dispostos. Sería algo que antes, o lecer se compartía máis entre nenos e adultos e Spielberg tocou a tecla...
Oportunidade ou éxito e xenio creativo indubidable. A cuestión é que o que Spielberg albergaba nun puñado de películas anteriores a ET tiña todos os medios necesarios para canalizar eses guións perfectos que facían namorar tanto a fans como a produtores. Taquillas de Ordago para eses días co xénero fantástico, a aventura e o suspense como fundamentos imprescindibles e con efectos especiais made in USA como ferramentas infalibles.
Esa fue una línea que nunca abandonó Spielberg. Pero bien es cierto que todo creador inquieto tantea nuevos géneros y, con un poco de visión empresarial, se puede uno plantear pasar a producir las películas que antes dirigía. Así hoy Spielberg es un factótum del cine mundial.
As 3 mellores películas recomendadas de Steven Spielberg
Lista de Schindler
DISPOÑIBLE EN CALQUERA ESTAS PLATAFORMAS:¡Sorpresa! No pongo a ET en mi selección porque ciertamente no aportaría novedad alguna sobre una película vista por todos. Me detengo en cambio, y en primer lugar, en una obra que consiguió sorprender a todos en su vertiente dramática, extremadamente humana. Seguramente en un programa de televisión de esos de acertar preguntas entre a, b, c y d, Spielberg sería el último director en señalarse como posible director de esta cinta.
Y es que nunca está de más romper moldes para arrancarse con una película que establezca esa disrupción que ponga más en valor las dotes del creador de turno. Poco se puede decir más de esta película, Óscar en 1993 a toda ella como obra maestra.
Una decisión por el blanco y negro que sirve a la causa de esa rápida asociación con lo visto sobre el mundo durante el nazismo. Sintonías entre personajes que despiertan empatías frente al horror y la locura. Decisiones capaces de llevar al protagonista, fijado en la historia real de Oscar Schindler, a la sumaria intervención de la oscura solución final nazi. Liam Neeson borda su actuación con esa carga dramática que su figura siempre aporta. Detalles como la niña de la chaqueta roja que podría ser cualquiera, pero se nos hace muy nuestra. Una catarsis final que despierta la necesaria sensación de esperanza.
Minority Report
DISPOÑIBLE EN CALQUERA ESTAS PLATAFORMAS:Unha das mellores películas de ciencia ficción que podes atopar. Os precogs, vítimas da experimentación xenética, viven case completamente mergullados nun soro esencial que os sitúa nun plano de conciencia xeral, tal e como tocado, ou máis ben salpicado neste caso, polo don do profético.
Cargando coa súa peculiar síndrome de Cassandra, os tres irmáns ofrecen desde a súa piscina visións dos próximos acontecementos no seu aspecto máis sinistro. O que é o mesmo, son capaces de prever un crime antes de que se produza.
E por suposto, mel en folerpas para unha policía do futuro que, a través dunha unidade pre-crime, é capaz de deter criminais. Se o asunto contén unha dose de traizón, entón é máis fácil para os detectives da unidade, dirixidos por un sempre eficiente Tom Cruise (chamémoslle John Anderton). Se se trata dun crime pasional, todo se precipita de xeito máis inminente porque ao non haber un plan, non hai tempo previo para pensar en levar a alguén.
Ata que os irmáns pequenos sinalan ao propio Anderton como un criminal en proceso e se inicia a investigación posterior para detelo custe o que custe. Pero o asunto ten a súa miga, claro. As visións dos precogs teñen os seus ecos, unha especie de desviación dos acontecementos a desenvolver. John Anderton atopa neles a súa última esperanza porque non ten motivos para matar. Ou iso pensa...
Encontros na terceira fase
DISPOÑIBLE EN CALQUERA ESTAS PLATAFORMAS:Aproveitando o desvío de ET, Spielberg soubo lanzarse a novas historias sobre os extraterrestres que algún día nos visitarán. E o certo é que esta nova entrega sobre os veciños interplanetarios que están fixados na Terra conseguiu manter o interese a pesar da insistencia do asunto.
Richard Dreyfuss foi un dos grandes éxitos de Spielberg. Porque sen ser un actor carismático, encaixa perfectamente no papel dun electricista desconcertado que se ve secuestrado por extraterrestres. Porque iso suxeriu que calquera día podía pasarnos. E foi a finais dos setenta e principios dos oitenta cando crer nos ovnis era algo máis que unha forma de entretemento.
Unha montaña de forma estraña como a Torre do Diaño, en Wyoming, convértese nun punto de peregrinación inesperado. Algúns elixidos reciben a mensaxe cifrada de que deben estar alí para o encontro das súas vidas cos extraterrestres. Sempre é difícil imaxinar extraterrestres e Spielberg pensou na música ou máis ben nas notas como un medio de comunicación.
Unha película sorprendente no seu momento que todos evocamos con cariño e que, co abismo tecnolóxico actual para efectos e outros, sempre pode ser revisada en familia, amigos e nenos con inquietudes cósmicas...