Estabamos equivocados. Que vas facer. Pero fixémolo adrede. Chamáronnos a xeración perdida porque nunca quixemos gañar. Estamos de acordo en perder antes de xogar. Eramos derrotistas, fatalistas; caemos no easy descensus averni De todos os vicios nos que pasamos a vida Nunca nos facemos vellos nin decadentes, sempre estabamos tan vivos ... e tan mortos.
Só falamos de hoxe porque era o que nos quedaba, un inmenso hoxe de mocidade, vitalidade e soños desterrados, esgotado, extirpado coa cirurxía farmacolóxica. Hoxe foi outro día para arder na queimada rápida da vida. A túa vida, a miña vida, só era cuestión de tempo queimar coma follas dun frenético calendario.
