As peores cousas son as que suceden fóra de prazo. Non hai tempo para os primeiros adeus.
A pesar diso, acontecen as peores cousas, con esa azarosa cadencia que non se pode explicar na razón humana malia intentar asociala a algún tipo de fatalidade preludio de recompensas ou entendementos transcendentais que nunca chegan.
O irmán de Jas morre no medio desas horas nas que un irmán é máis esencial que nunca, se a esencialidade pode graduarse. O que sucede despois é esa traxedia da irmá que se sente desorientada, cega, mutilada e no medio dunha transición cara a unha madurez que aparece na súa realidade coma un abismo baixo os seus pés.
Unha historia de loito e a clara elección entre superalo ou cederlle. Jas vive nesa terra incerta entre a infancia e a adolescencia cando perde ao seu irmán nun accidente mentres esquiaba.
A dor do loito súmase á xa difícil tarefa de facerse adulta e Jas, que se sente abandonada pola súa familia, entrega os seus impulsos por sobrevivir. Invoca ao seu irmán en rituais estraños, pérdese en xogos eróticos compulsivos, aventúrase a torturar animais e fantasea con Deus e co "outro lado" na busca de si mesma e de alguén que a rescate.
É a loita dunha moza por entender a morte, nunca nomeada pero presente en todos os recunchos, porque só así poderá superala. Unha historia desde dentro da pel na que é imposible non sentir cada arrepío, cada estoupido, cada ferida. Un debut incómodo e fermoso de quen xa é unha das voces máis importantes de Holanda.
Xa podes mercar aquí a novela «A inquietude da noite», un libro de Marieke Lucas Rijneveld: