Os novos aforismos medran como cogomelos en twitter, á calor húmida dos odiosos ardentes; ou a partir das notas estudadas dos máis ilustrados do lugar.
Ao outro lado desta rede social atopamos honrados visitantes dixitais como Arturo Pérez Reverte. Quizais por momentos fóra de lugar, como un paciente Dante que tenta atopar o camiño para saír dos círculos do inferno. Infernos nos que, por espírito combativo contra os demos que nos gobernan, Pérez-Reverte aventúrase con orgullo de guerreiro contra a estupidez de tantos adoradores de Satanás.
Todos son feos por dentro, coma Cíclopes co único ollo fixado na verdade de que lles venden ben, refritos cos lumes das malas vontades demoníacas. Pero ao final, incluso podes afeccionalos.
Porque é o que é. Neste novo mundo, cada un infórmase co que ratifica a súa versión, apaga as brasas de toda vontade crítica e tira cara ao abismo.
Quizais por iso é mellor volver ás redes sociais coma quen sae ao bar a tomar algo. Esquecendo a brava parroquia que fixa o mundo e centrándose en libros, literatura, almas doutro tipo, en espíritos trémulos pero tanxibles ao cabo, como os humanos cultivaron na súa verdade e na convivencia do seu contrario.
Porque a literatura e a súa capacidade empática son moitas veces iso, dando conta de novas evidencias e argumentos, redescubrindo cousas e saboreando as derrotas coa felicidade de alguén que bebe un gran trago coma se fose por primeira vez.
«Falar de libros en Twitter é como falar cos amigos no mostrador dun bar -dixo Arturo Pérez-Reverte-. Se falar de libros sempre é un acto de felicidade, que unha rede social sirva para iso faino especialmente valioso. Alí envorco naturalmente toda unha vida de lectura e alí comparto, coa mesma naturalidade, a vida lectora dos meus lectores. E o lector é amigo ".
Arturo Pérez-Reverte cumpre dez anos en Twitter. Hai moitos temas dos que falou nesta rede neste período, pero os libros ocupan un lugar destacado. Entre febreiro de 2010 e marzo de 2020 escribiu máis de 45.000 mensaxes, moitas delas sobre literatura, tanto a súa como a que estaba a ler ou a que o marcou ao longo dos anos como escritor.
Estas mensaxes compoñen os encontros virtuais cos seus seguidores no mítico bar de Lola e ocorreron periodicamente desde ese afastado día no que entrou nesta "cova do ciclope", como el mesmo chamou á rede social.
Entre os moitos aspectos relacionados coa literatura, os tuiteiros preguntáronlle sobre a súa próxima novela ou o seu proceso de escritura e pedíronlle recomendacións de lectura.
Este libro reúne, grazas ao traballo recompilatorio de Rogorn Moradan, todas estas conversas directas sen intermediarios que Arturo Pérez-Reverte mantivo cos seus lectores. Dado o carácter inmediato e efémero dos comentarios desta rede, hai algunhas contas que, como di Rogorn, "conteñen pebidas de ouro que paga a pena preservar". O de Arturo Pérez-Reverte é un deles.
Xa podes mercar aquí o libro «A cova do ciclope», de Arturo Pérez Reverte: