Como sería Sabina, "non hai nostalxia peor que a saudade do que nunca, nunca pasou". Detrás do telón da realidade, as lendas conforman esa especie de épica nostálxica que engrandece os feitos ou os fai máis raros. Ao final está o compendio dos dous lados dos feitos. A literatura de Cristina é a encargada neste caso de enchelo todo desa máxica sensación final do vivido noutras peles para sentir que todo é verdade, tráxicamente verdadeiro.
A vella Lucha está a piques de ser asasinada polo seu marido ante a mirada abraiada da súa neta. A orixe do rancor acumulado ao longo de décadas remóntase á madrugada do 2 de xaneiro de 1921. A moza Lucha viviu o naufraxio do vapor. Santa Isabel na desembocadura da ría de Arousa, fronte á illa de Sálvora. Mentres os homes celebraban a chegada do ano novo, as mulleres afrontaban soas o rescate dos náufragos lanzándose ao mar coas súas dornas.
Considerábanse heroínas, pero tamén se escoitaban rumores sobre comportamentos non tan épicos, nos que coexistían a cobiza e o saqueo. Aquela noite Lucha foi á praia vestida de noiva: arrastraba o seu longo cabelo, e deixou que a confusión a levase diante dun náufrago espido pero con sombreiro de copa. Quen era? Un músico inglés ou o diaño encarnado? Por que Lucha acabou espido coma el? O que pasou ese día marcará a súa vida, a da súa filla e tamén a da súa neta.
A combinación dun feito histórico de enorme repercusión no seu día, coa ficción permite Cristina Sánchez-Andrade fai unha viaxe única a través de tres xeracións de mulleres dunha pequena comunidade de pescadores chea de personaxes memorables (como a enigmática hippie Stardust, ou a pícara Jesusa).
Unha vez máis, o autor mestura sabiamente o realismo máis cru co delirio surrealista, convocando aromas precisos do tremendo Isto, o realismo máxico de Cunqueiro e o grotesco de Valle-Inclan. O resultado é unha novela fascinante: unha reflexión sobre a memoria que implica segredos e celos, culpa colectiva e desexo feminino; un reto para o lector, escrito con destreza técnica e unha prosa excepcional, capaz de crear un xogo hipnótico que non remata ata a última páxina.
Xa podes mercar aquí a novela "A nostalxia da muller anfibia", de Cristina Sánchez Andrade:
