Desde odialo ata querelo. Algo así pasoume cunha Bruce Willis que mentres levaba un gran pelo naquela serie «Luz de luna» foime gravoso e despois da súa alopecia gañoume á súa causa con interpretacións cargadas dunha especie de violencia latente. Personaxes de pura acción ou inmersos na suxestiva ciencia ficción. Este actor sempre se adapta perfectamente a calquera papel que requira esa transformación extra.
Porque máis aló das súas actuacións en varias entregas de “Crystal Jungle” hai algo nas películas de Willis que esperta unha sensación de malestar mórbido. Será en parte por estar sentado no teu sofá mentres os personaxes teñen mil trucos sucios. Pero é que Bruce Willis sempre se coloca ao bordo do abismo para que acabe facendo guiños de ollos ás súas caras irónicas á fauna, ás aventuras, aos profundos misterios e ata ao paranormal...
Porque ademais de rodar películas de acción, a outros actores gústalles Brad Pitt o Tom Cruise Proporcionan esa noción do galán atrapado polas circunstancias, Bruce Willis explora niveis máis profundos en cada interpretación grazas aos seus xestos e aos seus modos particulares. Como os que chegan ao derradeiro anel do inferno só para volver magullados e non sempre vitoriosos...
As 3 mellores películas de Bruce Willis recomendadas
O sexto sentido
DISPOÑIBLE EN CALQUERA ESTAS PLATAFORMAS:A mellor película en canto ao seu final de torsión. Todos lembramos ao neno encamado ata as orellas explicando que ás veces vía mortos. Sen dúbida un anaco de papel para o neno. Pero o protagonista elevado ao enésimo grao é Bruce Willis no seu papel de psiquiatra Malcolm Crowe.
Durante o transcurso da película vemos como o médico é o encargado de xestionar o caso do neno que asegura ver mortos por onde vai. Paralelamente observamos unha vida persoal do psiquiatra que parece filtrarse por todas partes. A súa relación coa súa muller é fría como o xeo, distante...
Pero todos teñen unha misión na vida. E o do doutor Crowe é salvar ás persoas que sofren esa "conexión" con submundos onde as almas perdidas deambulan só visibles para os seus pacientes. Así non se pode atender a outras tramas máis persoais. Por iso a súa vida matrimonial é unha sombra do que é, entre ausencias, citas atrasadas e unha relación que sofre o desgaste que anticipa as miserias do propio Willis.
A relación entre Cole, o neno e o seu médico faise cada vez máis estreita. A historia do neno é moi semellante a outro paciente que Crowe perdeu por completo. E non quere que iso volva ocorrer. A implicación do psiquiatra acaba por levalo a ese outro lado onde todo é posible. O bo Bruce Willis fai que todo se desenvolva coa naturalidade do desconcertante...
12 monos
DISPOÑIBLE EN CALQUERA ESTAS PLATAFORMAS:Brutal obra de ciencia ficción que se fixo para Bruce Willis no seu papel de enviado ao pasado para tentar arranxar o futuro á súa maneira. Ata o punto de que Brad Pitt, no seu papel de neno de papá tolo, complementa pero non limita a súa brillantez como viaxeiro no tempo.
Unha película que a pesar da súa indubidable natureza CiFi, con ascendencia postapocalíptica, proxéctanos desde un mundo moi recoñecible. Porque ese pasado é o noso tempo. Presentando ese aspecto da síndrome de Cassandra que padece Willis, pero que realmente é un acceso entre avións para completar a súa misión, a aventura está asegurada e a tensión maniféstase en cada escena.
A máquina do tempo do futuro non sempre funciona moi ben. E o pobre Willis tropeza con diferentes momentos ata que centra a toma en días antes da propagación dun virus polo mundo. Pero moitos dos matices da viaxe de Willis escápanse a el e a nós. Os organizadores das súas idas e vindas saben moito máis da importancia de modificar o pasado do que supón o mero feito das viaxes. Para eles existe esa valiosa información que desencadearía todos os paradoxos ao respecto.
Nos seus tortuosos saltos entre o máis distópico de hoxe e o de onte a piques de ser consumido por un virus, Bruce Willis fai que todo sexa crible, aceptable, inquietantemente plausible. E despois está a intrahistoria máis próxima ao propio personaxe. Porque Bruce Willis atopará os que cren nel no pasado. E entón a historia tamén irá sobre unha posible oportunidade para a súa felicidade entre tanta tortura de ir e vir.
O protexido
DISPOÑIBLE EN CALQUERA ESTAS PLATAFORMAS:Quen podería sobrevivir a un accidente de tren catastrófico sen converterse nun novo heroe popular? Pois ben, Bruce Willis camuflado na pel dun tipo gris e frustrado, un perdedor que non deixará de ser perdedor polo descubrimento das súas grandes virtudes.
Excepto que cada heroe ten o seu vilán maquillado como un némesis implacable. O que case sempre está máis preto do que pensas, agardando para despoxar ao heroe dos seus poderes. Samuel L. Jackson é ese antiheroe que parece un amigo. A pregunta é que burato está a preparar para ti.
Mentres tanto, disfrutamos do descubrimento do heroe que non buscaba selo. Un tipo que pensa nos seus poderes como un castigo pero a visión do seu fillo parece darlle a oportunidade de reconciliarse co mundo. Aí é onde o protagonista fai do heroísmo esa supervivencia de todos, ese desexo de deixar pegada e admiración a partes iguais nos seus fillos. Así é como Willis decide usar os seus poderes para facer o ben na súa medida, á súa maneira.
Ao final, outro gran xiro onde Willis encarna a confusión e a frustración co dominio soberano. Como un Ulises que nunca pode volver a casa...
2 comentarios sobre "As 3 mellores películas de Bruce Willis"