Aviso para navegantes, a sinopsis desta novela podería ser outra novela. Pero é que as cousas importantes non se explican así, a mercé dunha mera síntese. Se hai que recrealo na materia, na acción ou nas motivacións dos personaxes, entón recrealo é a partir da sinopsis. Toda boa historia é un eterno retorno, un efecto circular ou un xogo de espellos infinitos que dá moito de si e que fai imposible resumir.
Non se pode situar unha trama con auténtico gancho nun escenario que non contemple esa forza centrípeta universal entre o onanismo, o egoísmo, o embigo e, como moito, o etnocentrismo que abrangue con gusto todo o anterior como unha extensa capa. A cuestión é como o que se ve, o que se contempla con deleite, desmerece o que resulta hilarante cando se redescubre dos focos dos demais. Os demais, si, todos aqueles que acaban narrando a propia vida coma se fosen guías asépticos do Museo do Prado.
Trátase dunha novela sobre catro artistas dunha xeración sen sorte que, despois de perder os seus soños e ideais, atópanse encerrados nun garaxe onde un bo día aparece unha estraña criatura que lles ofrece un sinistro pacto.
Trátase dunha novela sobre a vida dun escritor finlandés namorado de España chamado Folke Ingo, que resulta ser o autor das aventuras dos catro tipos mencionados.
Trátase dunha novela sobre un grupo diverso de personaxes que desde as notas ao pé da páxina apostilan e comentan o texto de Folke Ingo: o seu tradutor español, a súa nai finlandesa, unha profesora burocrática do Ministerio de Humanidades, os pais dun dos artistas encerrados no garaxe, o presidente do Club de Amigos de Gregorio Morán e o antigo director dun peculiar cineclube de Santa Coloma de Gramenet.
Trátase dunha novela sobre unha serie de psicofonías na que aparecen unha infinidade de personaxes históricos, formados por rebeldes con causa, idealistas asasinados, líderes revolucionarios, guerrilleiros convertidos en xefes de Estado, golpistas contratados e ditadores de todo o mundo. De Agostinho Neto a Lumumba. De Franco a Mussolini.
Trátase dunha novela sobre utopías políticas e duras realidades onde conviven Klaus Barbie, Modiano, Gaddafi, Bing Crosby, ColaCao, Los Conguitos, Mauriat, Mauriac, Maurois, Detective Cannon, a CNT, o coronel Sanders do polo frito de Kentucky, José Luis López Vázquez. e Joseph Beuys, entre moitos outros.
Trátase dunha novela -como indica o seu título- sobre o ano chinés do búfalo, que caeu en 1973, pero tamén en anos anteriores e posteriores, como 1961 e 1985.
Esta é unha novela sobre... Querido lector, é mellor que deixes de preguntar e te mergulles directamente nestas páxinas. O goce, a risa, a emoción, o abraio están garantidos. Porque esta é unha especie de novela total, escrita con inventiva inesgotable, aires pop e erudición desenfreada. Unha narración hilarante e conmovedora, politicamente radical e esteticamente subversiva.
Un libro que supón un novo paso adiante na marabillosa e singular traxectoria literaria de Javier Pérez Andújar, escritor da Barcelona mestiza e os seus arrabales, e reivindicador sen prexuízos da cultura de quiosco, do cinema popular e da alta literatura. Unindo todos estes ingredientes un sentimento poético da realidade, con O ano do búfalo escribiu un libro abraiante sobre todos nós.
Xa podes mercar a novela "O ano do búfalo", de Javier Pérez Andújar, aquí:
