Debo recoñecer que non fun seguidor do serie: Sei quen es. Non obstante, entendín que esta lectura podería ser independente da serie.
E creo que teñen razón. A presentación dos personaxes é completa, sen implicacións que poidan enganar aos lectores novos da historia. Como vin máis tarde, esta novela é unha segunda tempada da serie. E para conseguir un escenario argumental completo e independente, a trama localízase dous anos despois da primeira entrega. Sen dúbida, un éxito para atraer tanto aos amantes da serie como aos novos lectores.
Para presentar esta historia recupero un termo que acuñei no caso do debut de Pablo Rivero: thriller doméstico. Ao ser obras moi afastadas, ambas presentan o núcleo familiar como un espazo misterioso e ameazante, onde todos os personaxes mostran perigos internos e externos, cando non os provocan.
A morte materialízase como unha ruptura total da familia e esperta dúbidas, repartidas por todos os personaxes. As liortas internas e os odios externos convertéronse en escuros motivos de asasinato.
O personaxe de Juan Elías destaca como unha sombra que protexe á familia pero garda grandes segredos ...
Baixo esa alongada sombra preséntasenos un cosmos de personaxes movidos polo amor ou polos intereses velados, nese xogo de luces e sombras que sempre acompañan aos humanos e ás súas contradicións.
Todo está orientado ao descubrimento do asasino, pero os motivos e o xogo de vontades que provocaron o fatal desenlace acaban por ser un irresistible gancho literario.
Xa podes mercar aquí o libro A última palabra de Juan Elías, novela de Claudio Cerdán:
1 comentario sobre “A última palabra de Juan Elías, de Claudio Cerdán”