Un bucle sen fin. Un fermoso motivo decorativo para o patio da que foi unha sinagoga, resucitado séculos despois como casa rural, chamado: "O soño de Virila".
Cando decidín o nome da miña novela: «El sueño del santo», tiña curiosidade por atopar esta coincidencia en internet. O conxunto pola parte, unha sinécdoque para falar do mesmo personaxe, santa Virila, e o seu soño cara a unha experiencia mística, unha especie de ensaio para a eternidade.
Na presentación da novela en Sos del Rey Católico, conversei un anaco con Farnés, o encargado, xunto con Javier, de rehabilitar a antiga sinagoga e encher esas paredes intramurais centenarias de almas pasantes que poden quedar e gozar. a fermosa cidade de Sos del Rey Católico.
Polas palabras de Farnés entendín que a súa chegada a Sos foi accidental, aínda que enseguida soubo que quería quedar para revivir unha desas fascinantes mansións, nese espazo do mundo de magnetismo singular.
Non sei cando decidiron decorar a entrada ao "soño de Virila" co lazo interminable en forma de pictograma, seguramente moito antes de pensar en escribir unha novela sobre os mesmos puntos xeográficos que debuxa esa curiosa forma.
Chegaron a iso, visualizando a idea do empate dende o principio.
Como punto culminante do seu traballo, o arco na entrada simbolizaba a paixón, o esforzo, ese magnetismo que os captou dende o primeiro día. Tanto é así que decidiron tomalo como un anagrama para a súa casa rural:
E xa houbo dúas coincidencias. Primeiro: o nome da casa rural e o nome da novela. Segundo: o ciclo sen fin e os puntos xeográficos do enigma que subxace na historia.
Se Farnés e eu nos coñecésemos hai tempo, todo tería máis sentido. Se estivera na súa casa rural antes de escribir a novela, podería suxerirme que unha cousa axudase a visualizar a outra.
Pero as dúas obras xa estaban rematadas antes de destacarse como unha suma de coincidencias.
Seguro que moitos dos que superan, coma min, aos Taitantos, lembrarán a imaxe de Richard Dreyfuss levantando con barro unha estraña construción que resultou ser a réplica dunha montaña onde ía ter lugar un encontro con alieníxenas. "Encontros na terceira fase" chamábase película.
Isto sería "Encontros en Sos do Rei Católico", pero non é unha película.