Fóra ao descuberto, de Jesús Carrasco

Ao aire libre
Fai clic no libro

Chegou ás miñas mans como agasallo dun bo amigo. Os bos amigos nunca fallan nunha recomendación literaria, aínda que non estea moi na túa liña habitual ...

Un neno foxe de algo, non sabemos de que. A pesar do medo a escapar a ningures, sabe que ten que facelo, debe abandonar a súa cidade para liberarse de algo que consideramos que o está destruíndo. A valente decisión transfórmase ante os nosos ollos nunha simple necesidade de supervivencia, como o instinto animal da criatura desprotexida.

O mundo é un ermo cruel. O propio neno pode ser unha metáfora da alma, de calquera alma que vague perdida nun mundo hostil, reconvertida a esa hostilidade dun xeito insospeitado desde a tenra e inocente infancia. Nunha lectura supostamente ambigua, sempre podes interpretar máis. Para iso Jesús Carrasco ocúpase de encher a linguaxe das imaxes prosaicas e escatolóxicas que pasan, poucas liñas despois, para suavizarse ou estremecerse pola crudeza ou a inmundicia.

Por que un neno foxe das súas orixes? Como levar esa viaxe a ningures? A propia fuga convértese no fío condutor que move a historia. Unha trama que avanza lentamente, coa lentitude propia das malas horas, para que o lector poida saborear o medo, a inocencia, a idea dunha culpa pouco clara por non sentirse como o lugar de onde se vén. Máis que nada porque doe ese lugar. E a dor foxe, aínda que che digan que cura.

É previsible o que pasará, o que será do neno, pouco ou nada bo. Pero a beleza dunha linguaxe fecundada no ermo e a esperanza de que ese destino ineludible non acabe de chegar ao neno, móvete a seguir lendo. Trátase diso, engadindo escenas que pasan lentamente, que che presentan un conxunto de momentos tan sinxelos coma eternos, que che baixan a un espazo hiperreal diante do cal só esperas un golpe de maxia. Esa posibilidade oculta de toda literatura para sobrevoar o sórdido, aínda que sexa nun xiro imposible que poida cubrir tanta crueldade con dignidade e esquecemento.

Pasará ou non pasará. A única esperanza segue a ser a man forte e dura dun vello pastor que pouco ten que dicir e sabe pouco, máis alá do seu vasto universo que cobre a realidade dende os seus pés ata o horizonte do páramo. O pastor como única esperanza, un ser alleo a todo o alleo ao seu rabaño e seguramente capaz de abandonar a un neno coma se fose un cordeiro malferido. Que humanidade quedará ao pechar o libro?

Xa podes mercar Out in open, a primeira novela de Jesús Carrasco aquí:

Ao aire libre
tarifa de publicación

1 comentario sobre «Ao descuberto, de Jesús Carrasco»

Deixe un comentario

Este sitio usa Akismet para reducir o spam. Aprende a procesar os teus datos de comentarios.