Na fin do mundo, de Antti Tuomainen

O alienante ten unha raíz do estraño, do alleo a este planeta. Pero o termo acaba apuntando máis á perda da razón. Nesta novela de Antti Tuomainen resúmense ambos extremos. Porque do cosmos chega un rastro mineral remoto que todos anhelan por diferentes motivos.

A condición humana manifestándose unha vez máis como capaz de todo para posuír ata un anaco de inmortalidade, dun material novo cuxa natureza pode servir de enerxía inextinguible ou curar calquera enfermidade. A ambición pode facelo todo cando ninguén sabe con certeza o significado do novo. A batalla está servida por moito que pase...

Nos arredores dunha remota aldea de Finlandia, un meteorito cae do espazo exterior. O singular suceso molesta de inmediato aos habitantes da vila, xa que a rocha podería valer máis dun millón de euros, e non se sabe a quen pertence.

Durante uns días, o mineral alieníxena permanecerá no museo local, custodiado todas as noites por Xoel, un pastor luterano, veterano de guerra e casado cunha muller embarazada dun fillo que non é seu. Inevitablemente, os intentos de apoderarse do precioso tesouro, sexa cal sexa, non tardan en ter éxito.

Nun extremo do mundo
tarifa de publicación

Deixe un comentario

Este sitio usa Akismet para reducir o spam. Aprende a procesar os teus datos de comentarios.