Gústame perderme nunha desas obras ambientadas no nazismo, na Segunda Guerra Mundial ou na atroz posguerra con ese contraditorio espírito de vitoria entre a miseria imperante.
No caso de que libro Boas noites doces soños viaxamos aos días posteriores á vitoria dos aliados. Mudámonos a Brno, a cidade de Jiri Kratochvil unha das cidades checoslovacas máis integradas no expansionismo do Terceiro Reich e que segue sufrindo, despois da vitoria aliada, movementos desestabilizadores que pretenden recuperar a liberdade dos seus habitantes.
O mesmo día da liberación, o 30 de abril de 1945, Konstantin pretende levar a cabo a tarefa de obter penicilina para o sanatorio en descomposición no que se usa salvando vidas e deixando ir a outros segundo criterios imperativos da falta de medios e medicamentos.
Konstantin móvese pola cidade de Brno, onde as SS seguen con rabia as súas últimas detencións sumarias.
Nun momento determinado da novela, a trama comeza a mergullarse na fantasía, unha sorprendente ficción que sobrevoa a cruel realidade imperante para traer unha maxia imposible sobre os desastrosos acontecementos. A historia dos acontecementos comeza a absorber un humor surrealista, sen abandonar a sensación de precariedade e fraxilidade da vida, unha ácida fantasía case delirante abre paso a través dun personaxe fundamental: Henry Steinmann.
Este personaxe, como apareceu da pegada dun autor cansado coa súa triste historia, trae esa perspectiva fresca, case arroupada na infancia. Como se o ser humano puidese resgardarse do desastre e do mal a través dunha visión absolutamente onírica dos acontecementos.
Eu lera na sinopse do libro certo referencias a Kafka, e pode ser que si, que Jiri Kratochvil se base nese mesmo surrealismo para movernos polo feito máis surrealista de todos: a guerra, a fame e a morte.
Podes mercar o libro Boas noites doces soños, A última novela de Jiri Kratochvil, aquí: