O amargo espertar da Segunda Guerra Mundial supuxo un tránsito entre os ecos do pesadelo. Porque, loxicamente, ademais da propia guerra, persistía o aroma macabro dunha ideoloxía aniquiladora que soubo sacar o peor de millóns de persoas, como nun secuestro masivo.
O escritor alemán Uwe Timm tivo no seu irmán maior o próximo exemplo do desastre humano a través do ideolóxico. Que Karl-Heinz Timm, o seu irmán maior e referencia, fose membro das SS e que finalmente morrese aló polo ano 1943 en pleno conflito espertou en Uwe Timm o fío condutor de boa parte da súa obra. Nada máis profundo que a decepción cun irmán por esixir refuxio na literatura.
Cuestións tan accidentadas como a euxenesia practicada institucionalmente polo réxime nazi, co xenocidio como camiño máis rápido cara esa selección artificial das razas que "deberían prevalecer" levaron a Timm a escribir este libro centrado nos últimos días do nazismo, na escura primavera de 1945. .
Ata alí viaxamos con Michael Hansen, ao servizo dos aliados para investigar aos científicos alemáns que albergaban esa euxenesia como trasfondo da guerra. Michael é un estadounidense de raíces alemás, ideal para inserirse na sociedade alemá sen espertar recelos. O seu contacto con Wagner, coñecedor da fundación euxenesa do réxime nazi, teorizado polo profesor Ploetz.
Wagner e Ploetz eran amigos. Só o primeiro estaba orientado cara ao marxismo mentres Ploetz marcaba o camiño desa selección artificial, a máis escura das opcións euxeneses que consistía en eliminar a quen se consideraba subxectivamente inferior mediante programas médicos dementes. A novela afonda nun suculento conto que Michael atesourará da confesión de Wagner.
Ideoloxías antagónicas para propoñer a orde social máis conveniente. As decisións de Wagner e Ploetz sitúaos en extremos opostos dunha historia que finalmente escribiu algunhas das súas páxinas máis escuras sobre o tratamento aberrante dos demais.
Xa podes mercar aquí a novela Icaria, o novo libro de Uwe Timm: