3 leabhraichean as fheàrr le Didier Decoin

Tha am biast ealanta buailteach a bhith a ’ruighinn a h-uile duine a tha air àrainneachd teaghlaich chultarail a bhrosnachadh, ge bith dè an taobh. Didier decoin Rugadh e eadar sgriobtaichean agus celluloid athair a bha coisrigte don taigh-dhealbh. Biodh e ginteil no le ath-aithris, chrìochnaich Didier a ’stiùireadh e fhèin gu saoghal a’ chruthachaidh, anns a ’chùis seo litreachail.

Is dòcha air sgàth mar a dh ’fhaodadh a bhith a’ cleachdadh a chumha mar mhac, tha Didier an-còmhnaidh air dreuchd sgrìobhaidh a ghabhail ann an dòigh air leth proifeasanta. Tha gach nobhail na aithriseachd dearbhte mu shuidheachaidhean eachdraidheil no sòisealta a dh ’fhaodadh a bhith ann, rudeigin a tha a ’cur luach air a bhith comasach air nobhailean a ruighinn a ruigeas ìre as àirde de dhiongmhaltas agus creideas.

Agus bha an Didier 20-bliadhna air smaoineachadh mu dheidhinn sgrìobhadh mu thràth nuair a chaidh aige air a ’chiad nobhail aige fhoillseachadh. Cha deach e tro mo làmhan, agus chan eil fhios agam a bheil e eadhon air eadar-theangachadh gu Spàinntis, leis an urrainn dhomh faighinn a-mach an deach an sgrìobhadair a dhèanamh mar-thà no an robh feum air ùine snasail nàdurrach, chan eil fhios agam.

Is e an rud a tha soilleir gu bheil Didier Decoin an-diugh mar aon de na sgrìobhadairean mòra Frangach, air a bhuileachadh, air aithneachadh agus air a bhith an dùil pàirt a ghabhail ann an diofar ionadan litreachais is cultair ...

Chaidh an leabhar aige fhoillseachadh anns an Spàinn cuideachd, Oifis an lòin agus a ’ghàrraidh, gu bhith na shoirbheachadh ùr agus mòr san Fhraing agus ann an dùthchannan eile far an deach fhoillseachadh mu thràth.

3 nobhailean air am moladh le Didier Decoin

Seo mar a bhios boireannaich a ’bàsachadh

Leis an nobhail seo bhris Didier a-steach do mhargadh litreachais na Spàinne. Nobhail a bheir sealladh farsaing dhuinn mu àrainneachdan sòisealta agus fàsachadh, an t-sìtheachadh a dh ’fhaodadh tachairt an aghaidh thachartasan a chuireas dragh air co-sheasmhachd àbhaisteach. Eagal, dìmeas, an fheadhainn as miosa de charactaran a tha, air an sparradh le suidheachaidhean, a ’nochdadh suidheachadh gruamach.

Geàrr-chunntas: Tha Didier Decoin ag ath-chruthachadh le fìor sgil aithriseach a rinn Stàitean Aonaichte nan seasgadan, sin càraichean Corvair agus ceannas Johnson. Bidh e gar coiseachd tro New York mì-fhallain gus innse dhuinn dràma Kitty Genovese, fuachd Moseley ro na daoine a dh ’fhuiling e agus ron neach-casaid a tha ga cheasnachadh, mì-thoileachas agus dìmeas nan nàbaidhean an aghaidh eucoir, an ùpraid shòisealta a chruthaich e troimhe na meadhanan…

Bidh Decoin a ’cleachdadh ficsean gus anam a mhìneachadh agus dòigh smaoineachaidh nan caractaran a bha an sàs anns an tachartas sin a thug crathadh air comann Ameireagaidh a Tuath, gus faighinn a-steach don dlùth-cheangal aca agus a bhith comasach air an adhbhar airson a’ mhurt sin a thuigsinn agus na h-adhbharan draghail airson fulangas an luchd-fianais. .

Seo mar a bhios boireannaich a ’bàsachadh, dealbh-chluich air faclan stèidhichte air rannan le André Breton air a sheinn le Léo Ferré (Est-ce ainsi que les hommes vivent), na mheòrachadh domhainn agus uamhasach air cor an duine agus a bheachd ann an suidheachaidhean fìor.

Bha an leithid de dh ’earbsa ann an cùis Genovese gun tàinig e gu bhith na iongantas saidhgeòlach, cuspair sgrùdadh oilthigh, ris an canar" buaidh bystander. "

Oifis an lòin agus a ’ghàrraidh

Eachdraidh iongantach mun Ear Chèin agus an XNUMXmh linn a dh ’fhalbh. Saoghal air a chumail suas le cleachdaidhean agus air a riaghladh san dubhar le lagh an fheadhainn as làidire. Am boireannach mar shuaicheantas, a-rithist, den strì airson mairsinn.

Geàrr-chunntas: Odyssey Boireannach ann an Iapan san XNUMXmh linn. Tha geàrr-chunntas teann an nobhail seo air a dhlùthadh san abairt shìmplidh seo. Thig an còrr nas fhaide air adhart…. Thug Didier Decoin aire mhòr do sgrìobhadh an nobhail seo (mar bu chòir dha, gu dearbh)

Barrachd air deich bliadhna coisrigte don eòlas agus an dòigh-obrach a thaobh cultar Iapan gus a bhith gad uidheamachadh fhèin leis a h-uile dad a dh ’fheumas tu airson nobhail sìmplidh ach domhainn. Bidh Miyuki a ’gabhail turas gun dùil bhon bhaile bheag aice gu meadhan cumhachd ann an Iapan aig an àm, cùirt ìmpireil an Impire Kanna. Mar a thachair air iomadach uair eile, is e an rud cudromach an turas, mar a thachair Miyuki le cho cruaidh sa tha an ùine aice a bhith beò agus a stuamachd gus faighinn thairis air a h-uile càil.

Bidh suathadh sònraichte sònraichte uaireannan a ’frithealadh mar làmh Miyuki fhèin gus a dhol às àicheadh ​​an t-saoghal uamhasach sin, leis an sin chan eil fios agam dè a’ chultar Iapanach a bhios a ’dùsgadh morairean bho gach sealladh, bho gach coinneimh.

Gu dearbh, tha an sgeidse sìmplidh de Miyuki mar a tha e an dùil na lòin ìmpireil a chumail suas agus a tha cinnteach gun tèid e air turas gu bàs a cèile, mar-thà metaphorical.

Tha a bhith a ’taghadh frith-rathad a’ piobrachadh tachairt ri droch bhuaidh mac an duine ach cuideachd seallaidhean sgoinneil de bhith a ’rèiteachadh le bhith ann, ge bith dè cho neo-chòrdail ri droch dhìol agus fulangas cuideigin nach eil a’ sireadh ach an toileachas beag aige.

Iain L'Enfer

Turas gu fo-thalamh New York, gu beatha agus cuimhneachain nan eilthirich a tha a ’fuireach air na sràidean, gu sgeulachdan gaoil beag agus foillseachadh apocalyptic gu bheil saoradh a’ sìor fhàs fada air falbh.