Comezamos polo final, de Chris Whitaker

Ás veces o xénero negro adquire un significado que roza o existencial. Casos coma o de Víctor da árbore, capaz da máis abismal profundidade desde a introspección dos seus personaxes. Algo parecido acontece con este autor, un Chris Whitacker que chega con outro punto de indubidable conexión co bestseller suízo. Joel dicker. Porque á hora de comezar a historia dende o seu posible final, non desvelado por completo, entramos na suma de flashbacks que conforman o quebracabezas do día.

Mesturando entón sempre podes obter boas sínteses. O problema ou a virtude, segundo o autor, é atopar a combinación, a dosificación axeitada para que o resultado non se acabe desequilibrando sen o necesario recheo da diversidade de ingredientes narrativos. Nesta ocasión Whitacker atopa o punto perfecto cara a ese cóctel tan indescifrable como enxeñosamente mesturado.

A duquesa Day Radley é unha autoproclamada "forajida" de trece anos. As regras son para outras persoas. É a feroz protectora do seu irmán de cinco anos, Robin, e a figura adulta de Star, a súa nai solteira, incapaz de coidar a si mesma e moito menos aos seus dous fillos.

Walk é agora o xefe da policía local, pero aínda intenta curar unha vella ferida de ser a testemuña que hai tres décadas enviou a prisión ao seu mellor amigo, Vincent King, que está a saír do cárcere. E Duquesa e Walk deben enfrontarse ao problema que traerá o seu regreso.

O quid nesta ocasión é a visión do asunto desde a perspectiva dos dous personaxes de ambos os lados da traxedia. A nena e o policía. Da catástrofe que deriva no desarraigo, o abandono e a culpa por unha banda así como nun truculento caso pechado e aínda pendente da súa resolución máis íntima.

Xa podes mercar aquí a novela "Empezamos polo final", de Chris Whitaker:

PREMER LIBRO

tarifa de publicación

Deixe un comentario

Este sitio usa Akismet para reducir o spam. Aprende a procesar os teus datos de comentarios.