A literatura, ou máis ben a capacidade narrativa dun escritor, pode lograr resumir dúas vidas distantes, presentar un espello desde o que se nos ofrece unha progresiva fusión entre dúas almas simétricas.
Neste caso, o espello establécese entre dous espazos temporais moi diferentes. Por unha banda coñecemos a Lexie Sinclair, que leva unha aparente vida pacífica no campo inglés a mediados do século XX. Ata que a propia Lexie nos fai ver que o pacífico pode acabar sendo abafador, exasperante e alienante. Cando Lexie decide deixar a súa casa, Londres parece acollela cos brazos abertos da súa recén descuberta liberdade. Xunto con Kent coñecerá o bohemio, o brillo da noite e a harmonía con outros espíritos inquedos que tampouco atopan o seu espazo na realidade rutineira.
Do outro lado da simetría avanzamos ata descubrir a Elina nun tempo actual. É unha nai que quizais non quixo selo. Coa responsabilidade da nova vida ás súas costas, Elina viaxará entre as dúbidas e a dispersión. A túa parella ás veces fai a mesma viaxe a outro espazo distante, sen restos da harmonía que noutras ocasións podería unilos.
Momentos da vida moi diferentes entre a Lexie do século pasado e a Elina de hoxe. E sen embargo, baixo a complicidade da cidade de Londres, descubrimos os mesmos pasos en ambas as mulleres, coma se a cidade soubese que ambas compartían a súa esencia a ambos os dous lados do plano temporal.
En definitiva, trátase de inercia e costumes, de se o teu camiño era realmente o teu camiño. Se conseguiu algo do que esperaba ou só se ocupou de enterrar soños baixo a rutina diaria.
Maggie O'Farrell consegue neste paralelo unha alquimia literaria, unha empatía que nos salpica a todos entre a persoa que pensamos que somos e a persoa que finalmente fomos.
Pode que nunca sexa demasiado tarde para cambiar. De feito, mentres estás vivo, sempre hai a oportunidade de reescribir o teu blog. Só as situacións son as que son, as limitacións e as responsabilidades rexen. A marxe que queda pode acabar levando á melancolía, como lle ocorre a Ted, a parella de Elina. Só que ela, como Lexie, se sente o suficientemente forte como para cambialo todo. Ou iso ou sucumbir á nada.
Xa podes mercar a novela A primeira man que me agarrou, O novo libro de Maggie O'Farrell, aquí: